Tίποτα δεν αξίζει για τίμιο, παρά κείνο, που τελεσίδικα τον κόσμο αλλάζει

«Τίποτα δε μετρά κι ας μοιάζει καλό όπως πάντα,

παρά κείνο που πραγματικά βοηθά

και τίποτα δεν αξίζει για τίμιο,

παρά κείνο, που τελεσίδικα τον κόσμο αλλάζει:

Αυτό είναι που χρειάζεται.

…Γνοιαστείτε αφήνοντας τον κόσμο

όχι μόνο νάχετε υπάρξει καλοί, αλλά ν’ αφήσετε 

έναν καλό κόσμο!»

Πρόκειται για ένα από τα λιγότερο γνωστά, αλλά μαζί και το περισσότερο επίκαιρο, στη συγκυρία της καπιταλιστικής κρίσης, θεατρικό έργο του Μπρεχτ. 

Με αφορμή την παγκόσμια κρίση του 1929 και το αμερικανικό κραχ ο Μπρεχτ αποκαλύπτει τον οικονομικό μηχανισμό του καπιταλιστικού οικοδομήματος και των σύμφυτων κρίσεών του, οδηγώντας μας στο συμπέρασμα πως μόνον η επαναστατική ανατροπή του, μπορεί να μας απαλλάξει από τα αβάσταχτα δεινά, που αυτό μας προκαλεί.

Η σκηνοθεσία με τόλμη, εφευρετικότητα και σεβασμό στο περιεχόμενο και τις τεχνικές του επικού θεάτρου διδάσκει, ξεβολεύει, ταρακουνά, αναδεικνύει την ευθύνη του καθενός για τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.