5.5.09

Tο ταξιδι της γλώσσας

Ο Σταυρος Λουκά ηρθε στη Σουηδια σαν προσφυγας απο τη Κυπρο το 1974. Σημερα ειναι ενας βραβευμενος δασκαλος, απο τους πιο γνωστους δασκαλους μαθηματικων στη Σουηδια. Στην αρχη δε σκεφτοταν να μεινει στη Σουηδια και πιστευε οτι τα Σουηδικα ηταν ασχημη γλωσσα. Το οτι απεκτησε παιδια ηταν αυτο που τον οδηγησε να μαθει τη γλωσσα καλυτερα. Αλλα οπως ομολογει, ακομα μετραει, τραγουδαει και ονειρευεται στα ...Ελληνικα!

Η γλωσσα εκφραζει τα βαθυτερα συναισθηματα του ανθρωπου. "Οταν θελω να δειξω τα συναισθηματα μου τοτε μιλαω Ελληνικα. Μιλανε στην καρδια μου", λεει ο Σταυρος Λουκά.

Στο ρεπορταζ ακολουθουμε τον Σταυρο στο σχολειο που διδασκει, μετα στο συνεργειο αυτοκινητων του αδελφου του και στη βολτα με τη κορη του, Sara. Αποφασιζουν να πανε μαζι ενα ταξιδι στη Κυπρο για να δει η Sara τη πολη των παιδικων του χρονων, την Αμμοχωστο, σημερα, μια πολη-φαντασμα.

Η εκπομπη Språkresan (Tο ταξιδι της γλώσσας) θετει διαφορα ερωτηματικα, οπως τι γινεται με την ταυτοτητα μας οταν μαθαινουμε μια ξενη γλωσσα; Ποιοι ειμαστε τελικα οταν οι λεξεις δεν ειναι αρκετες να περιγραψουν αυτο που θελουμε να εκφρασουμε;

19 σχόλια:

  1. Άντε να κάνω ποδαρικό! "Καλοτάξιδο" το καινούργιο blog. Είτε κείμενα, είτε απόψεις, είτε ειδήσεις, η sui generis ματιά σου στα πράγματα μας αρέσει πολύ. Ο αέρας που φέρνεις από κει πάνω απ το βορά έχει ιδιαίτερη φρεσκάδα και δροσιά. Καλή αρχή! :-)

    varometro

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eυχαριστω πολυ Νικο! :)
    Γνωριζοντας καποια ατομα μεσω του blogging κανει τη ζωη εδω, πανω,
    λιγοτερο μοναχικη για οσους απο εμας ειναι μακρια απο τα 'πατρια', αν και εδω που τα λεμε,ποιος ξερει,πια, που ειναι τα ....'πατρια'! :)

    Y.Γ. Για να εχουμε και καλο ρωτημα, κανεις καλο...ποδαρικο; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μεγάλη κουβέντα είπες για το που είναι τελικά τα πάτρια. Σε έναν τοίχο στα Εξάρχεια γράφει "μόνη πατρίδα μας τα παιδικά χρόνια" και νομίζω δεν έχει άδικο ο ποιητής. Όσο για το ποδαρικό δεν έχω ιδέα! Θα δείξει! :-)

    varometro

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το "μόνη πατρίδα μας τα παιδικά χρόνια" ειναι πολυ σωστο!Εγω αντιθετα παντως απο τον Σταυρο, στο αρθρο, δεν μπορω να νοιωσω τη Σουηδια για πατριδα μου,αν και σε πολλα συμφωνω με τους Σουηδους. Στις λεπτομερειες ομως και στα συναισθηματα κερδιζει ποντους η Ελλαδα! Και εγω ονειρευομαι στα ...Ελληνικα και μετραω ακομη στα Ελληνικα.Οσο για τραγουδι δεν θα τολμησω σε καμμια γλωσσα, φαλτσα γαρ! :PP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλοριζικο κατ αρχην ..... επρεπε να γινει :))))

    τωρα για την γλωσσα....εχω μεγαλωσει ,,διγλωσση,, σκεφτομουν στα γερμανικα με ελληνικη σκεψη...... (οποτε καταλαβενεις το μπαχαλο τωρα):Ρ
    νιωθω και τις δυο γλωσσες ,,δικες,, μου ..... και τις χρησημοποιω οπως με βολευει :))

    θεωρω παντως πολυ καλο να γνωριζουμε την γλωσσα της χωρας που μενουμε .... οπου γης πατρις ... αν δεν το δουμε ετσι ... υποφερουμε και δεν ανικουμε πουθενα :)))))

    καλο απογευμα ελβακι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μισό να πατήσω το πρώτο γράμμα με το δεξί :)
    Καλορίζικο Elvaκι, καλή αρχή στη solo μπλογκοκαριέρα σου ;)

    Όσο για το άρθρο, νομίζω έχει σημασία και ο άνθρωπος σου από ποια χώρα είναι, αλλά όταν μιλάμε για συναίσθημα, σκέψεις, όνειρα τα ελληνικά είναι ελληνικά πώς να το κάνουμε.
    Όταν έκανα μια σχετική απόπειρα στα κινέζικα έχασα την μπάλα, άσε...

    Από την άλλη, το ποσοστό των ελληνικών λέξεων πέφτει σημαντικά όταν συζητάω ή σκέφτομαι για θέματα βιολογίας. Στα επαγγελματικά δηλαδή αλλάζει η αναλογία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τί έγινε, ακρίβηναν τα νοίκια και μετακόμισες; Καλοτάξιδη κι εσύ και το blog σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @korinoskilo

    Eυχαριστω,Ελενα! :) Ναι καπου επρεπε να γινει, αλλα ολο το ανεβαλλα! Ας ειναι καλα καποιοι φιλοι, που μου εδωσαν ιδεες και συμβουλες! :)

    Τωρα για το θεμα της γλωσσσας πιστευω οτι δεν υπαρχουν κανονες, ο καθενας ανηκει εκει που η καρδια του
    'βολευεται' καλυτερα! :) Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Mανο,

    Mε το...δεξι;Ειναι καλο,τωρα, αυτο; :)
    (Ευχαριστω!)
    Και βεβαια παιζει ρολο απο που ειναι ο ανθρωπος σου,αλλα δυσκολα να εκφρασεις συναισθηματα σε μια ξενη γλωσσα το ιδιο καλα οπως στη δικη σου,εκτος και αν εισαι εξ ισου καλος και στις δυο! Τα ...κινεζικα ομως, δε καταλαβα, που κολλανε, Μανο μου; Για κανε ενα ...explanation, μετα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. το είδα στο κορινόσκιλο άκουσα τα καλύτερα και είπα να προστεθώ. καλησπέρα και καλορίζικο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το σκέφτηκα και γω το δεξί, αλλά είπα να φανώ σωστός και τυπικός.
    Τα κινεζικά κολλάνε στον άνθρωπο που λέγαμε... Αγγλική ιστορία του παρελθόντος...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Swell

    Eυχαριστω! Λογω κρισης ειπαμε να...μεταφερθουμε καπου πιο κοντα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Me_To_aSeToN_STo_XeRi

    Σ ευχαριστω πολυ και καλωσηρθες! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μανο,εισαι σωστός και τυπικός, μην ανησυχεις! No doubt about it! :)
    Oσο για τα 'κινεζικά που κολλάνε στον άνθρωπο που λέγαμε και την... Αγγλική ιστορία του παρελθόντος' θελω να την ακουσω καποια φορα! :)

    Natti natti, οπως λενε (στα παιδακια) στη Σουηδια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. εγώ είχα μείνει γαι ένα μήνα στην αμερική και σε μια παρέα μιλούσαμε με έναν έλληνα φίλο μου στα αγγλικά γαι να μας καταλαβαίνουν, όμως σε κάποιο σημείο μια αντίθεση που δημιουργήθηκε ανέβασε την ένταση και αρχίσαμε να μιλάμε αυθόρμητα και γρήγορα στα ελληνικά. Ολοι γέλασαν γύρω μας.

    Την σημερινή εποχή η έννοια της ταυτότητας είναι πλέον ρευστή, δεν μας καθορίζει από την γέννα μας, αλλά υιοθετούμε διάφορες ανάλογα με τις περιστάσεις, τις μετακινήσεις, τους τόπους που μένουμε, τις αναμνήσεις μας, κλπ

    Ακόμα και η μητρική μας γλώσσα μπορεί να ξεχαστεί και να σκεφτομαστε πλέον στη γλώσσα που μιλιέται στη νέα χώρα όπου ζούμε πολλά χρόνια.

    Δυο παιδικές μου φίλες που ζουν στην Αμερική εδώ και 40 χρόνια μετα βίας μιλάνε ελληνικά παρόλο που οι γονείς της την μιλούν κανονικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. και καλορίζικο το νέο σου blog :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Tyler

    Ευχαριστω πολυ!Ετσι ειναι, σε στιγμες που τα πραγματα ειναι δυσκολα ανατρεχεις σε κατι που αισθανεσαι πιο σιγουρος! :)
    Δεν ειναι παντα ευκολο βεβαια να χρησιμοποιει κανεις τη 'μητρικη' γλωσσα και μετα πολλοι δε θεωρουν τα Ελληνικα π.χ σαν 'μητρικη' γλωσσα ειδικα οσοι εχουν γεννηθει στο εξωτερικο.Τα παντα ειναι υποκειμενικα νομιζω στο θεμα της γλωσσσας ,αλλα θεωρω οτι το να μιλαει κανεις οσο πιο πολλες γλωσσες ειναι πλεονεκτημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τι ωραίο μυαλό που έχεις Elva! Διάβασα όλες σου τις αναρτήσεις στην αρχή από περιέργεια και στην πορεία για να βρω κάπου να διαφωνήσω. Ομολογώ πως δεν τα κατάφερα όχι διότι συμφωνώ σε όλα μαζί σου αλλά διότι οι διαφωνίες μου είναι μικρές πολύ μικρές για να τους αφιερώσω χρόνο. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως έχουμε την ίδια οπτική και δεν είναι γωνία. Ξέρεις οι περισσότεροι άνθρωποι όταν σκέφτονται κοιτάνε προς μια κατεύθυνση ο καθένας αυτή που τον εκφράζει. Άλλοι κοιτούν τον ουρανό άλλοι την γη άλλη τον ορίζοντα κάποιοι δεξιά και κάποιοι αριστερά. Υπάρχουν όμως και κάποιοι σαν εμάς που όταν σκέφτονται κοιτάνε προς όλες τις κατευθύνσεις, βλέπουν παντού γι αυτό έχουν καλύτερη εικόνα. Μόνο που συνηθίζουν να μας χρεώνουν προδοσίες (δήθεν) κατεύθυνσης, ουτοπισμό (δήθεν), ρομαντισμό (δήθεν) και ανυπακοή (όχι δήθεν).
    Χάρηκα που βρεθήκαμε, ειλικρινά.
    Επί του θέματος της γλώσσας: Δεν υπάρχουν καλές και κακές γλώσσες. Η κάθε γλώσσα ταιριάζει με το περιβάλλον που αυτή αναπτύχθηκε. Πολλά σύμφωνα για κρύο περιβάλλον και πολλά φωνήεντα για το θερμό όπως και η ανάσες. Το ίδιο και οι άνθρωποι. Ο καθένας έχει μέσα του το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και σκέφτεται με τους ρυθμούς και τους τρόπους που το συγκεκριμένο περιβάλλον του δίδαξε. Η απλή γνώση μιας ξένης γλώσσας δεν επηρεάζει τόσο την προσωπικότητα όσο η παραμονή στο περιβάλλον που αυτή γεννήθηκε. Τότε ο άνθρωπος ή θα γίνει ποιητής και σοφότερος ή θα νοιώθει μονίμως ξένος και ταπεινωμένος ανάλογα τι παιδεία έχει και κατά πόσο δέχεται τον έρωτα ως δημιουργό αιτία.
    Οι άνθρωποι που δεν αλλάζουν ποτέ περιβάλλον (άρα και γλώσσα) αδυνατούν να δουν τον κόσμο ολιστικά περιοριζόμενοι στην δική τους πραγματικότητα την οποία και τείνουν να θεωρούν μοναδική. Λάθος τους μεν δικαιολογημένο δε αφού στερούνται δεδομένων και συνεπώς αδυνατούν να συμπεράνουν. Αυτό που πρέπει να αλλάξουμε είναι εκείνους που στερούν αυτά τα δεδομένα από τους ανθρώπους. Αυτούς που θέλουν να περιορίσουν το ταξίδι μας στον κόσμο σε δέκα μέτρα γης. "Όσο πιάνει ένα σπίτι και ο τοίχος μιας αυλής" όπως τραγούδαγε ο Λοΐζος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος2.2.10

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

"Tα ...πολλά λόγια δεν ειναι...φτώχεια! (Οι νεοφιλελευθερες,... ''σοσιαλδημοκρατικές'' και ..φασιστικές πολιτικες, ομως;)