"Il Cavaliere" και φεμινισμός a la italiana!

Είναι ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται σ ολόκληρη την Ιταλία (...και οχι μονο!). Η Ιταλίδα μάνα (οπως και η Ελληνιδα) κακομαθαίνει το αρσενικό παιδί από την ημέρα που γεννιέται! Ενήλικος πλέον, ο Ιταλός ασχολείται με τις δουλειες του νοικοκυριου, λιγοτερο από όλους τους Ευρωπαίους, με εξαίρεση τους Λετονούς.

Κι όμως, η Ιταλία είναι μία από τις ελάχιστες μητριαρχικές κοινωνίες που έχουν απομείνει στη Δύση, μια χώρα στην οποία οι γυναίκες απέχουν πολυ από το να θεωρουνται αβοήθητα θύματα μιας σεξουαλικά αρπακτικής ανδρικής κυριαρχίας.

Από τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις μέχρι τις διεθνείς αυτοκρατορίες της μόδας, οι Ιταλίδες έχουν την αληθινή εξουσία- ίσως όχι δημόσια, αλλά σίγουρα πίσω από τη βιτρίνα. Οποιος παρακολουθεί τη συνεχιζόμενη σαπουνόπερα του Berlusconi, με τα σισιλιάνικα γιωτ, τις ρωμαϊκές βίλες και τις πόρνες πολυτελείας μπορει τελικα να πιστευει οτι η Ιταλια ειναι η χώρα την οποία ξέχασε ο φεμινισμός!

Μια προσεκτική ματιά ωστόσο αποκαλύπτει πως οι γυναίκες στην Ιταλία είναι εξίσου ισχυρές και επιτυχημένες όσο και αλλού, αν όχι περισσότερο. Απλώς, έχουν τον δικό τους τρόπο. Στις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, είναι συχνά οι μητέρες και οι κόρες αυτές που λαμβάνουν τις σοβαρές αποφάσεις ενόσω οι γιοι τρέχουν με γρήγορα αυτοκίνητα και επιδεικνύουν τα κοστούμια τους. Πίσω από κάθε επιτυχημένο Ιταλό επιχειρηματία υπάρχει μια πανούργα μητέρα, σύζυγος ή αδελφή που ελέγχει τους λογαριασμούς και κρατά διαρκώς τα μάτια της ανοιχτά.

Φεμινισμός βεβαια με την παραδοσιακή έννοια ίσως να μην είναι, με τον τρόπο του όμως είναι ο θρίαμβος του θηλυκού. Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Berlusconi, το οποίο μπορεί να αποβεί μοιραίο: ότι υποτίμησε τις γυναίκες. Μπορεί η Πατρίτσια Ντ΄ Αντάριο και όλες οι άλλες τις οποίες φέρεται να εκμεταλλεύτηκε με τα πλούτη και την εξουσία του να είναι απλώς συνοδοί πολυτελείας, αλλά αυτές κρατούν σήμερα τα ηνία της ιστορίας, άρα και της μελλοντικής κατεύθυνσης της πολιτικής καριέρας του.
Υπαρχουν ομως πολλοί Ιταλοί που βλέπουν τα τσιλιμπουρδίσματά του όχι ως έκφραση αχόρταγου ανδρισμού αλλά, όπως έλεγε πρόσφατα μια Ιταλίδα φίλη, ως σαφή απόδειξη σεξουαλικής ανικανότητας: «Ρoveretto...Τον κακομοιρούλη. Δεν του σηκώνεται πλέον, φέρνει λοιπόν με τα φορτηγά τις πόρνες για να νιώσει πάλι άνδρας». Η φίλη ήταν έξαλλη μαζί του. Πίσω από αυτή την οργή, όμως, υπήρχε μια παραίτηση, μια αποδοχή: στο τέλος τέλος, Ιταλός άνδρας είναι. Τι περιμένεις;

Τρεις Ιταλιδες αρθογραφοι μιλανε για τον Berlusconi:

Lina Sotis, αρθρογράφος "Corriere della Sera"

Όλη αυτή η υπόθεση με τον Berlusconi και τα “μωρά” του θα ήταν αδιανόητη στην Ιταλία τη δεκαετία του 1950 και του 1960, έκτοτε όμως η Ιταλία έχασε την ανώτερη μεσαία τάξη της- που δεν θα είχε επιτρέψει ποτέ σε κάποιον σαν τον Berlusconi να γίνει πρωθυπουργός. Η σημερινή μεσαία και η κατώτερη τάξη στην Ιταλία τρέφουν θαυμασμό για τον Berlusconi- τον βρίσκουν simpatico, furbo (πονηρούλη), figo (cool). Τι πιστεύουν οι Ιταλίδες για τον Berlusconi; Στην πλειονότητά τους τον θαυμάζουν και διασκεδάζουν με τους θεατρινισμούς του, διότι το μόνο που ονειρεύονται είναι να βγουν στην τηλεόραση. Οι υπόλοιπες, όσες εργάζονται, φροντίζουν τις οικογένειές τους και ζουν συνειδητά τη ζωή τους, τον βλέπουν σαν ένα νούμερο του καμπαρέ.

Lucia Annunciata, αρθρογράφος "La Stampa"
Οι γυναίκες της γενιάς της γιαγιάς μου δεν πήγαιναν στην παραλία. Οι γυναίκες της γενιάς της μητέρας μου συνήθως έμεναν στο σπίτι. Ακόμα και μετά τον πόλεμο, η Ιταλία δεν διέφερε και πολύ από μια μουσουλμανική χώρα όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων. Σήμερα τα πράγματα δείχνουν να έχουν αλλάξει- εξακολουθεί να εκφράζεται ωστόσο πολύ λίγος σεβασμός προς τις γυναίκες. Υποεκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο και τον εργασιακό χώρο, ιδιαίτερα στα Διοικητικά Συμβούλια των επιχειρήσεων. Μέρος της ιδιοφυΐας του Berlusconi είναι το ότι εκπροσωπεί άρτια αυτό που οι Ιταλοί είναι κατά βάθος, ό τι κι αν θέλουν να δείχνουν επιφανειακά. Για παράδειγμα, πριν απο λιγες μερες γνωστός δημοσιογράφος δήλωνε δημοσίως πως “ο Berlusconi εκπροσωπεί την ελπίδα για όλους τους άνδρες πως θα μπορούν ακόμα να πηδ... στα 70 τους”!

Natalia Aspesi, αρθρογράφος της "La Repubblica"
Η Ιταλία έχει καταστραφεί από την τηλεόραση- αυτόν τον λαμπερό, ελαφρόμυαλο κόσμο- και ο Berlusconi είναι άνθρωπος αυτού του κόσμου. Οι Ιταλοί εντυπωσιάζονται με τα πλούτη του και λένε: “Είναι τόσο πλούσιος που δεν θα κλέψει”, δεν βλέπουν όμως πως είναι οι αλλαγές που έκανε στη νομοθεσία αυτές που τον έκαναν πλούσιο. Η Ιταλία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια οικονομική κρίση και οι πρώτες που το πληρώνουν αυτό είναι συχνά οι γυναίκες, που κατηγορούνται ότι άρπαξαν δουλειές ανδρών. Αυτός ο τρόπος σκέψης μετατρέπει τις γυναίκες ξανά σε αντικείμενα.

Τimesonline