1 ώρα, 10 χιλιόμετρα....

Ποτε δεν ημουν του πρωινου ωραριου, αλλα για τρεξιμο αργα το απογευμα, το απεκλεισα με τη πρωτη....Οι εικονες μαζι με σκεψεις που μου ηρθαν στο μυαλο ηταν εντελως αποτρεπτικες... Εχω δει και τα απειρα thrillers, οπου γυναικες τρεχουν σε ενα παρκο, ακουγοντας ταυτοχρονα μουσικη απο ipod, ενω ο... κινδυνος, "παραμονευει" καπου.....
Oυτε να το σκεφτομαι για μουσικη, οταν τρεχω, ισως να μην ειμαι τελικα τοσο θαραλλεα, αλλα αυτο που ξερω καλα ειναι οτι θελω ν ακουω τι γινεται γυρω μου. Εχω ακουσει γνωστες να λενε οτι κουβαλανε pepparsprej, κλπ....''εξοπλισμο'', για καθε περιπτωση....Ναι, και εγω το σκεφτομαι, πολλες φορες, αλλα πως να τρεξεις, μ ολα αυτα μαζι;
Ετσι μετα απο ...ωριμη σκεψη ξεκινησα για το Ηaga, γυρω στις 13.00. Στην αρχη με γρηγορο βημα, μετά, τρεξιμο και ξανα γρηγορο βημα, χωρις ομως διαλειμματα, (ετσι υποσχεθηκα στον εαυτο μου).
Δε χρειαζεται να τρεχει κανεις πολυ γρηγορα, μονο να κραταει ενα γρηγορο ρυθμο και να σκεφτεται το στοχο, ενα σεμνο και πολυ προσωπικο...photo finish, οπως το φανταζομαι...
Ειχε βρεξει τελευταια, αλλα προχθες αισθανθηκα τυχερη, ειχε πολυ ηλιο, ολη την ημερα. Αυτο κι αν ειναι τυχη για τα μερη αυτα....

Φθανοντας στο παρκο ειδα μια ομαδα εφηβων, σκορπισμενους, εδω κι εκει, σιγουρα απο καποιο σχολειο της περιοχης, που εκαναν orientering…Παντα το θεωρουσα ενα "σπορ" για…töntar (nerds!), αλλά, τι να πουν κι οι μαθητες οταν οι δασκαλοι αποφασιζουν;
Τα φυλλα εχουν τωρα αρχισει να παιρνουν το φθινοπωριατικο τους χρωμα, ο αερας ειναι λιγο κρυος, μονο εκει που φεγγει ο ηλιος ζεσταινει....Στα σκιερα μερη του δασους μυριζει υγρασια, ενω πολλες αλλες μυρωδιες ...ανακατευονται με ...κοπρια απο τους σταβλους, αλλο ενα ...ευγενες σπορ, που...δεν ειναι για μενα....
Καποιοι μαζευουν kantarell, στο δασος. Τωρα που τους ειδα θυμηθηκα τη σαλτσα με μανιταρια και σκορδο, που παει μια χαρα με....κοκκινο κρασι, (+σε ποτηρι με ποδι, ...να μη τα ξαναλεμε!) :)
Eχω ηδη σκασει απο τη ζεστη, αλλα συνεχιζω, εκει...Δεν παιρνω μπουκαλι με νερο, μαζι μου...(Για...töntar και αυτο!) Oταν φθασω στο σπιτι θα πιω...(ολη τη λιμνη!) και θα ξεδιψασω!
Ενα ελαφι περασε, απο διπλα μου σαν ''βολιδα'', και εξαφανιστηκε μεσα στα δεντρα....Σημερα δεν ειδα ουτε ουτε ενα λαγο, στη διαδρομη, οπως αλλες φορες. Εφτασα σπιτι μεσα στον ιδρωτα,....κατευχαριστημενη ομως για την προσωπικη αντοχη. Δεν ειμαι εικοσι χρονων,...άλλο, αν πολλες φορες νιωθω ετσι...

1 ωρα....10 χιλιομετρα. Αισθανεσαι την ενεργεια στο σωμα, η καρδια, τωρα, χτυπαει πιο δυνατα...Τοτε ειναι που νοιωθεις ενα με τη φυση γυρω και αναποφευκτα οικτιρεις, για αλλη μια φορα, αυτους που βαζουν φωτιες στην Ελλαδα και μαζι οσους πολιτικους και πολιτικες τους καλυπτουν, χρονια τωρα...

Untitled from Elva on Vimeo.