O 67χρονος Γερμανος δημοσιογραφος Günter Wallraff θεωρειται, πια, θρυλος. Από το 1960 και επειτα συμμετέχει ενεργα στην ερευνητική δημοσιογραφία, κατω απο διαφορετικες ταυτότητες μεταξυ αλλων υποδυόμενος εναν Τούρκο "gastarbeiter", εργαζόμενο.
• O Günter Wallraff, (Γκύντερ Βάλραφ), εγινε γνωστος το 1969 με το βιβλιο του "Τα 13 ανεπιθύμητα ρεπορτάζ". Εκει αναλυεται η ιδιαίτερη αυτη μέθοδος που χρησιμοποιει οταν εργαζεται ’’undercover’’.
• Ο Wallraff συνεχισε στη δεκαετία του 1970 - και του '80 με μια σειρά ρεπορταζ και βιβλία με την ιδια μεθοδο.
Tον Μάιο του 1974, κατά την διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών, συνελήφθη στην Αθήνα αφού πριν είχε δεθεί με αλυσίδες στην πλατεία Συντάγματος και μοίρασε φέιγ βολάν σε περαστικούς, δηλώνοντας έτσι την αλληλεγγύη του προς τους Έλληνες πολιτικούς κρατουμένους. Aφου βασανιστηκε καταδικάστηκε σε δεκατετράμηνη φυλάκιση.
Απολύθηκε τελικά με την πτώση της χούντας. Το 1975 δημοσίευσε τις εμπειρίες του στο βιβλίο «Ο φασισμός δίπλα μας. H Ελλάδα του χθες - Ένα πρότυπο για το αύριο» (Unser Faschismus nebenan. Griechenland gestern - ein Lehrstück für morgen).• Εχθρός του ήταν ο ιδιοκτητης ενος ισχυρου ομιλου ΜΜΕ, ο Axel Springer, που ξεκίνησε μια πραγματική βεντέτα εναντίον του, επειδή ο Wallraff είχε γράψει για τον κυνισμο που χαρακτηριζε τη διαχείριση της εφημερίδας και της δημοσιογραφίας της εφημεριδας Bild.
• Η δυσφήμιση του Wallraff κορυφώθηκε το 2003 όταν ο Axel Springer ισχυρίστηκε ότι ο Wallraff ηταν πράκτορας της Στάζι, της μυστικής υπηρεσίας της Ανατολικής Γερμανίας. Τα Γερμανικά δικαστήρια ομως εκριναν ότι δεν υπηρχαν βάσιμοι λόγοι για τους ισχυρισμούς αυτούς και απερριψαν τις κατηγοριες.
Τα ρεπορταζ του σχετικά με τις συνθήκες δουλειας στη βιομηχανία και άλλους τομείς έχουν κανει αισθηση, το ονομα του εχει μαλιστα γινει και ρήμα, στα Σουηδικα: "att wallraffa", για το δημοσιογραφικο του στυλ.
Οι Μεταναστες
Είναι γνωστό ότι ειχε εργαστει σαν Τούρκος εργαζομενος στην τότε Δυτική Γερμανία, και στη συνέχεια αναφέρθηκε στις μεγαλες διακρισεις στη μεταχείριση, οπως επισης και στο λαθρεμποριο εργαζομένων, στο βιβλίο του "Ganz unten", 1986.
Στο βιβλιο του "Längst därnere" ο Wallraff "γινεται" ο Τουρκος εργατης Ali Levent και εργαστηκε δυο χρονια σε επικίνδυνα ποστα σ ένα πυρηνικό εργοστάσιο, εγινε πειραματόζωο για μια φαρμακευτική βιομηχανία και δουλεψε παρανομα σε μια κατασκευαστική εταιρεία.
Ο Καθημερινός ρατσισμός
Ακόμη και στο τελευταίο βιβλίο του "Weiss auf Schwartz" το οποίο εκδοθηκε τον Οκτώβριο που μας περασε, ο στόχος του ήταν να απεικονισει καθημερινα τον ρατσισμό στη Γερμανία. Για ενα χρονο ο Wallraff έζησε κατω απο τη μεταμφίεση του σε Σομαλο και με το ονομα Kwami Ogonno, έναν ρόλο που μεταξύ άλλων κατέληξε σε βίαιες καταστάσεις εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του. Το υλικό αυτο έχει επίσης κυκλοφορησει και σαν ταινία για τη τηλεοραση με το ίδιο όνομα.
Σε μια συνέντευξη στην εκπομπη Αgenda της Σουηδικης τηλεορασης ο Wallraff εξηγεί γιατί επέλεξε να μεταμφιεστει σε Σομαλο. Ηθελε να δείξει πώς αντιμετωπίζονται οι αλλοδαποί. "Με αντιμετωπιζαν σαν παιδί," λέει ο Wallraff.
Η ταινια, μεταξύ άλλων δειχνει πώς ο γερμανικος καθημερινος ρατσισμός είναι πραγματικός, οταν ο μεταμφιεσμενος σε Σομαλο, Wallraff, προσπαθησε να μπει σε μια ντισκοτεκ. Όταν του αρνειται η εισοδος από τον πορτιερη τον ρώταει γιατί.
• O Günter Wallraff, (Γκύντερ Βάλραφ), εγινε γνωστος το 1969 με το βιβλιο του "Τα 13 ανεπιθύμητα ρεπορτάζ". Εκει αναλυεται η ιδιαίτερη αυτη μέθοδος που χρησιμοποιει οταν εργαζεται ’’undercover’’.
• Ο Wallraff συνεχισε στη δεκαετία του 1970 - και του '80 με μια σειρά ρεπορταζ και βιβλία με την ιδια μεθοδο.
Tον Μάιο του 1974, κατά την διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών, συνελήφθη στην Αθήνα αφού πριν είχε δεθεί με αλυσίδες στην πλατεία Συντάγματος και μοίρασε φέιγ βολάν σε περαστικούς, δηλώνοντας έτσι την αλληλεγγύη του προς τους Έλληνες πολιτικούς κρατουμένους. Aφου βασανιστηκε καταδικάστηκε σε δεκατετράμηνη φυλάκιση.
Απολύθηκε τελικά με την πτώση της χούντας. Το 1975 δημοσίευσε τις εμπειρίες του στο βιβλίο «Ο φασισμός δίπλα μας. H Ελλάδα του χθες - Ένα πρότυπο για το αύριο» (Unser Faschismus nebenan. Griechenland gestern - ein Lehrstück für morgen).• Εχθρός του ήταν ο ιδιοκτητης ενος ισχυρου ομιλου ΜΜΕ, ο Axel Springer, που ξεκίνησε μια πραγματική βεντέτα εναντίον του, επειδή ο Wallraff είχε γράψει για τον κυνισμο που χαρακτηριζε τη διαχείριση της εφημερίδας και της δημοσιογραφίας της εφημεριδας Bild.
• Η δυσφήμιση του Wallraff κορυφώθηκε το 2003 όταν ο Axel Springer ισχυρίστηκε ότι ο Wallraff ηταν πράκτορας της Στάζι, της μυστικής υπηρεσίας της Ανατολικής Γερμανίας. Τα Γερμανικά δικαστήρια ομως εκριναν ότι δεν υπηρχαν βάσιμοι λόγοι για τους ισχυρισμούς αυτούς και απερριψαν τις κατηγοριες.
Τα ρεπορταζ του σχετικά με τις συνθήκες δουλειας στη βιομηχανία και άλλους τομείς έχουν κανει αισθηση, το ονομα του εχει μαλιστα γινει και ρήμα, στα Σουηδικα: "att wallraffa", για το δημοσιογραφικο του στυλ.
Οι Μεταναστες
Είναι γνωστό ότι ειχε εργαστει σαν Τούρκος εργαζομενος στην τότε Δυτική Γερμανία, και στη συνέχεια αναφέρθηκε στις μεγαλες διακρισεις στη μεταχείριση, οπως επισης και στο λαθρεμποριο εργαζομένων, στο βιβλίο του "Ganz unten", 1986.
Στο βιβλιο του "Längst därnere" ο Wallraff "γινεται" ο Τουρκος εργατης Ali Levent και εργαστηκε δυο χρονια σε επικίνδυνα ποστα σ ένα πυρηνικό εργοστάσιο, εγινε πειραματόζωο για μια φαρμακευτική βιομηχανία και δουλεψε παρανομα σε μια κατασκευαστική εταιρεία.
Ο Καθημερινός ρατσισμός
Ακόμη και στο τελευταίο βιβλίο του "Weiss auf Schwartz" το οποίο εκδοθηκε τον Οκτώβριο που μας περασε, ο στόχος του ήταν να απεικονισει καθημερινα τον ρατσισμό στη Γερμανία. Για ενα χρονο ο Wallraff έζησε κατω απο τη μεταμφίεση του σε Σομαλο και με το ονομα Kwami Ogonno, έναν ρόλο που μεταξύ άλλων κατέληξε σε βίαιες καταστάσεις εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του. Το υλικό αυτο έχει επίσης κυκλοφορησει και σαν ταινία για τη τηλεοραση με το ίδιο όνομα.
Σε μια συνέντευξη στην εκπομπη Αgenda της Σουηδικης τηλεορασης ο Wallraff εξηγεί γιατί επέλεξε να μεταμφιεστει σε Σομαλο. Ηθελε να δείξει πώς αντιμετωπίζονται οι αλλοδαποί. "Με αντιμετωπιζαν σαν παιδί," λέει ο Wallraff.
Η ταινια, μεταξύ άλλων δειχνει πώς ο γερμανικος καθημερινος ρατσισμός είναι πραγματικός, οταν ο μεταμφιεσμενος σε Σομαλο, Wallraff, προσπαθησε να μπει σε μια ντισκοτεκ. Όταν του αρνειται η εισοδος από τον πορτιερη τον ρώταει γιατί.
–"Επειδη η Αφρική είναι για πιθήκους και η Ευρώπη για τους άσπρους", ηταν η απάντηση στη πορτα!
Εζησε σαν αστεγος
Αυτο το φθινόπωρο κυκλοφόρησε η βιογραφία του G. Wallraff απο τον Σουηδο δημοσιογραφο Stig Hansén που ακολούθησε τον Wallraff από την άνοιξη του 2007, όταν αυτος παράλληλα με το προσφατο βιβλίο του εργαζοταν και σαν ενας απο τους 400.000 πωλητες τηλεφωνικων υπηρεσιων και με την ιδιοτητα του αυτη αποκάλυψε τις αμφισβητισιμες επαγγελματικες τακτικες που ακολουθουν στον κλαδο.
Επιπλεον ο Wallraff εχει εργασθει στο εργοστάσιο Weinzheimer που ψήνει ψωμι για την αλυσίδα των Lidl, οπου απέκτησε εγκαύματα στα χέρια, τον λαιμο και τους ώμους...
Εχει επισης περασει πανω απο δυο μηνες το χειμώνα, με πολυ χαμηλες θερμοκρασιες, ζωντας σαν άστεγος στη Κολωνία, Φρανκφούρτη, Αννόβερο και σε άλλες γερμανικές πόλεις.
Πηγες: Svt, wikipedia
Εζησε σαν αστεγος
Αυτο το φθινόπωρο κυκλοφόρησε η βιογραφία του G. Wallraff απο τον Σουηδο δημοσιογραφο Stig Hansén που ακολούθησε τον Wallraff από την άνοιξη του 2007, όταν αυτος παράλληλα με το προσφατο βιβλίο του εργαζοταν και σαν ενας απο τους 400.000 πωλητες τηλεφωνικων υπηρεσιων και με την ιδιοτητα του αυτη αποκάλυψε τις αμφισβητισιμες επαγγελματικες τακτικες που ακολουθουν στον κλαδο.
Επιπλεον ο Wallraff εχει εργασθει στο εργοστάσιο Weinzheimer που ψήνει ψωμι για την αλυσίδα των Lidl, οπου απέκτησε εγκαύματα στα χέρια, τον λαιμο και τους ώμους...
Εχει επισης περασει πανω απο δυο μηνες το χειμώνα, με πολυ χαμηλες θερμοκρασιες, ζωντας σαν άστεγος στη Κολωνία, Φρανκφούρτη, Αννόβερο και σε άλλες γερμανικές πόλεις.
Πηγες: Svt, wikipedia
Εντυπωσιακός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η μεταμφίεση πολύ καλή.
Η σοβαρή εκδοχή του Borat είναι ο τύπος.
Θέλει κότσια αυτό που κάνει και φέρνει πολλά στο φως. Φαντάζομαι πόσες άλλες απειλές θα έχει δεχτεί.
Δεν τον γνώριζα, εύγε Elva.
Καλημέρα Ελβα,
ΑπάντησηΔιαγραφήEμείς έχουμε τις δικές μας εκδοχές του είδους, το Χατζηπαπάρα και τον ενωμοτάρχη Πρετεντέρη.
Kαλημερα Μανο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχοντας υπ οψιν τη δουλεια που εχει κανει ο Wallraff, χρονια τωρα, πανω στις συνθηκες δουλειας μεταναστων και αλλων εργαζομενων σε βιομηχανιες και σε αλλους τομεις και το τι μεταμφιεσεις εχει κανει ολα αυτα τα χρονια, μονο και μονο για να φερει στο φως την αληθεια, του βγαζω το καπελλο! Αν υπηρχε Νομπελ στη δημοσιογραφια, σιγουρα ο μονος που το αξιζει ειναι ο Günter Wallraff.
Δεν ξερω αν ειδες στο τελος του μικρου αυτου video την αντιδραση του πορτιερη στη ντισκοτεκ. Σοκαριστικη για το περιεχομενο, αλλα, εχοντας υπ οψιν τι γινεται και πως φερονται καποιοι σε μεταναστες και στην Ελλαδα και αλλου, τετοια φαινομενα και περιστατικα δεν ειναι καθολου ασυνηθιστα, δυστυχως....
Swell
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα γι αυτο σκεφτηκα να ανεβασω αναρτηση για τον Wallraff, για να γινουν αυτοματα οι συγκρισεις με καποιους που επιμενουν να λεγονται...δημοσιογραφοι. Ευτυχως ομως υπαρχουν και καποιοι που τιμουν το ονομα της δημοσιογραφιας και δεν εχουν φυσικα καμμια σχεση με τα ατομα που ανεφερες πιο πανω...
Tη καλημερα μου στα νησια ;)
Tι να πω ρε ...καθαρματάκι του βορρά που πάντα με ξαφνιάζεις ευχάριστα!!! Να ξέρεις εσύ για τον Γκύντερ Βάλρα όπως τον γράφανε τότε οι εφημερίδες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή η ανάρτηση σου! Δείχνει αυτό που λέει το τραγούδι του Λοϊζου: "Τίποτα δεν πάει χαμένο!"
Να είσαι καλά elva μου και πάντα να μας δίνεις τέτοιες αναρτήσεις που συντηρούν τη μνήμη και τιμούν τους ανθρώπους που αγωνίζονται!
Γεια σου navarino μας ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη Σουηδια ειναι πολυ γνωστος ο Wallraff, απορω για το οτι δεν τον γνωριζουν και τοσο στην Ελλαδα. Ειχε ερθειστα χρονια της Χουντας και ειχε μεχρι και βασανιστει εκει επειδη κατηγγειλε το καθεστως. Εχουμε τελικα σαν λαος πολυ κοντη μνημη....
Τι λες τώρα ρε συ, υπάρχουν τέτοιοι αγωνιστές δημοσιογράφοι; Προφανώς λίγοι αλλά υπάρχουν! Πάντως για πολλούς από εμάς το ότι δεν τον ξέρουμε δεν είναι θέμα μνήμης αλλά το ότι δεν μας το έχει πει κανένας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια χαρα, Newton
ΑπάντησηΔιαγραφήEχεις δικιο, αλλα oταν εγραψα το σχολιο αναφερομουν κυριως σε οσους ειναι μεγαλυτεροι σε ηλικια στην Ελλαδα και θα επρεπε να τον ξερουν, αφου ειχε αγωνιστει και κατα τη διαρκεια της Χουντας, οπως ειπαμε. Μακαρι να ειχαμε περισσοτερους ακουραστους αγωνιστες-δημοσιογραφους σαν τον Wallraff.
Δημοσιογράφος με τα όλα του. Που το ψάχνει το θέμα, το ζεί, πριν γράψει γι' αυτό! Αν σου πώ ότι δεν τον ήξερα, θα με πιστέψεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον έμαθα χάρις σε σένα
Γεια σου Μarina :)
ΑπάντησηΔιαγραφήXαρα μου λοιπον που εμαθες γι αυτον τον εξαιρετικο αγωνιστη!
Πολλους χαιρετισμους
εμένα στο μυαλό μου ήρθε ο Ευαγγελάτος ως αντίπαλο δέος σε αυτή την περίπτωση. Γενικά εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε πλήθος τέτοιων κελεπουρίων. Βγάλαμε και νέα έγκυρη εφημερίδα, τα μαθες;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εξαίρεση δυο τρεις (απο τους γνωστούς), οι υπόλοιποι θα πρέπει να κρεμάσουν την εικόνα Wallraff στα καμαρίνια τους μπας και βάλουν μυαλό.
Αγαπητη Zekia
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, οταν λεμε Wallraff ολο κατι τετοια ..φοβερα δημοσιογρ. ονοματα ερχονται στο μυαλο! ;(
Καλα που εισαι και εσυ και μας λες κανενα νεο, αλλα, σε ποια νεα...
εγκυρη, εφημεριδα αναφερεσαι;