3.9.10

Λεττονία- Η γενιά των "Euro-orphans" μεγαλώνει στις χώρες της ΕΕ!

Το οτι εχω αναφερθει, ουκ ολιγες φορες, μαλιστα, στη Σουηδικη κρατικη τηλεοραση (SVT) το γνωριζετε καλα οσοι ''περνατε'' απο εδω, αλλα ειναι πραγματικα ενα διαμαντι πληροφορησης γεγονοτων απ ολο τον κοσμο, τα ρεπορταζ της οποιας εχουν παντα τη κριτικη ματια και αντιληψη του πολιτη που ανηκει σε μια χωρα η οποια σεβεται την νοημοσυνη των πολιτων της. Οπως, καταλαβαινουμε, κατι τετοιο δεν συμβαινει παντα σε αλλες χωρες και ετσι οταν το διαπιστωνει κανεις το λιγοτερο που μπορει να κανει ειναι να τους το αναγνωριζει!

Αλλη μια φορα λοιπον η τηλεοραση καταφερε να κανει πολλους Σουηδους να δακρυσουν και να σκεφτουν ισως καποια πραγματα καλυτερα οταν στην εκπομπη  Uppdrag granskning μας εμαθε το νεο ορο που θα ακουμε στο μελλον ισως συχνοτερα απ ο τι θελουμε,.."Euro-orphans", (τα ορφανα της Ευρωπης), που συμπεριλαμβανει τα παιδια εκεινα που οι γονεις αφηνουν σε συγγενεις και γνωστους, προκειμενου να εργαστούν στο εξωτερικό.

Το φαινόμενο βεβαια, δεν ειναι καινουργιο, ηδη ειναι πραγματικοτητα σε πολλες χωρες οπως το Μπαγκλαντές, οι Φιλιππίνες και η Κίνα, εδώ και μερικά χρόνια...Ομως τωρα έφθασε και στην Ευρώπη, οπου η κριση και η ανεργια πληττει τα φτωχικα νοικοκυρια της Ανατ. Ευρώπης και ο ενας, ή συχνα και οι δυο γονεις αναγκαζονται λογω συνθηκων να μεταναστευσουν σε πλουσιότερες χώρες της ΕΕ, (Ιρλανδία, Αγγλία, Ιταλία, Δανία, Σουηδία). Οι γονείς παραμενουν συχνα εκει για χρόνια και εργαζονται ως καθαριστες, εργάτες, οικοδομοι, ή σε ιμαντες παραγωγής για να εξασφαλισουν τα απαραιτητα για τα παιδια τους, ειδικα μετα απο τη κριση του που αφησε τη Λεττονια (Latvia) σε πολυ ασχημη οικονομικη κατασταση κατακτωντας το 2009 το παγκόσμιο ...αρνητικό ρεκόρ μείωσης του ΑΕΠ κατά -18% ενω τελευταια η οικονομική της ανάπτυξη άγγιξε μόλις το 0,3% το πρώτο τρίμηνο και 0,1% το δεύτερο. Η ανεργια μαστιζει το κοσμο σε ποσοστο 22%, ενω το κυμα μεταναστευσης ειναι αυξανομενο και οι περικοπες στη Παιδεια θα εχουν μακροχρονιες συνεπειες. Ενα σχετικο αρθρο που διαβασα στη wikipedia μας κανει ισως να συνειδητοποιουμε ακομη περισσοτερο τι σημαινει "συμμετοχη" και "προσελευση"....

"Στις 23 Αυγούστου του 2008 διεξήχθη δημοψήφισμα στη Λεττονια για την αύξηση των συντάξεων. Αυτό ακυρώθηκε, εξαιτίας χαμηλής προσέλευσης, καθώς δε συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των 453.730 ψηφοδελτίων. Εάν το δημοψήφισμα ήταν υπέρ της πρότασης, η κυβέρνηση θα αύξανε τις συντάξεις από 50 Λάτι σε τουλάχιστον 135 λάτι. Το δημοψήφισμα είχε την υποστήριξη της οργάνωσης Κοινωνία για Διαφορετική Πολιτική, η οποία φιλοδοξεί να γίνει πολιτικό κόμμα".

Πισω στο ντοκυμαντερ, βλεπουμε καποιες υψηλομισθες οικογενειες π.χ στη Σουηδια να "ευλογουν" το μετρο της φοροαπαλλαγης για προσφερομενες οικιακες εργασιες, (το λεγομενο RUT avdrag)  επειδη, oπως εξηγουν (ενω εχουν αγκαλια τα παιδια τους), τους δινεται η ευκαιρια να περασουν "περισσοτερες ποιοτικες ωρες με τα παιδια" στο σπιτι, χωρις να χρειαζεται να κανουν δουλειες...

Τα παρακατω, ομως, νουμερα δειχνουν την τραγικη κατασταση για πολλα άλλα λιγοτερο ....τυχερα παιδια, στην ΕΕ των διακρισεων, οπου καποιοι εχουν δικαιωμα στην εργασια, την οικογενεια και τον ελευθερο χρονο, ενω αλλοι ειναι καταδικασμενοι να ζουν σαν σκλαβοι, μεσα στις στερησεις και μακρια απο τα δικα τους παιδια! Το ντοκυμαντερ ηταν συγκλονιστικο, παρακολουθει απο κοντα μητερες που εργαζονται σαν καθαριστριες στη Σουηδια, ακολουθωντας τη ζωη τους, τις σκεψεις τους για το οτι δεν βλεπουν τα παιδια τους να μεγαλωνουν, ενω αλλη καμερα στη Λεττονία καταγραφει τις αντιδρασεις των παιδιων, που τους λειπουν αφορητα οι γονεις τους και που πρεπει να τα βγαλουν περα με την οικονομικη, αλλα και συναισθηματικη στερηση γυρω τους.

Πολωνια: Συμφωνα με υπολογισμους πανω απο 100 000 παιδια εχουν ενα, ή και δυο γονεις που εργαζονται στο εξωτερικο.
Moλδαβια: 1/3 των παιδιων υπολογιζεται οτι εχουν και τη μητερα και τον πατερα να εργαζεται στο εξωτερικο.
Ρουμανια:. 350 000 παιδια, συμφωνα με τη UNICEF ζουν χωρις τους γονεις τους. Aπο αυτα 126.000 εχουν και τους δυο γονεις μακρια, τα μισα απο αυτα ειναι κατω των 10 ετων!
Παρακολουθωντας τις προσωπικές και κοινωνικές επιπτώσεις του φαινομένου των Ευρω-ορφανών οι ψυχολογοι προειδοποιουν τωρα για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τόσο των παιδιών οσο και για την ευρύτερη κοινωνία, αφου μιλαμε για ενα προβλημα που ακομα δεν ξερουμε τις επιπτωσεις του και ειναι γεγονος οτι και οι δυο πλευρες υποφερουν το ιδιο.

Μαλιστα η στερηση ειναι τοσο μεγαλη ωστε ερευνες που εχουν γινει τη παρουσιαζουν σαν αναλογη της στερησης που υφισται κανεις σε περιπτωση θανατου ενος συγγενικου του προσωπου! Σοκ, αρνηση, πονος και στο τελος προσαρμογη.
Πολλα μικρα παιδια, μαλιστα, αρνουνται να μιλησουν στους γονεις τους  και στο τηλεφωνο, αφου δεν τους γνωριζουν....

Σε ενα παιδικο σταθμο της Ριγας η υπευθυνη Diana Vasilane εξηγει οτι 30% των παιδιων αυτων ζουν σαν ορφανα απο γονεις και το ποσοστο συνεχως μεγαλωνει..Τα παιδια αυτα αισθανονται αποξενωμένα, πολύ ανήσυχα και εγκαταλελειμενα, αφηνουν το σχολείο και αρχιζουν ναρκωτικα και αλκοόλ. Ερευνες δειχνουν οτι τα παιδια αυτα ειναι μερικα ακομη νουμερα στατιστικων που παραπεμπουν σε αυξημενη εγκληματικοτητα, ναρκωτικα, πορνεια και εγκυμοσυνες σε μικρη ηλικια..

Ενα μεγάλο μέρος μιας γενιάς που μεγαλώνει βρισκεται σε απομόνωση, δεν εμπιστεύονται τους άλλους, εχοντας ασθενέστερους δεσμούς με τους γονείς τους. Ετσι δημιουργουνται ανασφάλειες σε μεγαλα μερη του πληθυσμου. Είναι μια ολόκληρη γενιά που υποφέρει, λέει ο Olof Risberg απο τον οργανισμο Save the Children.

Ειναι αραγε αυτη η Ευρωπη, που θελουμε για εμας και τα παιδια μας;

19 σχόλια:

  1. Ti na perimenei kaneis apo tetoious sosialistes? Exete kai ekei syntoma ekloges ap oti diavazw.
    Ta pragmata einai skoura pantou re gmt kai tin plirwnoun oi adynamoi panta.

    Cheers

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα, Elva, φίλη μου, από τα -πολύ δροσερά, σήμερα- ορεινά της Αττικής! :)

    Ίσως τώρα θα έπρεπε να μιλήσουμε για "(νεο)Ευρω-ορφανά" αφού, η ιστορία πηγαίνει αρκετά πίσω...

    Χωρίς να θέλω να παρακάμψω τη σύγχρονη διάσταση του φαινομένου (έχεις όμως ήδη μιλήσει γι' αυτό τόσο τεκμηριωμένα μέσα από το γραπτό σου, που ο,τιδήποτε άλλο, θα ήταν άσκοπη φλυαρία από πλευράς μου) θα ήθελα μονάχα να (ξανα)θυμηθούμε την εποχή των "δικών μας" ορφανών, κυρίως τις δεκαετίες '50 και '60.
    Τότε που, αξιοσημείωτο μέρος του πληθυσμού, άφηνε τη χώρα, προκειμένου να αναζητήσει εργασία στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Γερμανία, το Βέλγιο... Τότε που, τα μικρά παιδιά έμεναν πίσω με γιαγιάδες, παππούδς, θείους. Δύσκολη, ακόμη και η τηλεφωνική επικοινωνία. Ακόμη πιο δύσκολα τα ταξίδια (πολλές φορές, γονείς άφηναν τα παιδιά τους μωρά, και τα έβλεπαν 4, 5 χρόνια αργότερα...)
    Ίσως "ψάχνοντας" εκείνες τις οικογένεις, εκείνα τα -τότε- παιδιά και τις μετέπειτα συμπεριφορές, να "δούμε" και σε βάθος χρόνου τα σημερινά Ευρω-ορφανά.

    Σίγουρα, δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας, σίγουρα είναι απογοητευτικό (και ανησυχητικό) να βλέπουμε να επιστρέφουν καταστάσεις και φαινόμενα παλιά, όσο και οι συνέπειες ενός καταστροφικού πολέμου (που κατά κύριο λόγο, ήταν η γενεσιουργός αιτία τους).

    ΥΓ. Ας σκεφτούμε, επίσης, ψύχραιμα τη σημερινή, αλγεινή κατάσταση των χωρών του πρώην Ανατολικού μπλοκ. Μέσα σε όποια αρνητικά (ακραία, σε κάποιες περιπτώσεις) των καθεστώτων, εντούτοις ποτέ στο παρελθόν τους οι χώρες αυτές, δεν αντιμετώπισαν τα προβλήματα που τους επέφερε η "εισβολή" του καπιταλισμού, μέσα σε δύο δεκαετίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε συ Elva πάρα πολύ δυνατή η ανάρτηση σου και πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη η έρευνα της σουηδικής τηλεόρασης γιατί αναδεικνύει μια πτυχή στην οποία δεν πάει το μυαλό μας. Μιλάμε γενικά και αφηρημένα για μετανάστευση και δεν συνειδητοποιούμε αυτές τις τραυματικές για τα παιδιά παραμέτρους.
    Κάνει και η δική μας τηλεόραση, δεν λέω, ......παρόμοια αφιερώματα (μπρρρρρρρρρ)
    Να είσαι καλά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ δυνατό και συναισθηματικά συγκλονιστικό ποστ.

    Πάντως... αν δεν απατώμαι τον Οκτώβρη γίνονται εκλογές στη Λεττονία και ΑΝ βγει η αντιπολίτευση αυτό θα αλλάξει πολλά, όχι μόνο εκεί. Δεν ξέρω ακόμη τι ποσοστά έχουν, ή πόσο πιθανό είναι αυτό, αλλά έμαθα κάποια πράματα από το site
    www.rtfl.lv
    κι από τα άρθρα του Michael Hudson για τη Λετονία
    ...που ειναι και
    σύμβουλος της Λεττονικής αντιπολίτευσης, εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η Λεττονία είναι μια περίπτωση οδυνηρή, μια κραυγή δυστυχίας και χρηματοοικονομικών πειραμάτων.

    Πραγματικά χαίρομαι για το υψηλότατο επίπεδο ενημέρωσης της Σουηδικής τηλεόρασης και του σεβασμού προς τον πολίτη, είτε αυτός είναι Αλβανός, Λεττονός ή Σουηδός.

    Πάντα θεωρούσα αυτές τις χώρες, 3 βήματα μπροστά από όλη την Ευρώπη.

    Μήπως, πάντως και στην Ελλάδα, έρχονται τέτοιες μέρες?

    Δε το βλέπω να είναι μακρυά!

    Για να δούμε

    Elva, μπράβο, σοβαρότατο και εποικοδομητικότατο post.

    Λευτεριά στους Ευρωπαιους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εν τω μεταξύ κοιτουσα τις ενημερώσεις των ιστολογίων μας, και δε σε έβρισκα μέσα.

    Και λέω, έχει αρχίσει να γίνεται εντελώς αστεία και η Google.

    Τελικά, παρά την αντίληψη περί του αντιθετου, δε σε είχαμε στο friend connect...

    Ευτυχώς που ήμουν και σίγουρος για το αντίθετο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλημερα Ελβα μου
    εγραψες μια φοβερη αναρτηση για ακομα μια φορα..ιδιαιτερο θεμα..
    δες κ αυτο αν θες http://takalanta.blogspot.com/2010/09/blog-post_9483.html

    τελικα στις πρωην σοβιετικες χωρες μονο κακο εκανε η πτωση του κομμουνισμού κ η διαλυση της πρωην Σοβιετικης ενωσης..Δεν λεω πως ηταν το ιδεατο πολιτευμα (ή ιδεολογια) αλλα τουλαχιστον σου εξασφαλιζε τα απαραιτητα:δουλεια κ σπιτι..

    τωρα δεν εχουμε ουτε το ενα,ουτε το αλλο.

    καλο ΣΚ να εχεις Ελβα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημερα Βottler

    Ναι, εχουμε συντομα εκλογες, αλλα δεν περιμενω θεαματικες..αλλαγες! Οπως καταλαβαινουμε εχουν κανει το κοσμο παντου, πια, να μη τολμα να ελπιζει σε ''καλυτερες μερες'' και αυτο ειναι το πιο απογοητευτικο πραγμα για τους πολιτες μιας χωρας, πιστευω.

    Χαιρετισμους απο Βορρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φιλη μου Ντρουσίλα

    Πολυ καλα κανεις και ξαναθυμιζεις την εποχή των "δικών μας" ορφανών, στις δεκαετίες '50 και '60 οταν μεγαλο μέρος του πληθυσμού, μεταναστευε, οπως γραφεις. Ισως καπου να εχουμε ξεχασει, ή και ακομα να "θελουμε να ξεχασουμε" το παρελθον μας, οπως και τα σημερινά Ευρω-ορφανά, που μας θυμιζουν δικα μας "μαυρα χρονια" και αυτο ισχυει και για αλλους μεταναστευτικους λαους στο παρελθον,(οπως π.χ τους Σουηδους)
    Ειναι κριμα καποιοι λαοι οπως οι Λεττονοι, αλλα και εμεις να εχουμε αφεθει να εξαπατηθουμε απο ηγετες και λαους που καθοριζουν τις τυχες μας....

    Και θα συμφωνησω, επισης, με το οτι ειναι σιγουρο (για καποιους σαν εμας τουλαχιστον) οτι δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας, οπως και το οτι ποτέ στο παρελθόν τους οι ’’πρωην Ανατολικες χώρες’’, δεν αντιμετώπισαν τετοιου ειδους προβλήματα σαν αυτα που αντιμετωπιζουν τωρα στα χρονια του...καπιταλισμου και μαλιστα μεσα σε μικρο χρονικο διαστημα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γεια σου φιλεnavarino

    Χαρηκα που κι εσυ εκτιμησες το ντοκυμαντερ αυτο, ακριβως επειδη οπως λες αναδεικνύει μια πτυχή της μετανάστευσης που συχνα αγνοουμε, ή και συχνα δε συνειδητοποιούμε τι ακριβως σημαινει μεταναστευση για οσους γονεις φευγουν και οσα παιδια μενουν μενουν πισω...

    Να σαι καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φιλε OMADEON

    Σ ευχαριστω και θα κοιταξω το site που παραπεμπεις...Μακαρι να αλλαξει η κατασταση μετα τις εκλογές στη Λεττονία, θα ειναι ευχης εργο αν αυτοι οι ανθρωποι οπως και αλλοι λαοι παρουν τη τυχη τους στα δικα τους χερια και δεν αφεθουν να καταστραφουν απο τις τραπεζες κλπ. πειραματα που γινονται στη πλατη τους...(και δεν ειναι οι μονοι!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλημερα ΠΕΙΡΑΤΕΣ

    Ετσι οπως γιναμε ολο και περισσοτερες χωρες εχουμε πια μπει στις λιστες των "χρηματοοικονομικών πειραμάτων", οπως λες.

    Και εγω ετσι το βλεπω, οτι η κρατικη τηλεοραση (και οχι ολα τα καναλια!) εχουν ενα πολυ καλο επίπεδο ενημέρωσης, το οποιο ας ελπισουμε οτι θα συνεχιστει...

    Να σαι καλα, σ ευχαριστω για τα καλα λογια και το..friend connect :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φιλε Laplace

    Σ ευχαριστω, διαβασα τη συγκλονιστικη αναρτηση που προτεινεις μεσω του link και αφησα σχολιο. Τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα παντου πια και ηδη πολλοι αναπολουν τις μερες που ολοι ειχαν σπιτι και δουλεια, αφου σημερα τιποτα απο τα δυο δε θεωρειται δεδομενο..

    Καλο σαβ/ko και σ εσενα, laplace

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα, αγαπητή Elva,
    Πολύ σημαντικό θέμα "έπιασες". Ννομίζω αφορά έναν κεντρικό κινητήρα της σύγχρονης κρίσης των κοινωνιών μας. Είναι ίσως η πιο διαβρωτική και δυσοίωνη έκφραση της απομόνωσης: η απόσταση παιδιών και γονέων - ο χωρισμός.
    Παράδοξο 1ο: αυτό το χάσμα και τις εππτώσει του βλέπουμε και στο εσωτερικό των "κοινωνικά ευθυγραμμισμένων" στρωμάτων. Είναι η αδιαφορία των γονιών, η ανευθυνότητα απέναντι στην επόμενη γενιά. Ίσως διαμορφώνεται με άλλους "εξωτερικούς" όρους ή ένταση, αλλά μάλλον έχει κοντινή ουσία. Έτσι, "τακτοποιημένες" κοινωνίες σαν την Ελλάδα ή τη Σουηδία μαστίζονται και αυτές από απογοητευμένες και ανασφαλείς γενιές. Φαίνεται οτι η ευμάρεια ή και η κοινωνική ασφάλεια δεν είναι ικανή προϋπόθεση για την ανάπτυξη των ανθρώπων του αύριο.
    Παράδοξο 2ο: κοινωνίες που υπέφεραν από τη μετανάστευση (η Ελλάδα του 50-60 ή παλαιότερα, όπως επεσήμανε η καλή Δρ. - ή η Ιρλανδία παλαιότερα) ανέπτυξαν νδεομένως αξιόλογες γενιές. Φαίνεται, επίσης, οτι οι πρακτικές δυσκολίες δεν είναι ικανή συθήκη για την αποσάθρωση των οικογενειακών δεσμών.
    Χμμμ; Τϊ λέτε να είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Elva τι να πω... για τις αναρτήσεις σου που είναι μία και μία; Τα θέματα που θίγεις έχουν τρομερό ενδιαφέρον και είναι συγκινητικά.

    Η οικογένεια πέρα από θρησκευτικές, πολιτικές ή άλλες συνδέσεις, είναι από μόνη της πολύ σημαντική αν θέλουμε οι κοινωνίες μας να συνεχίζουν να υπάρχουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κουμπάρα μου, εξαιρετική η ανάρτηση σου. Όπως εξαιρετική δείχνει να είναι η δουλειά της σουηδικής κρατικής τηλεόρασης. Δεν γνώριζα την έκταση του ζητήματος. Φοβάμαι μην φτάσουμε σε αντίστοιχα νούμερα στην Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημερα φιλε Prths

    Θα συμφωνησω οτι η ευμάρεια, εστω και η επιφανειακη, δεν είναι ικανή προϋπόθεση για την ανάπτυξη των ανθρώπων του αύριο, αυτων δλδ που θα πρεπει να διεκδικησουν περισσοτερα διακαιωματα...Χρειαζονται και αλλες προϋποθεσεις, π.χ η σωστη Παιδεια...Οσο για το δευτερο παραδοξο μελει να δουμε και τις μακροπροθεσμες αντιδρασεις των χωρων που τωρα δοκιμαζονται απο μεταναστευση...

    Πολλους χαιρετισμους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φιλη μου Mαριανα

    Καλημερα! Πολυ σωστα και οσοι παραβλεπουν ενα τετοιο παραγοντα ανοιγουν ετσι τους ’’ασκους του Αιολου’’ με τις φιλελευθερες πολιτικες τους, που ρημαζουν ανθρωπους ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μανο μας

    Σ ευχαριστω. Κι εγω απευχομαι τετοιες καταστασεις και για τη χωρα μας, αλλα και για αλλες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

"Tα ...πολλά λόγια δεν ειναι...φτώχεια! (Οι νεοφιλελευθερες,... ''σοσιαλδημοκρατικές'' και ..φασιστικές πολιτικες, ομως;)