Το γερμανικο ντοκυμαντερ του Valentin Thurn Taste the Waste ασχολειται με τη παγκοσμια καταστροφη των τροφίμων. Γιατί ομως πετάμε τόσα πολλα τροφιμα; Και πώς μπορούμε να σταματήσουμε αυτό το είδος των αποβλήτων;
Ηδη απο το αγρόκτημα μεχρι το τραπέζι μας, πάνω από το μισο των των τροφίμων καταληγουν στη χωματερή! Το μεγαλύτερο μέρος τους, προτού φθάσει καν στους καταναλωτές! Για παράδειγμα, το ενα στα δυο μαρουλια, ή η μια στις δυο πατάτες, πετιουνται! Ο λογος; Η...εμφανιση του προιοντος, το οποιο πρεπει να δειχνει ..τελειο στην αγορα!
Φυσικα κανεις δεν πιστευει οτι αυτη είναι σωστη συμπεριφορα. '' Τα τροφιμα δεν είναι κάτι που πρέπει να πεταχτεί", λενε οι νεοι, "άλλοι δεν έχουν τίποτα να φάνε", λενε οι ηλικιωμένοι και προσθετουν:
"Εζησα στον πόλεμο και είμασταν ευτυχισμενοι οταν μπορουσαμε να εχουμε στο χέρι μας εστω και λιγο ψωμί!". Αυτη είναι η μία πλευρά της ιστορίας. Ανακαλύπτουν ομως και την άλλη πλευρά, όταν ριχνουν μια ματιά σε χωματερές, ή πίσω από σούπερ μάρκετ, στη γειτονια τους και, άν μπορούν να δείξουν αρκετό θάρρος και στους ....καδους απορριμμάτων, έξω από τη πόρτα τους!
Δεν μιλάμε, oμως, για ...κοκκαλα απο κοτόπουλο και φλούδες πατάτας, εδώ. Το θέμα μας είναι τροφιμα που πεταγονται οταν θα μπορουσαν καλλιστα να καταναλωθουν, μερικά ακόμα στην αρχική συσκευασία, και αρκετά συχνά δεν είναι καν κοντα σ αυτο που γραφεται «ανάλωση κατά προτίμηση πριν», ουτε εχει η ημερομηνία τους λήξει. Περίπου £100, ανά νοικοκυριο, το χρονο πεταγονται στα σκουπιδια. Ακόμη περισσότερο, περίπου δύο φορές περισσότερο, είναι το «ξεσκαρταρισμα» στα χωράφια, στα εργοστάσια και απο τους εμπόρους λιανικής πώλησης.
Συναντουμε δυο νεαρους Γερμανους Freegans, που εχουν σαν συνηθεια να βρισκουν συσκευασμενα τροφιμα, φρουτα σε πολυ καλη κατασταση και λαχανικα απο καδους σκουπιδιων και δεν το κανουν επειδη δεν εχουν χρηματα, αλλα επειδη δεν θελουν να συνεισφερουν στον ακρατο καταναλωτισμο, οπως λενε. Ετσι χρειαζεται να ψωνιζουν μονο καθε δυο εβδομαδες και για ποσα 10-15 ευρω.
Γιατί ομως όλο και μεγαλύτερες ποσότητες τροφιμων καταστρεφονται; Είναι ένα σύστημα που ολοι εχουν ευθυνη: Τα σουπερμαρκετς έχουν συνεχώς την πλήρη επιλογή των εμπορευμάτων για την προσφορά, το ψωμί στα ράφια των καταστημάτων πρέπει να είναι φρέσκο μέχρι αργά το βράδυ, οι φράουλες σε ζήτηση οποιαδήποτε στιγμή του χρονου. Και όλα πρέπει να δειχνουν σε πολυ καλη κατασταση: Ένα μαραμένο φύλλο μαρουλιού, μια ρωγμή σε μια πατάτα, ή ένα βαθούλωμα στο ένα μήλο και τα προϊόντα ξεσκαρταριζονται...Τα γιαουρτια στε σουπερμαρκετς ακομη και δύο ημέρες πριν την αναγραφομενη "ημερομηνία λήξης" πρεπει να πεταχθουν για να ερθουν καινουργια, φρεσκα. Σε μερικα σουπερμαρκετς, οπως βλεπουμε στη ταινια, τα γιαουρτια πεταγονται ηδη ...6 μερες πριν την αναγραφομενη ημερομηνια ληξης!!
Αν και πολλα σoυπερμαρκετς δεν θελουν να δειχνουν οτι πετανε τροφιμα, το συνεργειο διαπιστωνει μετα απο ερευνες, στη Γερμανια, Γαλλια και αλλου τροφιμα στα σκουπιδια, ακομα και δυο εβδομαδες πριν την ημερομηνια ληξης!
Στη Σουηδια, παντως, εχω δει οτι πολλα προιοντα που βρικονται κοντα στην ημερομηνια ληξης τα βαζουν...μιση τιμη, ή και λιγοτερο και δεν τα πετανε με τετοια ευκολια! Δεν ξερω αν και αλλες χωρες κανουν κατι αναλογο.
Η ΕΕ μεχρι τωρα ειχε πολιτικη που ελεγε οτι καποια προιοντα (οπως π.χ αγγουρια) θα επρεπε να ειναι στο σωστο σχημα ισια ετσι ωστε να χωρουν στα κιβωτια χωρις προβλημα...Oι κανονες εχουν αλλαξει τελευταια και υπαρχει μεγαλυτερη ευελιξια.
Στην Αμερικη, στο Βrooklyn φυτευουν τωρα οργανικα καλλιεργημενα αγροτικα προιοντα πανω ...στεγες, με θεα τους ουρανοξυστες του Manhattan και ολα αυτα επειδη ο κοσμος αρχισε να συνειδητοποιει και εκει τη σημασια που εχει η σωστη τροφη και για την υγεια, αλλα και για το περιβαλλον που δε θα χρειαστει να σπαταληθει ενεργεια. Επισης ετσι αποφευγεται η υπαρξη μεσαζοντων στη πωληση αγροτικων προιοντων.
Σχολεια επισκεπτονται τις φαρμες αυτου του ειδους και τα παιδια εχουν την ευκαιρια να δουν απο κοντα ...κοτες και αυγα! Η επαφη με τη φυση και τα αγροτικα προιοντα που εχουν κι αυτα τη δικη τους ζωη ειναι κατι που λειπει σημερα, λενε οι υπευθυνοι της φαρμας.
Στην Αμερικη, στο Βrooklyn φυτευουν τωρα οργανικα καλλιεργημενα αγροτικα προιοντα πανω ...στεγες, με θεα τους ουρανοξυστες του Manhattan και ολα αυτα επειδη ο κοσμος αρχισε να συνειδητοποιει και εκει τη σημασια που εχει η σωστη τροφη και για την υγεια, αλλα και για το περιβαλλον που δε θα χρειαστει να σπαταληθει ενεργεια. Επισης ετσι αποφευγεται η υπαρξη μεσαζοντων στη πωληση αγροτικων προιοντων.
Σχολεια επισκεπτονται τις φαρμες αυτου του ειδους και τα παιδια εχουν την ευκαιρια να δουν απο κοντα ...κοτες και αυγα! Η επαφη με τη φυση και τα αγροτικα προιοντα που εχουν κι αυτα τη δικη τους ζωη ειναι κατι που λειπει σημερα, λενε οι υπευθυνοι της φαρμας.
Η γεωργία είναι υπεύθυνη για περισσότερο από το 1/3 των αερίων του θερμοκηπίου σε όλο τον κόσμο επειδή η γεωργία απαιτεί ενέργεια, λιπάσματα και γη. Επιπλέον, όταν τα τρόφιμα σαπίζουν μακριά σε μια χωματερή, διαφευγει μεθανιο στην ατμόσφαιρα, ένα αέριο του κλίματος, με αποτέλεσμα 25 φορές τόσο ισχυρό όσο και το διοξείδιο του άνθρακα.
Με άλλα λόγια, όταν πεταμε το μισο των τροφίμων, έχει επισης καταστροφικές επιπτώσεις και στο παγκόσμιο κλίμα!
Με άλλα λόγια, όταν πεταμε το μισο των τροφίμων, έχει επισης καταστροφικές επιπτώσεις και στο παγκόσμιο κλίμα!
Οι αρτοποιοι λενε οτι ψηνουν παντα 10 με 20% περισσοτερο ψωμι ωστε να ανταπεξελθουν στον ανταγωνισμο και φυσικα πετουν το παραπανισιο ψωμι. Μεσα στην ΕΕ πετιουνται 3 εκατομ. τοννοι ψωμιου το χρονο, ενα ποσο που θα μπορουσε να ταισει ολοκληρη την Ισπανια, για παραδειγμα, οπως αναφερουν. Φουρνοι στη Γερμανια χρησιμοποιουν παλιο ψωμι για ...καυσιμη υλη, αφου το ψωμι λενε οτι εχει την ιδια θερμαντικη αξια οπως το ξυλο και αν ολοι εκαναν το ιδιο, ειπε ενας αρτοποιος, τοτε θα ειχαμε αναγκη απο ενα λιγοτερο πυρηνικο εργοστασιο, εδω στη Γερμανια.
Οι μητέρες παλιοτερα θύμιζαν στα παιδια τους να φανε ολο το φαγητο που υπηρχε στο πιατο:"Τα παιδιά στην Αφρική θα χαιροντουσαν αν ειχαν αυτο το φαγητο", ελεγαν, ασχετα αν πολλα παιδιά ποτέ δεν επαιρναν τα λογια τους στα σοβαρά. Πώς ήταν δυνατον τα αποφάγια στο πιάτο μας να πηγαιναν σε παιδια, σε χώρες της Αφρικής; Ωστόσο, δεν ειχαν και πολυ αδικο.
Τωρα αγοράζουμε τροφιμα στην ίδια παγκόσμια αγορά, όπου και οι αναπτυσσόμενες χώρες αγοράσουν τα δικα τους. Αν πετουσαμε λιγοτερο και αγόραζαμε λιγότερα τροφιμα, σαν συνειδητοποιημενοι καταναλωτες, οι τιμές θα μειωνόταν και θα εμενε περισσοτερο φαγητο για τους πεινασμένους...Οπως ειναι τωρα η κατασταση τα τροφιμα που πεταγονται σε Ευρωπη και Βορεια Αμερικη θα μπορουσαν να ταισουν τρεις φορες τους πεινασμενους σ ολο τον κοσμο!
Δεν ειναι πολυ κριμα, παρ ολα αυτα που ακουμε και μαθαινουμε, να μη μπορουμε να αλλαξουμε νοοτροπιες, τακτικες και πολιτικες, που να συμβαλλουν στη λυση του προβληματος, αντι να δημιουργουν αποβλητα, ανισοτητες και δραματα;
"Taste the Waste" - the trailer from tastethewaste.com on Vimeo.
"Taste the Waste" - the trailer from tastethewaste.com on Vimeo.
Σημ.Ολοκληρη η ταινια εδω (γλωσσες: Σουηδικα, Αγγλικα, Γαλλικα και Γερμανικα)
Το έχω δει!
ΑπάντησηΔιαγραφήόντως είναι τραγικό αυτό που γίνεται με τα τρόφιμα.
Και στην Ισπανία πάντως γίνεται αυτό που λες, δλδ να ρίχνουν τις τιμές και να τα βγάζουν σε "σούπερ προσφορές" λίγο πριν λήξουν. Πολύ καλύτερο από το να τα πετάν!
Elva,
ΑπάντησηΔιαγραφήεναγωνίως ρωτώ,το σήμα κινδύνου για τα τρόφιμα,ισχύει και για τα γιαούρτια?Απ'ότι γνωρίζω χρησιμοποιείται και ως μάσκα ομορφιάς και γενικώς για πάσα νόσο και πάσα...!:))
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Έλβα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα πολύ και σήμερα η ανάρτησή σου, θα ήθελα όμως να επισημάνω και τις πολιτικές μάρκετιγκ που ακολουθούν τα μεγάλα σούπερ μάρκετ. Πολιτικές που σε κάνουν να ψωνίζεις ένα σωρό άχρηστα ανάμεσα στα πολύ συγκεκριμένα και απαραίτητα προιόντα που χρειαζεσαι. Ο τρόπος με τον οποίο είναι στημένα τα ράφια και τα προιόντα σε προκαλούν και σε οδηγούν σε άσκοπες αγορές.
Τρανταχτό παράδειγμα εγώ που μπροστά στο ψυγείο των τυριών και ενώ χρειάζομαι μόνο ένα κομμάτι συγκεκριμένο τυρί αγοράζω τρία!(ένα βιολογικό, ένα τριμμένο και ένα κανονικό!). Και το θέμα είναι πως και τα τρία τα αγοράζω για το΄ν ίδιο ακρβώς σκοπό...για τα μακαρόνια! :-Ρ
Η ευθύνη λοιπόν είναι συλλογική σίγουρα αλλά καλά θα ήταν και μεις σαν καταναλωτές να αποκτήσουμε μεγαλύτερη συνείδηδη αγορών :)
Ας ελπίσουμε...
Φιλιά
Γεια σου Δημο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τραγικο ειναι αυτο που γινεται, αλλα ταυτοχρονα ειναι και μια προκληση στους δυσκολους καιρους οταν τα σουπερμαρκετς πετανε τροφιμα που θα μπορουσαν να δωθουν εκει που υπαρχουν αναγκες!
Ειναι καλο οτι σε καποιες χωρες ρίχνουν τις τιμές από το να τα πετάνε στα ..σκουπιδια, που το βρισκω εντελως παραλογο!
Μεχρι να αποκτησουμε, ομως, σωστη καταναλωτικη συνειδηση φοβαμαι οτι θα περασουν πολλα χρονια...
Καλο μεσημερι!
Φιλε Triton
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα γιαουρτια, για τετοιες περιπτωσεις, που μαλλον αναφερεσαι, ειναι μια χαρα!! ;) Οσο πιο ...ληγμενα, τοσο το καλυτερο! :PP
Γεια σου φιλη μου Λένα
ΑπάντησηΔιαγραφήEχεις δικιο οτι ο τροπος που τα τοποθετουν παιζει ρολο. Kαποιοι που σπουδασαν marketing ξερουν και τον τροπο και ολες τις τεχνικες που χρειαζονται για να πεισουν οτι χρειαζομαστε οχι 1 αλλα 3 ειδη τυριων οπως λες!
Το θεμα ειναι επισης κατα ποσο μπορει κανεις και οικονομικα πια να ακολουθησει τις τακτικες των μεγάλων σούπερμάρκετς.
Οι άσκοπες αγορές πιστευω σιγα σιγα και εκ των πραγματων λιγοστευουν και πολλοι μισθωτοι κοιτανε να παρουν μονο τα απαραιτητα, πια...
Εχεις δικο, οταν λες οτι η ευθύνη είναι συλλογική και καλά θα ήταν και μεις σαν καταναλωτές να αποκτήσουμε μεγαλύτερη συνείδηση των αγορών που κανουμε..Ομως το λαθος ειναι οταν ορισμενοι βλεπουν
και τα ψωνια σαν...status! :/
Φιλιά!
Λοιπόν, πριν από κάμποσα χρόνια, μου κίνησε το ενδιαφέρον ο παρακάτω τίτλος:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.amazon.com/Art-Science-Dumpster-Diving/dp/1581605501
και αγόρασα και διάβασα το βιβλίο. Δεν το μετάνοιωσα. Δεν ξέρω αν είναι από τα πιο ανατρεπτικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ, πάντως, μόνο και μόνο το ότι, με το που το κλείνεις, αρχίζεις να σκέφτεσαι σοβαρά την καριέρα του ρακοσυλλέκτη, κάτι λέει.
Ο άνθρωπος που το έγραψε είναι ρακοσυλλέκτης τρίτης γενιάς (!) στις ΗΠΑ και μιλάει τελείως ακομπλεξάριστα για το χόμπι του και τα οφέλη που έχει αποκομίσει από αυτό.
Ειδικά στο φαγητό ήταν να μένεις με το στόμα ανοιχτό. Ο τύπος είχε παραπάνω φαγητό από όσο μπορούσε να φάει κι αυτό διότι μάζευε από το ψωμί που είχε ξωμείνει στο τέλος της μέρας, τα γάλατα που έληγαν τα μεσάνυχτα, τις κονσέρβες που ήταν χτυπημένες, τα φρούτα που δεν ήταν στρογγυλά ή είχαν ένα σημαδάκι... ΟΛΑ αυτά οι μαγαζάτορες τα πετούσαν χωρίς σκέψη.
Η μόνη επιφύλαξη που είχε το βιβλίο ήταν πως «τα αμερικάνικα σκουπίδια είναι άλλα από τα ευρωπαϊκά» εννοώντας σαφέστατα τη μανία των αμερικανών να πετάνε αντικείμενα σε πολύ καλή κατάσταση.
Λες να... μικραίνει το χάσμα;
Και ξέρετε,δεν είναι και τόσο δύσκολο.Πέρα από τις δράσεις,που προτείνουν οι ακτιβιστές,αν κοιτάξουμε λίγο πίσω,την αγροτική οικογένεια της εποχής των γονιών μας στην Ελλάδα,ακόμα και οι εύπορες οικογένειες δεν πέταγαν τίποτε.Τα αποφάγια,για παράδειγμα,ρίχνονταν στα γουρούνια και στις κότες,ακόμα και στα αρνοκάτσικα-οι καρπουζόφλουδες πχ-,τα οποία με τη σειρά τους παρήγαγαν αγαθά.Τα αποπλύματα της μπουγάδας πήγαιναν κι αυτά στα γουρούνια.Όσο για τα κόκκαλα όλο και κάποιος σκύλος και καμμιά γάτα θα υπήρχαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εννοώ βέβαια ότι πρέπει να αγοράσουμε όλοι γουρούνια και να στήσουμε κοτέτσια.Απλά ότι τα μοντέλα αυτοδιαχείρισης δεν είναι μοντέρνες θεωρίες του συρμού αλλά δοκιμασμένα στην πράξη και θα πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις.
Σε προσκαλουμε στο μπλογκ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως φιλη elva,το γεγονος οτι εμεις πεταμε φαγητο ενω αλλοι δεν εχουν να φανε,λεγεται Υβρις απεναντι στην Υπαρξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥστερα απο την Υβριν,λενε οτι ερχεται κ η Νεμεσις.
Παντως,επειδη πολλες ενοχες μαζευονται πανω απο τον ουρανο της Ευρωπης,θελω να πω κατι που ισως ακουγεται σκληρο,αλλα για μενα ειναι η αληθεια.Για τα χαλια του Τριτου κοσμου,δεν ευθυνεται μονο η Δυση.
Ευθυνονται κ οι ιδιοι.
Ριξτε μια ματια στις ηγεσιες ας πουμε της Αφρικης.
Βλεπετε καμια ηγεσια που να ειναι υπερ του λαου της;Εγω φασισμους,εμφυλιους,αλληλοσκοτωμους κ τυραννιες βλεπω.
Η βλεπετε καναν λαο να αντιδρα;
Ακομα κ στις χωρες που παραγονται ας πουμε τα προιοντα τυπου nike(πχ Μαλαισια),για τα οποια δουλευουν παιδακια ολη μερα κ τα εκμεταλλευονται για ενα κομματι ψωμι,
ποιος ευθυνεται για αυτο;μονο η Δυση;
Οι αθλιες φασιστικες-δουλες των πολυεθνικων- ντοπιες κυβερνησεις τους;Αυτες δεν ευθυνονται;
Το οτι ανθρωποι πεθαινουν επειδη δεν εχουν να φανε κ εγω πεταω τη ντοματα με τη χαρακια,ειναι σιγουρα μια αθλιοτητα.
Αλλα δεν ειμαι εγω,ο μικρομεσαιος Δυτικος,ο αθλιος κ ο ενοχος της υποθεσης.
Φιλε Jean-Lyc
ΑπάντησηΔιαγραφήΕριξα μια ματια στο link για το βιβλιο του J. Hoffman και φαινεται ενδιαφερον, εφ οσον απ ο τι διαβασα αναφερεται εκτος των αλλων και στην αξια του χρηματος, οπως και στο περιβαλλον. Ακριβως δηλαδη πανω στα θεματα μας και κυριως πανω στη τακτικη που εχουν μαγαζάτορες και σουπερμαρκετς να πετούν καλα τροφιμα χωρίς δευτερη σκέψη, μονο και μονο επειδη δεν ειναι..τελεια στην εμφανιση! :(
Ποσο πιο αδιαφορος και αναλγητος μπορει να ειναι κανεις μπροστα στο δραμα της πεινας των αλλων;
Καλο σου βραδυ!
Καλησπερα φιλεΣελιτσάνε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχετε δικιο οτι παλια ακόμα και οι εύπορες οικογένειες δεν πέταγαν τίποτε! Υπηρχε και σ αυτες τις ταξεις καποια σιωπηρη συμφωνια οτι το φαγητο ηταν αγαθο ακομα και γι αυτους που ειχαν την "πολυτελεια" να πεταξουν καποια απο αυτα! Συμφωνω απολυτα οτι τα μοντέλα αυτοδιαχείρισης δεν είναι ..θεωρίες του συρμού και πιστευω οτι εχουν μεγαλες πιθανοτητες να πετυχουν τους στοχους τους, περισσοτερο απ ο τι ισως πιστευουν πολλοι στην Ελλαδα και οπου αλλου τετοιου ειδους θεματα περνανε απαρατηρητα...
Mr Arvulas
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω για τη προσκληση!
Φιλε μου celin
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα και θα συμφωνησω οτι μιλαμε για ...Υβρι απεναντι στην ανθρωπινη Υπαρξη, οπως και για το οτι οι ευθυνες ειναι κοινες και για τους λαους που δεν αντιδρουν παρα μονο εκλεγουν..διεφθαρμενους πολιτικους οπως και για τη Δυση που προωθει τετοια μοντελλα εκμεταλλευσης ανθρωπινης εργασιας
Ολοι ευθυνομαστε ομως για το οτι ειμαστε φοβερα καταναλωτικοι και εκει πρεπει να μας γινει μαθημα οτι δεν χρειαζεται να γεμιζουμε το ψυγειο, (.."κατοχικο συνδρομο" των μεγαλυτερων κυριως γενεων στην Ελλαδα!) xωρις να μπορουμε να δουμε καν τι εχει μεσα με αποτελεσμα να χαλουν τροφιμα, φρουτα που εχουν μεινει μεσα για πολυ καιρο!
Πολλα πραγματα εχουν δυο πλευρες, σωστα; ;)
Καλο βραδυ!
Γεια σου Elva,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω με τον Σελιτσανο, εχοντας ζησει αρκετο διαστημα σε χωριο στην Ελλαδα, και καταλαβαινω ακριβως τι λεει.
Απ την αλλη θα ηθελα να προσθεσω, οτι δεν χρειαζεται να εχουμε καποια ζωα να τρωνε αποφαγια, οτι πολλα μπορουμε να τα χρησιμοποιησουμε σαν λιπασμα. Για παραδειγμα εδω αντι να πεταμε οτι απομενει απο φρουτα, φλουδες απο πατατες, τους κοκους του καφε που πετιουνται καθε μερα μετα τον πρωϊνο καφε, και αλλα πολλα, τα βαζουμε στο κηπο ή στις γλαστρες για λιπασμα.
Το να κατεβαζουν τα σουπερ μαρκετ τις τιμες απο διαφορα προϊοντα μετα απο λιγες μερες ειναι πολυ συνηθισμενο φαινομενο εδω. Θυμαμαι την τελευταια φορα που βγηκα για ψωνια σταματησα σε ενα καπως ακριβο μαγαζι, επιδη εχει οργανικα πρϊοντα, και αγορασα πεπονια τα οποια ηταν μια χαρα, για μισο ευρω το κοματι!
Στην Νεα Υορκη υπαρχει κοσμος και κοσμος που μαζευει φαγητα απο τα σκουπιδια τα οποια ειναι απολυτως ενταξει. Οι καλυτεροι σκουπιδοντενεκεδες, απ οτι λενε, ειναι εξω απο εστιατορια και σουπερ μαρκετ.
Νομιζω οτι υπαρχει αρκετος κοσμος εδω που ενδιαφερεται για ολα τα παραπανω, δυστυχως ομως δεν ειναι η πλειονοτητα...
Elva καλησπερα, κατα τις 8 το βραδυ εφυγα για την δουλεια, κοσμος στον δρομο, στο καφενειο και εκει στην γωνια, ενα νεο παιδι που δεν ειχε ''περισσευμα'' χρηματα, ειναι αλλοδαπος, ''εψαχνε'' τους καδους για φαγητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν λιγα χρονια στο Ιπποκρατιο νοσοκομειο, αφηναν σε καθε αρρωστο ενα γιαουρτι, χωρις να ρωτησουν αν θελει, καταληξη.....απο καθε θαλαμο, περναγε μια τραπεζοκομος και τα εριχνε σε μαυρη σακκουλα σκουπιδιων.
Σημερα κατα την διαρκεια της συνεντευξης του ψευτογιωργου, ποσοι θα ηθελαν να μπορουσαν να ριξουν ολων των ειδων τα ζαρζαβατικα και με η χωρις λιπαρα γιαουρτακια...
Καλησπέρα, αγαπητή Elva.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως το είπατε και εσύ και φίλοι παραπάνω: είναι πρωτίστως θέμα συνείδησης. Πρώτα απ'όλα να το αποδεχτούμε οτι πολλές από τις "ανάγκες" μας μπορούν να αμφισβητηθούν και να επαναπροσδιοριθούν. Τί είναι προτεραιότητα και τί όχι; Και για ποιόν; Αυτό είναι το θέμα. Πχ είναι σημαντικότερη η (ας υποθέσουμε αισθητικά ενδιαφέρουσα και ελκυστική) εμφάνιση των τροφίμων ή η επιπτώσεις της αναγκαίας για αυτό πρακτικής στους ανθρώπους και το περιβάλλον; Και πάει λέγοντας.
Δεν θέλει πολλή σκέψη, νομίζω: ξεφύγαμε. Αυτό είναι το συμπέρασμα. ίσως να ξεκινήσουμε να το χωνέψουμε - και βλέπουμε...
Γεια σου φιλε Ephemeron
ΑπάντησηΔιαγραφήKαι εγω συμφωνω οτι πολλα μπορουν να γινουν, απο το να ..πεταει κανεις ετσι αλογιστα τροφιμα, αλλα πιστευω οτι χρειαζεται ενημερωση πανω στο τι μπορει και πρεπει αν γινει αν θελει κανεις να συμβαλλει στη λυση του προβληματος. Για μενα εχει να κανει και με το ποσο ανθρωπιστης ειναι κανεις...Μερικοι δεν ενδιαφερονται για τιποτα και κανεναν αλλο, εξω απο το σπιτι τους και αυτο ειναι το χειροτερο!
Δεν ειμαι σιγουρη οτι εχει να κανει μονο με τα ιδεολογικα 'πιστευω', αλλα κυριως με το τι συνηθειες και ανατροφη πηρε καποιος απο το σπιτι του και το περιβαλλον που μεγαλωσε.
Ελπιζω αν οχι τιποτα αλλο, τουλαχιστον να καταλαβει ο κοσμος και να περιορισει τη σπαταλη που δεν προμηνυει κανενα καλο για τιποτα! Πιστευω δε οτι οσοι ενδιαφερονται για τη βελτιωση της διατροφης και των καταναλωτικων συνηθειων να σταματησουν να αντιμετωπιζονται ως .."γραφικοι", σε μερικες χωρες, γιατι οσο πιο νωρις αντιμετωπισει κανεις τετοιες προκλησεις, τοσο το καλυτερο για τον πλανητη και τους πληθυσμους που υποφερουν. Σιγουρα δεν ειναι η πλειοψηφια που ενδιαφερεται, αλλα συχνα βλεπουμε τι κακο κανει η ..πλειοψηφια αυτη σε ολα τα θεματα, παντου, μη εξαιρωντας φυσικα την πολιτικη!
Καλη σου μερα φιλε Δημητρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως, φτασαμε να βλεπουμε συχνα και τετοια φαινομενα, σαν τη περιπτωση του αλλοδαπου που αναφερεις και δεν αναγονται φυσικα στο οτι καποιοι αντιδρουν ετσι στη ...σπαταλη, αλλα λογω της ανεχειας! Απο την αλλη, ειναι φοβερα αδικο και εκνευριστικο το να βλεπει κανεις να πετιουνται φαγητα σε νοσοκομεια κλπ, χωρους χωρις καμμια σκεψη, εφ οσον κανεις δεν τα ζητησε απο την αρχη, ουτε καν τα αγγιξε!
Τουλαχιστον να τα μοιραζαν για.. διακαναλικη χρηση, τοτε θα το καταλαβαινα! ;))
Φιλε Prths
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Σιγουρα ειναι θέμα συνείδησης και προτεραιοτητων, αλλα πιστευω οτι θα επρεπε να γινονται συζητησεις και στη τηλεοραση και στα σχολεια ωστε να ενημερωθει κοσμος και να διαμορφωθουν γνωμες ωστε να αρχισει να σκεφτεται κανεις για τις προτεραιτοτητες και για το περιβαλλον που θελουμε να αφησουμε στο μελλον για τα παιδια μας. Ας ξεκινήσουμε ομως, καποτε, εστω και αργα σε μερικες χωρες, δεν εχουμε καιρο για χασιμο, ουτε και σε θεματα καταναλωτισμου και περιβαλλοντος! Με αυτο δεν εννοω φυσικα καποιες δηλωσεις εντυπωσιασμου που ακουμε συχνα, αλλα μια υπευθυνη συνειδητη πολιτικη που ξεκινα απο το σχολειο, βασιζεται σε επενδυσεις για το περιβαλλον και δεν γινεται για προεκλογικους σκοπους...
Εχουμε χορτασει, πια, απο τετοια projects, που γινονται για τα.. ματια και για να βοηθησουμε τους..καημενους τους ιδιωτες!!
Γεια σου Έλβα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μικρή δευτερολογία. Μην ξεγελαστείς. Ο Hoffman (σχεδόν σίγουρα ψευδώνυμο) δε δείχνει ευαισθησία για τίποτε. Υπερηφανεύεται μεν πως με το «χόμπυ» του κάνει καλό στο περιβάλλον, κατά τα άλλα, οικτίρει τους επαίτες οι οποίοι κάθονται και περιμένουν την ελεημοσύνη ενώ έχουν δίπλα τους θησαυρούς, χλευάζει αυτούς που συχαίνονται τα σκουπίδια και, εν τέλει, όλο το βιβλίο αποπνέει ένα «στην υγειά των κορόιδων που πετάνε αυτά που με κάνουν να ευημερώ». Είναι πέρα για πέρα κυνικός, ωστόσο είναι ειλικρινής. Και, εδώ που τα λέμε, είναι αυτή η κυνικότητα που σοκάρει και σε βάζει σε δεύτερες σκέψεις.
Το ενδιαφέρον είναι πως δίνει και ακριβέστατες τεχνικές οδηγίες για όποιον θέλει να ξεκινήσει το χόμπι: τι εξοπλισμό χρειάζεται, τι να προσέξει, που θα βρει τα πιο πλούσια σκουπίδια, ποιους ανταγωνιστές να προσέξει. Όλα αυτά νομίζω πως δίνουν ένα μέτρο του τι πετάμε.
Elva, καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως καταλαβαίνω το σκεπτικό σου, για την ανάπτυξη της σωστής παιδείας και στάσης. έχω, όμως, την εντύπωση οτι πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε τί θέλουμε (πριν δούμε πώς θα το πετύχουμε). Και αυτό νομίζω είναι ένα πολιτικό ερώτημα. Μια αλλαγή καταναλωτικής συμπεριφοράς ή/και μορφής των προϊόντων συνδέεται και με "οδυνηρές" επιπτώσεις όπως την απώλεια θέσεων εργασίας σε ορισμένους τομείς, τον περιορισμό της "άνεσης" που απολαμβάνουν οι καταναλωτές, την ανάληψη κινδύνου από την εφαρμογή μιας εναλλακτικής τεχνολογίας για και άλλα. Το γνωρίζουμε; Το δεχόμαστε; Ποιός και σε τί μέτρο;...