"Towards the door we never opened": Κάποια ''πεφταστέρια''

Εδω και χρονια εχω απομυθοποιησει γιορτες που σχετιζονται με...εθνικοθρησκευτικα θεματα, πολυ φαγητο και (υποτιθεται) πολυ..χορο! 

Ετσι παραμενω στη κατηγορια οσων δεν καταλαβαινουν το νοημα του ...θανατερού-αυτου-πραγματικα-συνδυασμου και καθε φορα πρεπει να εφευρισκω κατι αλλο για να αντεχω το κλιμα των ημερων...

Ας γιορτασουν οσοι θελουν, αν υπαρχει δηλαδη τιποτα να γιορτασει κανεις, οπως ειναι σημερα τα πραγματα. 

Για το μονο που αξιζει (και ειρωνικα το μονο που δεν..γιορταζεται!) ειναι το να μπορει κανεις ακομα να ..στεκεται, παρα τα χτυπηματα που δεχεται καθημερινα, απο αυτους που ειναι σημερα στην εξουσια, οπως και να μπορεσει να πολεμησει ολα αυτα που υποτιθεται γινονται για "την αναπτυξη της χωρας", χωρις τη συναινεση, oμως, του μεγαλυτερου μερους του πληθυσμου στην Ελλαδα!

Ας γιορτασουν λοιπον και φετος μονοι τους...

Αυτο που θα ηθελα αποψε ειναι να καταφερω να δω τη βροχη απο τα...«πεφταστέρια», τις Λυρίδες, που ειδικα τη νύχτα της Μ. Παρασκευής μεχρι και τα χαράματα του Μ. Σαββάτου, θα φαινονται, οπως διαβασα, στο βόρειο ημισφαίριο και στην Ελλάδα. 

Οι αστρονόμοι λενε ότι την επόμενη φορα η βροχή «πεφταστεριών» θα ειναι το 2040-41.

Αναρρωτιεμαι αν θα μπορεσω, αραγε να δω, ξανα τις Λυριδες, στη ζωη μου...

''Time present and time past

Are both perhaps present in time future,

And time future contained in time past.

If all time is eternally present

All time is unredeemable.

What might have been is an abstraction

Remaining a perpetual possibility

Only in a world of speculation.

What might have been and what has been

Point to one end, which is always present.

Footfalls echo in the memory

Down the passage which we did not take

Towards the door we never opened

Into the rose-garden. My words echo

Thus, in your mind....''

TS Eliot –Burnt Norton (an excerpt)