Όταν η (Eυρώ)..κουστουμιά δεν ταιριάζει!

Μτφ απο ενα κειμενο που αν και δημοσιευτηκε στις 8/8/2011, στην DN, απο την Kajsa Ekis Ekman, δημοσιογραφο και συγγραφεα, θεωρω, οτι δινει μια καλη εικονα, ειδωμενη απο τη ματια του Σουηδικου τυπου, πανω στο Ελληνικο ζητημα.

(Ευχαριστω τον φιλο @spiral architect που μου το υπεδειξε και προτεινε να το μεταφρασω.)

''Πώς θα αισθανόμασταν, εμεις, αραγε, [ρωταει τους Σουηδους αναγνωστες της εφημεριδας, η Kajsa Ekis Ekman], αν όλα όσα μας ανήκουν πουλιοντουσαν για την αποπληρωμή δανείων, που ουτε τον... καπνό τους δεν βλεπαμε; Αν οι μισθοί μας μειωνοντουσαν στο μισο και τα χρήματα πήγαιναν κατευθείαν στις ξένες τράπεζες;

Και αν εμείς, καθώς προετοιμαζόμαστε να ζήσουμε σε ενα μινιμουμ επίπεδο διαβίωσης, σαν να μην εφταναν ολα όλα αυτα, μας ονομαζαν απο πανω ''τεμπέληδες και κακομαθημενους''; Αν κάποιος τα σκεφτει ολα αυτα, μπορεί να πάρει μια ιδέα για το πώς είναι να είσαι Έλληνας αυτή τη στιγμή.

Μόλις επέστρεψα από την Ελλάδα. Απο από μια χώρα σε κρίση, που εχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Η ωχρότητα και η απελπισία, αναμειγνύονται με την ευφορικη πολιτική αφύπνιση που ακολουθεί σημαντικά γεγονότα.

Κάθε χαμηλος μισθος και καθε προβλημα με τους λογαριασμους έχει ξαφνικά γίνει ενα μέρος του πολιτικού πλαισίου. Κάποιοι μιλούν για μεταναστευση. Άλλοι οτι χρειαζεται να ανατραπει η κυβέρνηση.

Μια υποχρεωτική μάσκα αερίων κρέμεται σε πολλά σπίτια, η μνήμη των διαμαρτυριών της 28ης–29ης Ιούνιου, όταν το Κοινοβούλιο ψήφισε το πακέτο λιτοτητος. Δεν νομίζω ότι ήμουν ποτε σε μια χώρα όπου ο καθένας, απολύτως ο καθένας που συναντώ, συμφωνουν μεταξυ τους. Θυμωμένοι με το ευρώ, τη Γερμανία, με τη δική τους κυβέρνηση και τους εαυτούς τους που τους ψηφισαν. Μετά από μια εβδομάδα στην Αθήνα, μπορώ να πω ότι αν ήμουν στη θέση των Ελληνων, θα ειχα επίσης εξοργιστει!''.....

(συνεχιζεται)

Αυτό που έχουμε μάθει για την Ελλάδα σε Σουηδικές εφημερίδες ηταν περίπου οτι οι Έλληνες εργάζονται λιγο και πληρωνονται πολυ καλα. Ο δικος μας Υπ. Οικονομικών, Anders Borg, δήλωσε ότι «συνταξιοδοτούνται σε ηλικία 40 ετών». Στις ερωτησεις της εφημεριδας DN "Ερωτήσεις και απαντήσεις για την Ελλάδα» που εγινε στις 17 Ioυνη, μπορούσε να διαβάσει κανεις ότι οι μισθοί "έχουν αυξηθεί δραματικά." Η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ ζήτησε από τους Έλληνες να εργαστούν σκληρότερα και να μην εχουν τόσο πολλες αργίες. Όλα αυτά πασπαλισμενα με τους συνήθεις λόγους για ένα πάρα πολύ μεγάλο και αναποτελεσματικό κράτος. Τώρα η ΕΕ θα τους δανεισει περισσότερα χρήματα, θα έπρεπε αυτο να βαλει μια τάξη στα πράγματα, οπότε γιατί διαμαρτύρονται;

Τι θλιβερή σούπα παραπληροφόρησης! Και τι θλιβερή έλλειψη αλληλεγγύης με μια χώρα που θα πρέπει να στηρίξουμε! Οι Έλληνες εργάζονται ως επί το πλείστον στην Ευρώπη - 42 ώρες την εβδομάδα, σύμφωνα με την Eurostat, τη Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μέσο εισόδημα είναι €803. Η πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης δεν είναι τα 40 χρονια , όπως λέει ο κ. Borg, αλλά τα 61,4.

Πρόκειται λοιπόν για μια από τις χωρες της Ευρωπης οπου οι εργαζομενοι δουλευουν πιο σκληρά απ ολους και αμοιβονται με τους χαμηλότερους μισθους. Αλλά είναι μια χώρα που εξαρτάται από τον τουρισμό, χωρίς μεγάλη εσωτερική παραγωγή. Και είναι μια χώρα με ένα διαλυμενο κοινωνικό συμβόλαιο, oπου οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται το κράτος και όπου το κράτος αδυνατεί να παρέχει στους πολίτες βασικές υπηρεσίες. Και που πανω απ ολα, ειναι στο ελεος του ευρώ.

 

Μπορεί κανεις να συγκρίνει τα νομίσματα με τα είδη ένδυσης. Κάθε χώρα ειχε τα ενδυματα που της ταιριαζαν. Οι χώρες ήταν σε θέση να ράβουν και να προσθετουν κατι συμφωνα με τις αναγκες τους. Για παράδειγμα, να υποτίμησουν σε μια κρίση, ή να αυξήσουν και να μειώσουν το επιτόκιο, συμφωνα με τις αναγκες τους. Αλλά όταν εγινε η εισαγωγή του ευρώ όλες τις χώρες ταυτόχρονα επρεπε να φορεσουν τα ίδια ρούχα. Η παραγγελία φτιαχθηκε για να ταιριάζουν σε ορισμένες χώρες - όπως τη Γερμανία και τη Γαλλία. Για άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, το κοστούμι δεν ταιριάζει καλά.

Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες κυβερνάται από δύο «δυναστείες» - τη συντηρητική Νέα Δημοκρατία και το σοσιαλιστικο ΠΑΣΟΚ, το καθένα με μια οικογένεια στο προβαδισμα. Και οι δύο κυβερνήσεις έχουν πάρει μεγάλα δάνεια, αλλά λίγοι ξέρουν που έχουν πάει τα χρήματα. Πολλά έχουν χαθεί στη διαφθορά και σε αμφίβολες συμβάσεις. Λέγεται ότι ένας δρόμος κοστίζει πολύ περισσότερο να φτιαχτει στην Ελλάδα από ό, τι σε άλλες χώρες της ΕΕ, γιατί τόσοι πολλοί μεσάζοντες θελουν το μεριδιο τους. Οι άνθρωποι δεν πληρώνουν φόρους, επειδή δεν παίρνουν τίποτα πίσω.

Πολλά από τα χρήματα των φορολογουμένων πηγαίνουν για τη διατήρηση μιας γραφειοκρατίας που φαίνεται να υπάρχει για τους δικούς της λόγους. Εν τω μεταξύ, υποφερουν σημαντικές δημόσιες υπηρεσίες. Στο γιατρό πρέπει να δωσει κανεις κατι εξτρα για να τον δει, και για να περασουν τις εξετασεις τους οι Έλληνες μαθητες κανουν ιδιαίτερα μαθήματα. Και τότε ήρθε η οικονομική κρίση το 2008. Η Ελλάδα, που εξαρταται από τον τουρισμό, χτυπήθηκε ιδιαίτερα σκληρά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η κυβέρνηση θα μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμα για να βγούν από την κρίση. Αλλά από την εισαγωγή του ευρώ και μετα, αυτό είναι αδύνατο. H Ελλάδα έχει κολλήσει στο κοστουμι αυτο και δεν μπορεί να βγει απο τη κριση. Στη συνέχεια καταρρει - και αυτό δεν μπορεί να συμβεί, επειδή οι άλλες χώρες της ευρωζώνης έχουν κι αυτες επίσης το ιδιο κοστουμι. Μάλλον θα επιλέξετε να κόψει αυτον που φορα το κοστουμι!

Αυτό ονομάζεται «εσωτερική υποτίμηση» και απλά σημαίνει ότι αντί για να μειωθει η αξία του νομίσματος θα περικόψουν τον λαό. Μετά από ενθαρρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής τραπεζας οι Ελληνες γραφειοκράτες υπεβαλλαν ενα σχέδιο. 
Οι μισθοί θα πρέπει να πιεστουν προς τα κάτω και το μεγαλύτερο μέρος της χώρας πρόκειται να ιδιωτικοποιηθει. Οι παραλίες, τα αεροδρόμια, οι αυτοκινητόδρομοι και τα μισά απο το συνολο των κρατικών επιχειρήσεων τώρα θα πωληθουν. Στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα κυκλοφορει μια φήμη ότι η Ακρόπολη θα αγοραστεί από μια γερμανική εταιρεία.

Μενω με κάποιους νέους που ανήκουν στη «γενια των 700 ευρω". Σύντομα θα μετατραπεί σε «γενιά των 500€». Ειναι στην ηλικία μου –30 κατι– δεν είναι πραγματικά νεοι, αλλά αισθανεται κανεις οτι ειναι νεοι, εφοσον ακόμα αναρωτιουνται τι θα κάνουν στο μέλλον.

Κανείς τους δεν έχει παιδιά, είναι κάτι το αδιανόητο. Είναι μορφωμενοι, έχουν περάσει αρκετά χρόνια στο πανεπιστημιο, αλλά εχουν δουλειές του ποδαριού, όπως διακοσμητες γαμων. Ο ασφαλέστερος τρόπος για να βρεις μόνιμη εργασία ηταν στο κρατικο τομεα, αλλά αυτό θα αλλάξει τώρα. Η κατάσταση δεν είναι εντελώς άγνωστη, ετσι ειναι για τη γενιά μας σε όλη την Ευρώπη. 

Απλώς στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι πιέζονται πλέον σε οριακό σημείο, με την κρίση ως δικαιολογία. Στην πλατεία Συντάγματος οι συναντήσεις γινονται κάθε βράδυ. Όταν φτάνω στην Ελλαδα στα μέσα του Ιουλίου, ο ενθουσιασμός εχει υποχώρησει λίγο. Οι συμμετέχοντες δεν υπολογίζονται πλέον σε χιλιάδες, αλλά εκατοντάδες. Οποιοσδήποτε μπορεί να μιλήσει και τα θέματα εναλασσονται από τις προτάσεις που ο καθένας θα πρέπει να κατέβουν σε απεργία μεχρι και παραινέσεις να μην κλέβει από εκείνους που μενουν στο κάμπινγκ στην πλατεία. Κάποια επαναλαμβανόμενα ελληνικές λέξεις κολλήσει στο μυαλό μου. Μια από αυτες είναι ο Iσημερινος. Αυτό σημαίνει Εκουαδόρ. 
Ο Πρόεδρος του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα είναι ένας μεγάλος ήρωας εδώ στην πλατεία. Τα τρία τέταρτα των Ελλήνων θέλουν η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα του Εκουαδόρ και της Αργεντινής: Να αναστείλει τις πληρωμές.

Ενας στους τέσσερις θελει να εγκαταλείψουν το ευρώ. Αυτο που πρεπει να καταλαβει κανεις ειναι οτι οι Έλληνες είναι θυμωμένοι οχι με ένα αναγκαίο κακό - αλλά μ ένα περιττό κακό.

Το πακέτο λιτοτητος δεν εχει να κανει με την επίλυση μιας κρίσης, αλλά εξαναγκάζει τη χώρα να μπει βαθύτερα στην κρίση. Αντί να επενδύσουν στη χώρα, δημιουργώντας μια παραγωγή που δεν εξαρταται από τον τουρισμό, να οικοδόμησουν την ευημερια και να κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν στο μέλλον, αυτοι περικόπτουν. Το ΔΝΤ, διαβοητο για τις καταστροφικες τους πολιτικες τους στον Τρίτο Κόσμο, τα μαζεψε και εφυγε μακριά από τη Λατινική Αμερική. Τώρα κατατρώνε τις άκρες της Ευρώπης. Θα το δεχτούμε αυτό;

(Οι υπογραμμισεις δικες μου)