ΣΟΥΗΔΙΑ: Ποιοι μιλούν για..προπαγάνδα μίσους;

Συμφωνα με τον Aron Modig, ηγετη της νεολαιας του Σουηδικου Χριστιανοδημοκρατικου κομματος, ο δημοφιλης τραγουδοποιος Mikael Wiehe διαδιδει .."προπαγανδα μίσους" και "εξυμνει τη...δικτατορία στην Κούβα"!  

Ότι ένα από τα μεγαλύτερα Σουηδικα τηλεοπτικά κανάλια, το ΤV4, εχει επιλέξει να τον αφήσει να είναι το κυριο προσωπο μιας εκπομπης, είναι ενα λυπηρό  γεγονός, γράφει ο Aron Modig.

Ο Wiehe είναι ενας δημοφιλής και ταλαντούχος ερμηνευτής, δεν υπάρχει αμφιβολία, λεει ο Modig, αλλά ποτέ δεν εκρυψε τις αριστερες πολιτικες απόψεις του και χρησιμοποιεί τη μουσική του για τη διάδοσή τους.  Πρεπει να θυμομαστε, λεει ο Modig, ότι οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες, όπως όλοι, εχουν προσωπική ευθύνη για τις αξίες και τα ιδανικά που επιλέγουν να διαδωσουν…

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουν, συνεχιζει ο Aron Modig, ότι" η σοσιαλιστική κοσμοθεωρία που ο Wiehe μεταφέρει μεσω των τραγουδιων του, άρχισε να ξεθωριάζει μετά τη δεκαετία του 1970, και πέθανε τελικα με το Τείχος του Βερολίνου". 

Ο Μikael Wiehe, λεει o Μοdig, είναι ένας από τους λίγους που εξακολουθούν να κρατανε υψηλα το λάβαρο του επαναστατικού σοσιαλισμού, οπου η βία δοξάζεται στο όνομα της εργατικης ταξης.

Ένα αποσπασμα των στοιχων του για την χρηματοπιστωτική κρίση και τη κατάσταση στη Σουηδία σήμερα, από το 2010, στο πιο προσφατο  του άλμπουμ "Πάρ 'το πίσω" (Ta det tillbaka) έχει ως εξης:

(Σε Αγγλικη μεταφραση)

Do you hate those bastards

who purchase just to sell?

Do you want to cut them into pieces

and wrap them up in small parcels

Are you dreaming of heads

lying in a basket?

Would you put up a gallows in

the nearest largest square?

Do they refuse to listen

when you tell them what you know?

Are they calling you a liar

"Μισείτε τα καθάρματα,

που αγοράζουν μονο και μονο για να πουλησουν μετα;

Θέλετε να τους κανετε  κομμάτια

και να  τους τυλιξετε πακέτο;

Ονειρεύεστε κεφάλια

σε ένα καλάθι;

Θα βαζατε μια αγχόνη

στην κοντινότερη κεντρική πλατεία;

Αρνουνται να σας ακούσουν όταν τους λέτε οσα εσεις γνωριζετε;

Σας λενε ψευτες;.. "

Δυσκολα θα μπορουσαν μερικοί άλλοι καλλιτέχνες να ξεφύγουν με τη διάδοση τέτοιας  "προπαγάνδας μίσους ", ισχυριζεται ο Modig και συνεχιζει λεγοντας οτι το μήνυμα είναι σύμφωνο με την κοσμοθεωρία που εκφράζει ο Mikael Wiehe σε πολλές άλλες περιπτώσεις σε όλη τη σταδιοδρομία του, και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.

Κατα τη γνωμη του Μοdig, ο Wiehe   επιλέγει συχνα να σχετικοποιήσει έννοιες όπως η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφου μισεί τη Δύση, ιδιαίτερα τις ΗΠΑ, και εχει πάθος με τη σοσιαλιστική δικτατορία στην Κούβα. Ακόμα πιο πρόσφατα, πριν από λίγα χρόνια ο  Wiehe έγραψε σε ένα άρθρο στην Dagens Nyheter (5/3 2007) ότι «η Κούβα είναι η μονη χώρα, στη περιοχή της, που τα τελευταία 40  χρόνια έχει υπερασπιστεί καλυτερα τα ανθρώπινα δικαιώματα".

Σε μια χώρα, οπου δεν έχουν πραγματοποιηθεί ελεύθερες εκλογές, λεει ο Μοdig και οπου η κυβέρνηση φυλακίζει αντιφρονούντες και αγωνιστές της δημοκρατίας, o  Mikael Wiehe τη θεωρει ένα καλό παράδειγμα για άλλες χώρες της περιοχής, όσον αφορά τα ανθρώπινα και τα εργατικα  δικαιωματα. 

Συμφωνα με τον Μοdig ειναι καταθλιπτικό να ακούμε να μιλαει κάποιος σαν και τον Wiehe για μια δικτατορία και γίνεται ακόμα χειρότερο όταν ακριβώς ο Wiehe, που είναι ένα πρόσωπο που πολλοί θαυμάζουν και ακούνε, το κάνει.

Ο Aron Modig λεει οτι οταν επισκέφθηκε την Κούβα και την Αβάνα, ένα-δύο χρόνια πριν, βιωσε μια πολύ εξαθλιωμενη πολη, ενα αδύναμο κεντρικό οικονομικο συστημα και ένα λαό που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ελευθερίας και συνεχή παρακολούθηση. 

Με αυτο το υποβαθρο, δεν μπορει, οπως λεει, να δει τη στάση του Wiehe σαν κατι άλλο παρά σαν "προσβολή για όλους τους γενναίους Κουβανους άνδρες και γυναίκες που καθημερινά αγωνίζονται για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα". 

"Ο Wiehe μπορεί να είναι ενας ταλαντούχος και αγαπητος καλλιτέχνης,  αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονος ότι φαίνεται να στερειται δημοκρατικής πυξίδας και να χρησιμοποιεί το μεράκι του για να διαδώσει αυτές τις αντιδημοκρατικές ιδέες "(!!)

Μikael Wiehe 

Η απαντηση του στην εφημεριδα SvD

Είναι θετικο ότι ελαβα και κολακευτικα σχολια για τη καλλιτεχνικη μου αξια σε αρθρο της SvD. Όταν o Aron Modig αναφερεται στο  απόσπασμα από το τραγούδι μου "Σου πηρε η τραπεζα το σπιτι;" και το ονομάζει "προπαγανδα μίσους", η  αληθεια είναι ότι πραγματικά είναι μια προσπάθεια από τη πλευρα μου να δώσω μια εικονα της δυσπιστίας και του θυμου, που καταλαβαίνω ότι υπαρχει ενάντια στον καπιταλισμό γενικά  και τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και οσους τάσσονται υπέρ του συστηματος αυτου.

Μια οργή ​​που αναδεικνύεται, πλέον, όταν η αποτυχία του καπιταλισμού απειλεί δισεκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο, με ανεργία, φτώχεια, υποσιτισμό, ασθένειες και πρόωρο θάνατο. Βλέπω αυτό τον θυμό να διαδηλωνεται στους δρόμους όχι μόνο στην Τύνιδα, Κάιρο, Sana και Μanama, όπου οι άνθρωποι ξεσηκωνονται εναντίον των τυράννων που ηταν υπακουα οργανα του καπιταλισμού  αλλά και στο Τελ Αβίβ, την, Αθήνα, το Λονδίνο, τη Μαδρίτη, τη Λισαβόνα και το Παρίσι, όπου το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων είναι σε κίνδυνο. Ακόμη και στο κέντρο της αυτοκρατορίας του καπιταλισμου συγκεντρώνονται στο Όκλαντ, την Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη για να διαδηλώσουν ενάντια στην νεοφιλελεύθερη λεηλασία.

Ο Μikael Wiehe στη συνεχεια μιλαει για τη Κούβα, το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής, την καλύτερη ιατρική φροντίδα για τον πληθυσμό της Κουβας,  που επίσης απλόχερα μοιράζονται με τις άλλες φτωχές χώρες, για ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο εκπαιδευτικό σύστημα - επίσης ανοικτο σε ξένους φοιτητές, τη στέγαση για όλους, την εξάλειψη του αναλφαβητισμού και το περιβαλλοντικό έργο που έχει επαινεθεί μεχρι και από τον ΟΗΕ και για ένα ζωντανό πολιτισμό οπου οι διαφορετικες κουλτουρες ζουν χωρις προβληματα μαζι.

Αναφερεται στον σχεδόν 50χρονο και υπό αμερικανική ηγεσία οικονομικό αποκλεισμό της Κούβας,  που κάθε χρόνο καταδικαζεται από τη Γ.Σ του ΟΗΕ (και κάθε χρονο μπορεί να παραταθεί εξ αιτιας του βέτο των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας).

Μιλαει επισης για την υποτιθεμενη  "δημοκρατία" στη Χιλή στα χρονια του Πινοσέτ, την Αργεντινή υπο τον Βιδέλα, την Αϊτή του  Papa Doc, τη Δομινικανή Δημοκρατία του Trujillo, την Παραγουάη του Στρέσνερ, τη Νικαράγουα κατω από τη δυναστεια του Somosa, τη Βραζιλία, το Περού, τη Γουατεμάλα, την Ουρουγουάη, το Ελ Σαλβαδόρ και  αρκετές χώρες: εκατοντάδες χιλιάδες λαου που σκοτώθηκαν, βασανίστηκαν εκατομμύρια και εκατομμύρια οδηγηθηκαν στην εξορία. Για να μην αναφέρουμε εκείνες των οποιων η  οικονομική πολιτικη τις υποβιβασε σε παραγκουπολεις, με φτώχεια, ασθενειες, και προγράμματα κατάρτισης.

Πάνω απ 'όλα θελω να πω οτι η Κούβα αποτελεί και θεωρείται για τις χώρες αυτές σαν μια υπόσχεση και μια πηγή έμπνευσης. Για τις πολυεθνικες εταιρείες - και τους από εκείνες διορισμενους πρόεδρους των ΗΠΑ, η Κούβα γίνεται, αντίθετα, μια απειλή που πρέπει να καταστραφει με κάθε μέσο, ​​συμπεριλαμβανομένων του αποκλεισμου του εμπορίου, με προσπάθεια εισβολής, χημικό, βιολογικό πόλεμο ακομα και τη δολοφονία των κατοικων της.

Αλλά βλέπω, λεει ο Wiehe, μια σύνδεση μεταξύ της υπεράσπισης του δικαιώματος της Κούβας στην αυτοδιάθεση και την υπεράσπιση των επιτευγμάτων των ανθρώπων, όπως και του εργατικου κίνηματος, και άλλων λαικων κινηματων στη Σουηδία. Και στις δύο περιπτώσεις, οι αντίπαλοι οι υποστηρικτές της φιλελεύθερης ιδεολογίας που βλέπουν την δυνατότητα του προσωπικου οικονομικου κέρδος ως το μοναδικό μέτρο της επιτυχίας μιας χώρας. 

Και στις δύο περιπτώσεις κρύβουν τη πραγματική ατζέντα τους, πίσω από συνθήματα για "ελευθερία" και "δημοκρατία".

Πιστεύω ότι μια άμεση και άνευ όρων παύση του παράνομου εμπάργκο κατά της Κούβας είναι το πιο σημαντικό μέτρο για τη δημιουργία βελτιώσεων για τους Κουβανούς και στις δύο πλευρές της Φλόριντα και ότι το μέλλον της Κούβας πρέπει να καθορίζεται στην Κούβα και όχι στο Μαϊάμι, ή την Ουάσιγκτον.

Πηγη SvD


(Oι υπογγραμμισεις δικες μου).