Διαβαζοντας
την, «εφ' όλης της ύλης», συνεντευξη του Γιαννη Αγγελάκα για το πως βλεπει τα
πραγματα στη πολιτικη, για το «φαινόμενο Νταλάρα», τον Τυπο, τη μουσικη, σταθηκα
σε κατι που ειπε και πιστευω οτι αυτο που λεει ισως να ειναι μια ακομη εξηγηση
για το οτι σημερα δεν βλεπουμε εκεινη τη μαζικοτητα που υπηρχε παλιοτερα και που χρειαζεται ωστε να ανατραπουν οι νεοφιλευθερες πολιτικες επιλογες των υπηρετων του κεφαλαιου.
Οπως
λεει ο Αγγελακας «Μας είχαν προετοιμάσει
μια χαρά, μας κάνανε νωθρούς να νομίζουμε ότι είμαστε ευχαριστημένοι κι ότι όλα πάνε καλά. Να μην
ενδιαφερόμαστε για το τι γίνεται πέρα από τη μύτη μας. Αισθητικά αυτός ο τόπος είναι ταλαιπωρημένος. Πολιτισμικά, κοινωνικά και
εντάξει. Νομίζανε ότι αυτή η αίσθηση –ότι είναι χορτάτοι- θα κρατούσε για καιρό
κι ότι καθένας είχε να φροντίσει τον εαυτό του κι όλα πήγαιναν καλά».
Ο
Αγγελακας που εζησε σαν παιδι, τα χρονια της χουντας, λεει παντως οτι σαν παιδι δεν ειχε
την αισθηση οτι υπηρχε δικτατορια, επειδη η κοινωνια ηταν διαφορετικη και
μεταξυ αλλων κατηγορει και την τηλεοραση.
«Εγώ θυμάμαι ότι και τα χρόνια της δικτατορίας δεν ήξερα ότι είχαμε
δικτατορία. Ήμουν πιτσιρικάς, ο πατέρας μου φοβόταν να μου μιλήσει –ήταν
αριστερός.
Δεν ήξερα τίποτα. Εγώ τα έμαθα όλα ξαφνικά το καλοκαίρι του ’74. Τι είναι δικτατορία, τι είναι δημοκρατία. Αλλά θυμάμαι τις γειτονιές πριν. Πώς ζούσαν οι άνθρωποι, οι γονείς μου αν θέλεις. Μέσα στην ανέχειά τους είχαν ο ένας τον άλλον. Οι γειτονιές ήταν ένας ζωντανός πυρήνας. Εμείς ήμασταν πιο ξένοιαστα παιδιά, έστω κι αν δεν είχαμε ό,τι θέλαμε. Αλλά είχαμε το παιχνίδι, με τους γύρω μας ήμασταν συναισθηματικά γεμάτοι.
Βλέπαμε μία άλλη κοινωνία. Μετά την μεταπολίτευση και με το ΠΑΣΟΚ κυρίως –από τότε ξεκινάει η καινούργια μας ιστορία- ξαφνικά είδα τα πάντα να διαλύονται, όλοι να κλείνονται στις πολυκατοικίες, ο καθένας να ταμπουρώνεται στην οικογένειά του. Ξαφνικά κάθε οικογένεια ήταν ένα έθνος και γύρω του είχε άλλα έθνη εχθρικά. Αποβλάκωση μπροστά στην τηλεόραση. Δεν επικοινωνούσαν καν μεταξύ τους. Την εφηβεία μας έτσι την βγάλαμε και ήταν πολύ άσχημα γιατί σαν παιδιά είχαμε ζήσει μία πιο ανθρώπινη κοινωνία. Σιγά-σιγά, μετά την μεταπολίτευση και με το πολιτικό τραγούδι κι όλα αυτά τα βαρετά πράγματα που δεν ήταν τίποτα ευτυχώς είχαμε βρει το ροκ και κάπως ξεφύγαμε σε άλλους δρόμους και άλλες σκέψεις. Τότε βέβαια οι νέοι που είχαν μακριά μαλλιά και άκουγαν ροκ, ήταν.....»
Δεν ήξερα τίποτα. Εγώ τα έμαθα όλα ξαφνικά το καλοκαίρι του ’74. Τι είναι δικτατορία, τι είναι δημοκρατία. Αλλά θυμάμαι τις γειτονιές πριν. Πώς ζούσαν οι άνθρωποι, οι γονείς μου αν θέλεις. Μέσα στην ανέχειά τους είχαν ο ένας τον άλλον. Οι γειτονιές ήταν ένας ζωντανός πυρήνας. Εμείς ήμασταν πιο ξένοιαστα παιδιά, έστω κι αν δεν είχαμε ό,τι θέλαμε. Αλλά είχαμε το παιχνίδι, με τους γύρω μας ήμασταν συναισθηματικά γεμάτοι.
Βλέπαμε μία άλλη κοινωνία. Μετά την μεταπολίτευση και με το ΠΑΣΟΚ κυρίως –από τότε ξεκινάει η καινούργια μας ιστορία- ξαφνικά είδα τα πάντα να διαλύονται, όλοι να κλείνονται στις πολυκατοικίες, ο καθένας να ταμπουρώνεται στην οικογένειά του. Ξαφνικά κάθε οικογένεια ήταν ένα έθνος και γύρω του είχε άλλα έθνη εχθρικά. Αποβλάκωση μπροστά στην τηλεόραση. Δεν επικοινωνούσαν καν μεταξύ τους. Την εφηβεία μας έτσι την βγάλαμε και ήταν πολύ άσχημα γιατί σαν παιδιά είχαμε ζήσει μία πιο ανθρώπινη κοινωνία. Σιγά-σιγά, μετά την μεταπολίτευση και με το πολιτικό τραγούδι κι όλα αυτά τα βαρετά πράγματα που δεν ήταν τίποτα ευτυχώς είχαμε βρει το ροκ και κάπως ξεφύγαμε σε άλλους δρόμους και άλλες σκέψεις. Τότε βέβαια οι νέοι που είχαν μακριά μαλλιά και άκουγαν ροκ, ήταν.....»
Η σημερινη απιστευτη ειδηση
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://bit.ly/GCyTnc
ισως περασει, οπως πολλες αλλες, στα ψιλα στις ειδησεις, ειναι ομως ενδεικτικη της αδιαφοριας, της εγκαταλειψης, χαρακτηριστικα ενος συστηματος που αδιαφορει για την ανθρωπινη ζωη!
Πω πω, διαβάζω κάποια πράγματα που ακουμπάν κι εμένα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒιώματα ...
και
Αλήθειες ...
Αυτο το ΠΑΣΟΚ. Καταστροφή των συνειδήσεων, ατομισμός, πλαστική σημαιούλα, ...μία χαρά μας είχαν προετοιμάσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου ημέρα Elva
Kαλη σου μερα faro
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα ειναι το σιγουρο, οτι λεει πραγματα που ολοι ξερουμε και μας θυμιζουν οικειες καταστασεις...
Καλημερα φιλη ippoliti,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγω ετσι πιστευω, δεν φτανει κανεις απο τη μια μερα στην αλλη ..απροετοιμαστος!
Και η διεφθαρμενη, γεματη ρουσφετια και ψευτικες υποσχεσεις πολιτικη ζωη του τοπου ευθυνεται και τα ΜΜΕ που επαιξαν το ρολο του προπαγανδιστη των πολιτικων και οσοι πολιτες δυστυχως τους εμπιστευτηκαν με τη ψηφο τους.
Πως ομως θα ξεφυγουμε απ ολα αυτα και αυτους που μας εξαπατησαν; Ψηφιζοντας τους ιδιους και τους φιλους τους, ασχετα αν παρουσιαζονται με αλλη ''συσκευασια'';
Όλοι έχουν γίνει "αριστεροί" ως δια μαγείας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα και "ένα το κρατούμενο" που έλεγε και ο ΓΕΠ(δικτάτορας Γ.Παπαδόπουλος) και πρακτικά επανέφερε ο ΓΑΠ...
Ερώτηση αφελών: Μήπως ο εν λόγω επιστρατεύτηκε για να πουλήσει την λεγομενη "Ενότητα της Αριστεράς" επιλεκτικά;
Αυτός μπορεί να ξέχασε τι έλεγε σε συνεντεύξεις του για το "δογματικό ΚΚΕ που φτάνει τα όρια του γελοίου όταν νεκραναστένει το Στάλιν και δεν αποδέχετε τα προσκλητήρια του ΣΥΡΙΖΑ"; Όλα αυτά το 2008 που ΞΥΡΙΖΑ δημοσκτοπικά έφτανε το 23% και όταν το αρνούνταν να πάει μαζί του;
Μπορεί ο Νταλάρας να είναι ο γνωστός Νταλάρας με τις ΠΑΣΟΚκικές επιλογές του, αλλά και ο Αγγελάκας με τις τάχα μου δήθεν "αριστερούτσικες" επιλογές του είναι άμοιρος ευθυνών;
Αν αυτός επιθυμεί μια "Αριστερά" του περιθωρίου και του σινερομάντζου" αλλά σινετσιτά του την χαρίζουμε εξ'άλλου δεν είμαστε αριστεροί, τουλάχιστον οι παρώντες σχολιαστές...
Όχι άλλο Νταλάρα(ναι), αλλά όχι και άλλο (Αγγελάκα, Πανούση, ράδιο Καφρίλα, Λαζόπουλο κοκ)....
Κλείνοντας να μην ξεχάσουμε ποιός έγραψε την μουσική στην νερόβραστη ταινία "Ψυχή Βαθειά", μια από αυτές που θα κατακλέισουν το σινεμό όλο το επόμενο διασ΄τημα με αιμή του δώρατος την Ελληνική-Εθνική ομοψυχία που τάχατες λάβωσε ο εμφύλιος, συμψηφίζοντας τους θύτες, με τα θύματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ νέος τύπου άνθρωπος ανήκει στον νέο κόσμο και όχι στον παλαιό που σήμερα είναι ο καπιταλισμός...