Slavoj Žižek ''Σώστε μας από τους σωτήρες''!(μτφ)

Aν και  διαφωνω ως την εμπιστοσυνη που δειχνει ο συγγραφεας, Slavoj Žižek, στη πολιτικη του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσιευω μεταφραση του κειμενου του, προς σχολιασμο. Οι υπογραμμισεις και τα links δεν ειναι του συγγραφεα.

''Φανταστείτε μια σκηνή από μια δυστοπικη ταινια που περιγράφει την κοινωνία μας σ ενα κοντινο μέλλον. Ένστολοι φρουροί, περιπολουν τους μισοάδειους δρόμους στο κέντρο της πόλης, τη νύχτα, κυνηγωντας μετανάστες, εγκληματίες και ζητιανους. Οσους βρίσκουν τους κακοποιούν. 

Αυτό που φαίνεται σαν μια ευφάνταστη Χολιγουντιανη εικόνα είναι μια πραγματικότητα στην Ελλάδα του σήμερα. Τη νύχτα, οι εκδικητες με τα μαυρα πουκαμισα αρνητες του Ολοκαυτωματος, νεο-φασιστες της Χρυσής Αυγής-ενα κίνημα που κέρδισε το 7% των ψήφων στον τελευταίο γύρο των εκλογών, και λέγεται οτι είχε την υποστήριξη, του 50% της αθηναϊκής αστυνομίας - περιπολούν εδω και καιρο τους δρόμους και χτυπουν όλους τους μετανάστες που μπορούν να βρουν: Αφγανους, Πακιστανους, Αλγερινους. Έτσι λοιπον προστατευεται η Ευρώπη την άνοιξη του 2012.

Το πρόβλημα με την υπεράσπιση του Ευρωπαϊκού πολιτισμού κατά της απειλής των μεταναστών είναι ότι η αγριότητα της άμυνας είναι περισσότερο μια απειλή για τον «πολιτισμό» από οποιοδήποτε αριθμό Μουσουλμάνων. Με φιλικούς υπερασπιστές όπως αυτοι, η Ευρώπη δεν χρειάζεται εχθρούς. 

Εκατό χρόνια πριν, ο G.K. Chesterton αρθρωσε το αδιέξοδο στο οποίο οι επικριτές της θρησκείας βρίσκονται: «Οι άνθρωποι που ξεκινουν να πολεμήσουν την Εκκλησία για χάρη της ελευθερίας και της ανθρωπότητας φτανουν να διαλυσουν καθε εννοια ελευθερίας και ανθρωπότητας, αν τελικα πολεμησουν την Εκκλησία.
Οι κοσμικοί (σεκουλαριστές) δεν κατέστρεψαν θεία πράγματα, αλλά έχουν καταστρεψει κοσμικα πράγματα, αν αυτο τους ικανοποιει». Πολλοι φιλελεύθεροι είναι τόσο πρόθυμοι να εναντιωθουν στον αντιδημοκρατικο φονταμενταλισμο, που καταλήγουν να διαλυουν ελευθερία και δημοκρατία, αν τελικα μπορεσουν να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία.

Slavoj Žižek

Αν οι «τρομοκράτες» είναι έτοιμοι να καταστρέψουν αυτόν τον κόσμο για την αγάπη του άλλου, οι πολεμιστές εναντίον της τρομοκρατίας, είναι έτοιμοι να καταστρέψουν τη δημοκρατία από το μίσος τους για τον αλλο, τον μουσουλμανο. Μερικοί από αυτούς αγαπούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τόσο πολύ ώστε είναι έτοιμοι να νομιμοποιήσουν τα βασανιστήρια για να την υπερασπιστούν. Είναι μια αντιστροφή της διαδικασίας με την οποία φανατικοί υπερασπιστές της θρησκείας ξεκινούν από την επίθεση στη σύγχρονη κοσμική κουλτούρα και καταλήγουν να θυσιάζουν τα δικα τους θρησκευτικα διαπιστευτήρια στο ζήλο τους για την εξάλειψη των πτυχών της εκκοσμίκευσης που αυτοι μισούν.

Αλλά οι υπερασπιστές μεταναστών στην Ελλάδα δεν ειναι ο βασικός κίνδυνος: Αυτοι είναι απλά ένα υποπροϊόν της αληθινής απειλής, της πολιτικής της λιτότητας που έχει προκαλέσει τη δύσκολη κατασταση στην Ελλάδα. Ο επόμενος γύρος των ελληνικών εκλογών θα διεξαχθεί στις 17 Ιουνίου. Το Ευρωπαϊκο κατεστημενο μας προειδοποιεί ότι οι εκλογές αυτές είναι ζωτικής σημασίας: όχι μόνο για τη τύχη της Ελλάδας, αλλά ίσως παιζεται η μοίρα ολόκληρης της Ευρώπης. 

Ένα αποτέλεσμα-το σωστο,υποστηρίζουν-θα επιτρέψει να συνεχιστει η επίπονη, αλλά αναγκαία διαδικασία της ανάκαμψης μέσω της λιτότητας . Η εναλλακτική λύση - αν ο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα της «ακροαριστερας» κερδισει - θα είναι μια ψήφος για το χάος, το τέλος του (Ευρωπαϊκου) κόσμου όπως τον ξέρουμε.

Οι ''Κασσάνδρες'' έχουν δίκιο, αλλά όχι με τον τρόπο που σκοπευουν. Οι επικριτές των σημερινών δημοκρατικών μας καθεστώτων διαμαρτύρονται ότι οι εκλογές δεν προσφέρουν μια πραγματική επιλογή: Αυτο που έχουμε να διαλεξουμε, αντίθετα, είναι η επιλογή μεταξύ της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, τα προγράμματα των οποιων είναι σχεδόν ταυτόσημα. 

Στις 17 Ιουνίου, θα υπάρξει μια πραγματική επιλογή: το κατεστημενο (Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ) από τη μία πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Και, όπως συνήθως συμβαίνει όταν μια πραγματική επιλογή προσφερεται, το κατεστημενο είναι σε πανικό: Το χάος, η φτώχεια και η βία θα ακολουθήσει, λένε, αν γίνει η λανθασμένη επιλογή. 

Το ενδεχόμενο και μονο μιας νίκης του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να έχει στείλει κυματισμούς φόβου στις παγκόσμιες αγορες. Η ιδεολογικη προσωποποιηση έχει την ημέρα της: Οι αγορές μιλούν σαν να ήταν πρόσωπα, εκφράζοντας την «ανησυχία» τους στο τι θα συμβεί αν οι εκλογές δεν παράγουν μια κυβέρνηση με εντολή να συνεχιστεί με την ΕΕ-ΔΝΤ το πρόγραμμα της δημοσιονομικής λιτότητας και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. 

Οι πολίτες στην Ελλάδα δεν έχουν χρόνο να ανησυχουν για αυτές τις προοπτικές: έχουν αρκετά για να ανησυχούν για την καθημερινή τους ζωή, που γίνενται όλο και άθλια σε βαθμό απαρατήρητο στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες.

Οι εν λόγω προβλέψεις είναι αυτο-εκπληρωσεις, προκαλώντας πανικό και ετσι οδηγώντας σ αυτα που προειδοποιούν. Αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το Ευρωπαϊκο κατεστημενο θα ελπισει ότι θα μάθουμε με σκληρό τρόπο τι συμβαίνει, όταν γίνεται μια προσπάθεια να διακοπει ο φαύλος κύκλος της αμοιβαίας συνενοχής μεταξύ τεχνοκρατών των Βρυξελλών και αντιμεταναστικου λαϊκισμου. 

Γι 'αυτό ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, διευκρίνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι πρώτη του προτεραιότητα, αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι να αντισταθμίσει τον πανικό: «Οι άνθρωποι θα υπερνικησουν το φόβο. Δεν θα υποκύψουν. Δεν θα εκβιαστουν ». 

Απο τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ένα σχεδόν ακατόρθωτο έργο. Η φωνη τους δεν είναι η φωνή της άκρας αριστεράς «τρέλλας», αλλά της λογικής να μιλήσει κανεις ενάντια στην τρέλλα της ιδεολογίας της αγοράς. 

Στην ετοιμότητα τους να αναλάβουν, έχουν εξορισει τον φόβο της Αριστεράς στην κατάληψη της εξουσίας, εχουν το θάρρος να καθαρίσουν το χάος που δημιουργήθηκε από άλλους. 
Θα χρειαστεί να ασκήσουν ενα τρομερο συνδυασμό αρχής και πραγματισμού, της δημοκρατικής δέσμευσης και μια προθυμία να δράσει κανεις γρήγορα και αποφασιστικά, όπου χρειάζεται. 

Αν θέλουν να έχουν ακόμη και μια ελάχιστη πιθανότητα επιτυχίας, θα χρειαστούν μια πανευρωπαϊκή εκδήλωση αλληλεγγύης: όχι μόνο αξιοπρεπή μεταχείριση από μερους κάθε ευρωπαϊκής χώρας, αλλά επισης και πιο δημιουργικές ιδέες, όπως η προώθηση της αλληλεγγύης τουρισμού αυτό το καλοκαίρι .

Στο βιβλιο του, Notes towards the Definition of Culture, (Σημειωσεις για τον ορισμό του πολιτισμού), ο T.S Eliot, παρατήρησε ότι υπάρχουν στιγμές που η μόνη επιλογή είναι μεταξύ αιρέσεως και μη-πίστης - δηλαδή, όταν ο μόνος τρόπος για να κρατήσει ζωντανή την θρησκεία είναι να γινει μια θρησκευτική διάσπαση. 

Αυτή είναι η θέση στην Ευρώπη σήμερα. 
Μόνο μια νέα «αίρεση» - που εκπροσωπειται αυτή τη στιγμή απο τον ΣΥΡΙΖΑ - μπορεί να σώσει ό, τι αξίζει να σωθει απο την Ευρωπαϊκή κληρονομιά: Η δημοκρατία, η εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, η ισότητα κλπ. Η Ευρώπη που θα καταλήξουμε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ τελικα χασει, θα είναι είναι μια «Ευρώπη με ασιατικές αξίες»- η οποία, φυσικά, δεν έχει τίποτα να κάνει με την Ασία, αλλά κυριως με την τάση του σύγχρονου καπιταλισμού να αναστείλει τη δημοκρατία.

Εδώ είναι το παράδοξο που στηρίζει την «ελεύθερη ψήφο» στις δημοκρατικές κοινωνίες: Είναι ελεύθερος κανεις να επιλέξει, υπό την προϋπόθεση ότι κάνει τη σωστή επιλογή. 
Γι 'αυτό, όταν γίνεται η λανθασμένη επιλογή (όπως ήταν όταν η Ιρλανδία απέρριψε το σύνταγμα της ΕΕ), η επιλογή αντιμετωπίζεται ως λάθος, και το κατεστημενο απαιτεί αμέσως να επαναληφθεί η «δημοκρατική» διαδικασία ώστε το λάθος να μπορεσει να διορθωθεί. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, τότε Έλληνας πρωθυπουργός, πρότεινε ένα δημοψήφισμα για το σχέδιο διάσωσης της ευρωζώνης στο τέλος του περασμένου έτους, το δημοψήφισμα απορρίφθηκε ως ψευδής την επιλογή.

Υπάρχουν δύο βασικές ιστορίες για την ελληνική κρίση στα ΜΜΕ: Η γερμανική-ευρωπαϊκή ιστορία (οι Έλληνες είναι ανεύθυνοι, τεμπέληδες, χαλανε χρηματα, δεν πληρωνουν τις φορολογικες τους υποχρεωσεις κλπ, και πρέπει να τεθουν υπό έλεγχο και να διδαχθουν τη δημοσιονομική πειθαρχία) και η Ελληνική ιστορία (η εθνική μας κυριαρχία απειλείται από την νεοφιλελεύθερη τεχνοκρατία που επιβάλλεται από τις Βρυξέλλες). 

Όταν εγινε αδύνατο να αγνοήσει κανεις τα δεινά του Ελληνικού λαού, μια τρίτη ιστορία προέκυψε: οι Έλληνες τώρα παρουσιάζονται ως ανθρωπιστικα θύματα που έχουν ανάγκη από βοήθεια, σαν να ηταν ένας πόλεμος, ή μια φυσική καταστροφή που έπληξε τη χώρα. Ενώ και οι τρεις ιστορίες είναι ψεύτικες, η τρίτη είναι αναμφισβήτητα η πιο αηδιαστικη. Οι Έλληνες δεν είναι παθητικά θύματα: είναι σε πόλεμο με το Ευρωπαϊκο οικονομικο κατεστημενο, και αυτό που χρειάζονται είναι η αλληλεγγύη στον αγώνα τους, γιατί είναι και δικός μας αγώνας.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένας από τους κυριους δοκιμαστικους χωρους οπου ενα νέο κοινωνικο-οικονομικο μοντέλο δοκιμαζεται με δυνητικά απεριόριστες εφαρμογες: Μια απολιτικη τεχνοκρατία στην οποία οι τραπεζίτες και άλλοι εμπειρογνώμονες έχουν τη δυνατότητα να κατεδαφίσουν τη δημοκρατία. Με το να σωσουμε την Ελλάδα από τους λεγόμενους σωτήρες της, σώζουμε επισης και την ίδια την Ευρώπη''. 

Slavoj Žižek

25 Μαΐου

Ενα video που μου εστειλαν και δειχνει και την αλλη πλευρα της Ευρωπης που αγανακτει με τον ιδιο εχθρο, τις αγορες, τον καπιταλισμο!