22.11.12

Σώτη Τριανταφύλλου: «Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να πάψει να γιορτάζεται! »




Αλλη μια παρέμβαση της γνωστής αρθρογράφου και συγγραφέως που αναμένεται να συζητηθεί και να προκαλέσει αντιδράσεις, καθώς επιχειρηματολογεί για τους λόγους για τους οποίους η ίδια θεωρεί ότι ο εορτασμός της ιστορικής μνήμης του Πολυτεχνείου δεν έχει, πλέον θέση στην ελληνική κοινωνία.

Η Σώτη Τριανταφύλλου υποστηρίζει ότι από τη στιγμή που τα γεγονότα έχουν καταγραφεί και διδάσκονται στα σχολεία ο εορτασμός δεν εξυπηρετεί την κοινωνική συνεκτικότητα, ενώ προσθέτει ότι οι συμμετέχοντες στις εκδηλώσεις έχουν μια «νεφελώδη εικόνα» για τα γεγονότα του 1973.

Τονίζει ακόμη ότι «η επέτειος ταυτίζεται με την τυραννική παρουσία της αριστεράς που, μέσω των επετείων, υπενθυμίζει τον ηρωισμό και την πρωτοπορία της στους αγώνες του λαού» επισημαίνοντας πως «Η περίοδος από το 1974 μέχρι σήμερα διέπεται από τον μιζεραμπιλιστικό λόγο της αριστεράς σύμφωνα με τον οποίον ο κόσμος είναι «μια παγίδα με σκατά» όπως έγραφαν στους τοίχους οι εξεγερμένοι του γαλλικού Μάη».

Προχωρώντας τον συλλογισμό της ακόμη παραπέρα, η συγγραφέας, διαφωνεί και με το γεγονός ότι η πορεία καταλήγει στην αμερικανική πρεσβεία τονίζοντας αναφέροντας ότι δεν έχει νόημα η συγκεκριμένη διαμαρτυρία, καθώς οι σύγχρονοι αμερικάνοι δεν καταλαβαίνουν για πιο λόγο οι Ελληνες φωνάζουν έξω από την πρεσβεία τους.

Διαβάστε ολόκληρο το προκλητικό άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου:

«Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να πάψει να γιορτάζεται – ας δώσουμε ένα τέλος το 2013, μετά από σαράντα χρόνια λάβαρα, ντουντούκες κι οδοφράγματα. Οι επέτειοι δεν εξυπηρετούν ούτε την ιστορική μνήμη, ούτε την κοινωνική συνεκτικότητα· εξυπηρετούν εθνικιστικά και κομματικά συμφέροντα, άμεσες και έμμεσες εξουσίες. Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί και διδάσκονται στο σχολείο.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί, θεωρητικά τουλάχιστον, κοινό κτήμα, μολονότι μεγάλο μέρος των νέων που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις έχουν νεφελώδη εικόνα των ιστορικών γεγονότων. Νεφελώδη εικόνα έχουν, μετά από σαράντα χρόνια προπαγανδιστικό σφυροκόπημα, και οι λιγότερο νέοι – για παράδειγμα, υπάρχουν ιστορικοί που συσχετίζουν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με εκείνα του γαλλικού Μάη, που τραβάνε δηλαδή την Ιστορία από τα μαλλιά... Έτσι κι αλλιώς, οι ετήσιες υπενθυμίσεις στερούνται περιεχομένου, δημιουργούν κοινωνική αταξία, υποδαυλίζουν τον φανατισμό και, εν κατακλείδι, εφόσον βασίζονται στην ιστορική άγνοια, επικεντρώνονται περισσότερο στο παρόν, ένα παρόν που εκλαμβάνεται ως διαρκώς επιδεινούμενο. Έτσι, τα ιστορικά γεγονότα γίνονται αφορμές για σύγχρονα αιτήματα, αναλόγως με το πού φυσάει ο άνεμος.

Το χρονικό κάθε έθνους είναι γεμάτο από αιματηρά γεγονότα, από θριάμβους και τραγικές ήττες των κοινωνικών κινημάτων. Δεν είναι ούτε λογικό, ούτε πρακτικά δυνατό να γιορτάζουμε όλα αυτά τα γεγονότα – μερικές φορές μάλιστα, οι γιορτές αποκτούν άσεμνο χαρακτήρα· καταντούν πανηγύρια· απομακρύνονται τόσο από την αρχική ιδέα ώστε μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ποικίλους τρόπους αναλόγως με τις επιθυμίες και τα αντανακλαστικά της κάθε εξουσίας. Για παράδειγμα, το Πολυτεχνείο έχει χρησιμοποιηθεί για το αντι-ιμπεριαλιστικό κίνημα γενικώς και αορίστως, για το αντι-αμερικανικό κίνημα (εφόσον η πορεία έχει, αδιαλείπτως, αλλόκοτη κατάληξη στην αμερικανική πρεσβεία), για οικονομικά αιτήματα (εναντίον της λιτότητας επί σειράν ετών), ενώ, τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιείται για την καταγγελία της κρίσης και, πάλι περιέργως, περιλαμβάνει την καθιερωμένη στάση στην αμερικανική πρεσβεία. Πού κολλάει η αμερικανική πρεσβεία; Στο ότι η χούντα των συνταγματαρχών 1967-1974 υπήρξε όργανο της CIA; Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά – και οι σημερινοί Αμερικανοί που βλέπουν εικόνες φωνασκούντων Ελλήνων έξω από την αμερικανική πρεσβεία δεν καταλαβαίνουν –δικαίως– περί τίνος πρόκειται.

Έτσι κι αλλιώς, η επιμονή μας στην επέτειο του Πολυτεχνείου ταυτίζεται με την τυραννική παρουσία της αριστεράς που, μέσω των επετείων, υπενθυμίζει τον ηρωισμό και την πρωτοπορία της στους «αγώνες του λαού». Μάλιστα, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν την επέτειο άρχισε να σφετερίζεται το αναρχικό κίνημα, το Πολυτεχνείο ως ιστορικό γεγονός και ως ιδέα έγινε πεδίο σκληρών ανταγωνισμών για την ιδεολογική ηγεμονία. Από την πλευρά της η δημοκρατική δεξιά ενθαρρύνει τις γιορτές ώστε να φανεί αρκούντως φιλολαϊκή και να κλέψει λίγη από τη λάμψη του θύματος.

Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου πρέπει να τοποθετηθούν σε ακριβέστερη βάση: ούτε η αριστερά, ούτε οι αναρχικοί πρωτοστάτησαν στην εξέγερση· το 1973 το φοιτητικό κίνημα δεν ήταν κομματικοποιημένο όπως έγινε μετά τη μεταπολίτευση. Επίσης, η εξέγερση δεν ανέτρεψε το χουντικό καθεστώς παρότι το κλόνισε: αντιθέτως, μετά την εισβολή των τεθωρακισμένων στο Πολυτεχνείο, άλλαξε η στρατιωτική ηγεσία και ακυρώθηκαν οι κινήσεις της λεγόμενης «γεφυροποίησης» του δημοκρατικού πολιτικού κόσμου με τη χούντα. Για λίγο καιρό τα πράγματα χειροτέρεψαν προτού καλυτερέψουν.

Η περίοδος από το 1974 μέχρι σήμερα διέπεται από τον μιζεραμπιλιστικό λόγο της αριστεράς σύμφωνα με τον οποίον ο κόσμος είναι «μια παγίδα με σκατά» όπως έγραφαν στους τοίχους οι εξεγερμένοι του γαλλικού Μάη. Προστέθηκε ένας ακόμα μύθος στη μυθολογία του Εμφυλίου και της ελληνικής αριστεράς – ένας μύθος περί παλλαϊκής εξέγερσης και περί αριστερής αυτοθυσίας που εμπλούτισε την αριστερή αγιογραφία. Ταυτοχρόνως, η λεγόμενη «Γενιά του Πολυτεχνείου», στην οποία συνωστίστηκαν περισσότεροι απ' όσοι χωρούσαν, ανέβηκε στην εξουσία. Δεν απεδείχθησαν όλοι οι άνθρωποι ίδιοι –γραφειοκράτες, λιγούρια, σοβιετόφιλοι σταλινικοί, μεταρρυθμιστές σταλινοειδείς, τροτσκιστές κολλημένοι στο 1917, επαρχιώτες λαϊκιστές – ούτε μπορούμε να ισοπεδώσουμε έναν τόσο μεγάλο πληθυσμό που «ήρθε στα πράγματα». Ωστόσο, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, το Πολυτεχνείο χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της αριστεράς προσθέτοντας ένα ακόμη εύσημο στις «θυσίες του λαού» και ανοίγοντας τον δρόμο για την ιδεολογική της ηγεμονία.

Έτσι, μετά το 1974, επικρατεί η αντιευρωπαϊκή, αντιαμερικανική και γενικώς η αντιδυτική νοοτροπία που συνοδεύεται από κοινωνικά οράματα σοσιαλιστικής γραφειοκρατίας, εχθρότητας προς τις επενδύσεις (ιδιαίτερα προς το λεγόμενο «ξένο κεφάλαιο»), απόρριψης κάθε ατομικής πρωτοβουλίας, περιφρόνησης των θεσμών και των νόμων, καθώς και υποκριτική προσκόλληση στην «πολιτική ορθότητα», στη δημοκρατική υπερευαισθησία (λόγου χάρη, το ΚΚΕ εκφέρει λόγο δημοκρατικής νομιμότητας ενώ δεν είναι καν κοινοβουλευτικό κόμμα) και σε μια κατασκευασμένη εκδοχή για την ελληνική ιστορία.

Η ιστορική λήθη είναι επικίνδυνη για τα έθνη – άλλο τόσο είναι επικίνδυνη η παραμορφωτική υπερμνησία και η επιλεκτική ανάσυρση συγκεκριμένων γεγονότων. Η ελληνική αριστερά έχει την παθολογική τάση να θυμάται ό,τι τη συμφέρει, όπως τη συμφέρει –και να μας επιβάλλει ξανά και ξανά τις αναμνήσεις της. Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να καταργηθεί, το γεγονός πρέπει να τεθεί στην πραγματική του βάση μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας κι όλοι εμείς πρέπει να προχωρήσουμε σε καινούργιες περιπέτειες».


21 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Απο δω και περα, φιλε spiral, μονο...καρβουνο απο τους αστους!

      Διαγραφή
  3. Έλβα καλησπέρα.
    Δεν μου κάνει εντύπωση. Ούτε η κυρία ούτε εγώ είμαστε μικρής ηλικίας, "γνωριζόμαστε" καλά. Με αριστερή προβιά έκαναν πολλοί-ές καριέρα. Τώρα... Ζούμε την εποχή της εξαργύρωσης. Κάποιοι νομίζουν πως, στο τέλος, η μύτη τους θα μείνει έξω από τα σκ...
    Τους θερμούς μου χαιρετισμούς.
    Καλή δύναμη να ΄χεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου φιλε οικοδομε!

      Συμφωνω απολυτα! Ενα πραγμα ομως που δε καταλαβαινω ειναι γιατι ολοι αυτοι περιμεναν τοσο καιρο μεχρι να ...φανερωσουν τελευταια τα αντιλαικα αισθηματα τους ενω οπως λες πολλοι με την ''αριστερη προβια'' εκαναν καρριερα!

      Καλα κουραγια ευχομαι και καλο σου βραδυ!

      Διαγραφή
  4. Πριν λίγα χρόνια είχα αγοράσει “Το εργοστάσιο των μολυβιών” από μια βιβλιοκριτική. Το στυλ γραφής της μ’ άρεσε και έτσι αγόρασα πιο μετά τη “Φτωχή Μαργκό“. Μέχρις ότου έσκασε μύτη στα σταντς του μετρό η “Αθενς Βόις“ και … το όνειρο γκρεμίστηκε.

    Θα πει κανείς, ότι είναι “διανοούμενη“ οπότε δικαιούται να έχει το ακαταλόγιστο στις πολιτικού περιεχομένου δηλώσεις και άρθρα της. Δεν είναι η πρώτη άλλωστε, αλλά όταν σκέφτομαι το “ακαταλόγιστο των διανοούμενων” αναπόφευκτα έρχεται στο νου μου ο (κομμουνιστής) Μαγιακόφκι:

    Σύννεφο με παντελόνια

    Τη σκέψη σας που νείρεται
    πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας
    σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές
    σ’ ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,
    εγώ θα την τσιγκλάω
    επάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου.
    Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα
    ως να χορτάσω χλευασμό.

    Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου
    κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.
    Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,
    ωραίος τραβάω, τραβάω
    εικοσιδυό χρονώ λεβέντης.

    Εσείς οι αβροί!
    Επάνω στα βιολιά ξαπλώνετε τον έρωτα.
    Επάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα ξαπλώνει.
    Όμως εσείς,
    θα το μπορούσατε ποτέ καθώς εγώ,
    τον εαυτό σας να γυρίσετε τα μέσα του όξω,
    έτσι που να γενείτε ολάκεροι ένα στόμα;

    Ελάτε να σας δασκαλέψω,
    εσάς τη μπατιστένια απ’ το σαλόνι,
    εσάς την άψογο υπάλληλο της κοινωνίας των αγγέλων
    κι εσάς που ξεφυλλίζετε ήρεμα-ήρεμα τα χείλη σας
    σα μια μαγείρισσα που ξεφυλλίζει τις σελίδες του οδηγού μαγειρικής.

    Θέλετε
    θα ‘μαι ακέραιος, όλο κρέας λυσσασμένος
    -κι αλλάζοντας απόχρωση σαν ουρανός-
    θέλετε-
    θα ‘μαι η άχραντη ευγένεια
    -όχι άντρας πια, μα σύγνεφο με παντελόνια
    (Μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος)

    Και μεις έχουμε βιώματα και οι αρχές(μας) δεν είναι ίδιες για όλους.(μας)

    Τίποτ' άλλο για την κυρά-Σώτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Spiral architect

      Mια χαρα τα ελεγε και ο Μαγιακοφσκι για τους διανοουμενους που γινονται ολο και πιο...μετρημενοι στα δακτυλα οταν διατυπωνουν αντιλαικες αποψεις!

      Διαγραφή
    2. spiral architect η συγκεκριμένη δεν είναι διανοούμενη. Περσόνα της Athens Voice και Ιέρεια των Χίπστερς είναι.

      Διαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ε καλά τώρα, η συγκεκριμένη κακομοίρα έγραφε κάποτε στην Athens Voice πως ήθελε να καταργηθεί το Πάσχα γιατί χάλαγαν την αισθητική της-θα ήθελα να ήμουν η Κάρι από το Sex and the city αλλά δεν τα κατάφερα στην Νέα Υόρκη και αναγκάζομαι να μένω στο Ελλαδιστάν- τα κλαρίνα και τα αρνιά. Ο,τι κι αν γράφει ή λέει είναι στα όρια της γραφικότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου mahler76

      Kαλα που μας διαφωτισες γιατι δεν ειχα ιδεα! Μιλαμε για απαραδεκτα πραγματα και αποψεις που δεν αξιζουν να τις συζηταει κανεις, εχεις δικιο!

      Καλο βραδυ!

      Διαγραφή
  8. και γιατι δεν καταργουμε αυτη ως ανυπαρκτη ειναι πιο ευκολο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου niko

      Σωστα, αυτο θα επρεπε να κανουν οι περισσοτεροι. Τουλαχιστον εμεις, εδω, παντως, εχουμε το δικαιωμα αλλα και την υποχρεωση, μετα απ αυτα που ακουσαμε!


      Καλο βραδυ!

      Διαγραφή
  9. Χαχαχααχα! Τι είναι αυτό το φρούτο? Που το βρήκατε? Με κάνατε και γέλασα πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  10. Καλή μου Elva διαβάζω αυτά που γράφεις, αλλά όχι και τα γραφτά της τύπισσας.
    Θα μου συγχωρήσεις που μου είναι αδύνατο να διαβάσω τι μπορεί να κρύβει στο ομιχλώδες περιβάλλον του εγκεφάλου της.
    Μου είναι αδύνατο να παρακολουθήσω τις "πλατιές λεωφόρους του μυαλού της" τα φιλοσοφικά της παραληρήματα του τύπου:
    "Ο χριστιανισμός – όπως ο κομμουνισμός- μοιάζει λοιπόν μ’ έναν εκβιασμό. Από τη μια ο Κύριος, από την άλλη το Κόμμα, θέλουν να μας σώσουν – και μάλιστα με σκληρές και αιματηρές θυσίες.
    Μιλάμε για λαλημένο κλαρίνο
    Φιλιά και...
    Καλό σου βράδυ.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η Σώτη , είναι λατρεία να την μισείς!Το επιτηδευμένο στυλ ανθρώπου που προβάλει την κάνει τρομερά αντιπαθή και δυστυχώς το βγάζει σε όλες τις συνεντεύξεις της.Έβλεπα πριν κανά μήνα μια συνέντευξή της στο Σημεία (φ)Art όπου διατυμπάνιζε την αριστερή φιλοσοφία ζωής της και το πόσο κουλ είναι γιατί έχει κάνει road trips στην ενδοχώρα των Ηνωμένων Πολιτειών.Περνάει καλά και ξέρει , είναι σίγουρη πως κάθε φορά γράφει πολύ καλύτερα και πάντα είναι καλή σε αυτό που κάνει.Μας το διαβεβαίωσε πολλές φορές στην ομιλία της.
    Έτυχε να διαβάσω Μπουκόβσκι στα αγγλικά και είδα την κρύα μετάφρασή της και κατάλαβα πώς και γιατί κάνει ο,τι κάνει.Είναι πολύ λογικό να ζει με την ψευδαίσθηση της αυθεντίας , το προσπαθεί να γίνει.Με τέτοιες δηλώσεις , θα καταφέρει μόνο να μειωθεί η εμπορεύσιμη δύναμή της στο κοινό που τόσα χρόνια απευθυνόταν.
    Πάνα , σε διαβάζω αν και δεν γράφω συχνά σχόλια.Χαιρετώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Α, ρε Σώτη! Δες την Αμερική που τόσο αγαπάς.
    (και εγώ την αγαπώ)
    Δες την καλά.
    Η Αμερική σου πεθαίνει και δεν φταίει η αριστερά για τους θανάτους, αλλά η τάξη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τώρα φταίω αν επισημάνω ότι μια η κ. Τριαντσαφύλλου που ζητά την κατάργηση της επετείου του Πολυτεχνείου και μια η χρυσή αυγή;

    Proletarian

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ex oriente lux - το φώτισε άριστα η (Μαύρη) Βηθλεέμ: λαλημένο κλαρίνο. Ή, ελληνιστί: νέβερ μάιντ δε μπόλοκζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

"Tα ...πολλά λόγια δεν ειναι...φτώχεια! (Οι νεοφιλελευθερες,... ''σοσιαλδημοκρατικές'' και ..φασιστικές πολιτικες, ομως;)