Ειναι πραγματι παραξενο το ποσο λιγα πραγματα μπορει να ξερει κανεις για το πατερα του. Μετα το θανατο του Βερολινεζου δασκαλου Manfred Beier οι δυο γιοι του βρηκαν στο υπογειο του σπιτιου του 60.000 φωτογραφιες.
Ο πατερας τους, οπως φαινεται, δημιουργησε ενα απο τα καλυτερα ντοκουμεντα ζωης στην Ανατολικη Γερμανια και τις πρωτες ημερες της Δυτικης.
Μετα το θανατο του Manfred Beier στα 2002, οι γιοι του Wolf και Nils αρχισαν να ξεχωριζουν τα κληρονομικα τους και ανακαλυψαν ενα θησαυρο. Βρηκαν δεκαδες ξυλινα κουτια πανω σε ραφια και πολλες συρταριερες, ομοιες με αυτες σε παλαια φαρμακεια που ειχαν γινει κατα παραγγελια. Τα συρταρια ειχαν εσωτερικα μερη που μπορουσαν να βγαινουν και το καθε ενα ειχε τρυπες διαμετρου 3 εκατοστων.
Σε καθε μια απο αυτες τις τρυπες υπηρχε ενα μικρο ρολο φιλμ. Τα αδερφια ηξεραν βεβαια οτι ο πατερας τους εβγαζε φωτογραφιες, αλλα αυτο; Βρηκαν 38 σημειωματαρια που χρησιμευαν σαν επεξηγησεις της συλλογης. Ειναι ενα φωτογραφικο ντοκυμαντερ της ζωης του Manfred Beier, που γεννηθηκε στο Bερολινο στα 1927, μεγαλωσε στη Strausberger Platz, πλατεια και στρατολογηθηκε στη στρατ. Αμυνα της Volkssturm σαν εφηβος, στα τελη του Β´ Παγκοσμιου Πολεμου. Δουλεψε δεκαετιες μετα τον πολεμο σαν δασκαλος στο Ανατολικο Γερμανικο σχολικο συστημα και παντα ειχε μια φωτογραφικη μηχανη μαζι του, ακομα και τις τελευταιες μερες της ζωης του στη Δυση .
Ειναι ενα φωτογραφικο ημερολογιο της καθημερινης ζωης στην Γερμανικη Λαικη Δημοκρατια (GDR, the former East Germany) – μοναδικο για τη φωτογραφικη, πολιτιστικη και ιστορικη αξια, λενε οι ειδικοι. Ποτε δεν φανταζομασταν κατι τετοιο. Οποτε ειμασταν εξω με τον πατερα ειχε παντα μια μεγαλη τσαντα, που περιειχε δυο φωτογρ. μηχανες για 8-mm φιλμ και τουλαχιστον τρεις ακομα καμερες για να αλλαζει απο εγχρωμες σε ασπρομαυρες ή slide και μεσαιου μεγεθους φωτογραφιες—και φωτομετρα, φιλτρα και φακους.
Το χομπυ του πατερα ηταν ακριβο για την εποχη, αλλα ουτε αυτο τον αποσπουσε απο το παθος του. Φυσικα εμφανιζε μονος του τα αρνητικα. Ειχε 20.000 βιβλια αλλα επειδη δεν υπηρχε χωρος επρεπε να φυλασσουν πολλα απο τα βιβλια του σε ενα ξυλινο σπιτακι, για εργαλεια, στην αυλη και ετσι πολλα καταστραφηκαν απο την υγρασια και το κρυο. Οι φωτογραφιες ομως που φυλασσονταν στο υπογειο δεν επαθαν τιποτα.
Οι φωτογραφιες που τραβηξε λενε περισσοτερα απ ο τι ξερουμε γι εκεινον, λενε οι γιοι του. Εντυπωσιαστηκαν απο τη ''θετικη ματια'' που ειχε για τον κοσμο και απο το ποσο ομορφες φωτογραφιες, ειδικα πορτραιτα, τραβουσε. Καθολου ''τεχνικα αρτια'' και ''γραφειοκρατικα'', οπως θα περιμενε κανεις. Χαρις στην εναλλακτικη αυτη συλλογη φωτογραφιων μπορει να επανεξετασει κανεις τη καθημερινη ζωη στη ΓΛΔ.
Η λαογραφία στο μεγαλείο της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι για έρευνα στα πατάρια των παππούδων μας...
Εμένα πάλι μου είχε πει η γιαγιά μου ότι στο χωράφι κάτω από το σπίτι στο χωριό είχε θαφτεί ένα σεντούκι με λίρες. Λες να ξεκινήσω ανασκαφές;;;
ΥΓ. Οι φωτό 1, 7 και 10 μου άρεσαν ιδιαίτερα.
Mανο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε που εσυ μπορει να συνδυασεις... βιολογια + λαογραφια και να βγει ενα μοναδικο και παραξενο υβριδιο! :PPP
Λιρες; :) Eλεος, σ ολη την Ελλαδα εκρυβαν λιρες σε χωραφια; Πιασε λοιπον την αξινα και αρχισε τη δουλεια!! χαχαχα
Υ.Γ.Ολες οι φωτό εχουν κατι ιδιαιτερο.
Εμενα παλι μου αρεσαν οι 14, 16, 28 και 37!
απιθανη κληρονομια!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω και εγω τρελα με τις φωτος ...
αληθεια πρεπει να μετρισω ποσες εχω μπορει να ειμαι ενας μικρος beier :pppp
ουχ δεν ειπα καλο μηνα
ΑπάντησηΔιαγραφή(επιδη γελουσα μονη μου με αυτα που γραφω):Ρ
καλοοοοοοοοοοοοο
μηνααααααααααααα :)
Καλο μηνα και σ´ εσενα Eλενα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήWillkommen bei uns! :)
Ξερεις ποσες φωτογραφιες εχω και εγω, αλλά δεν εχω την επιμονη και υπομονη του κ. Βeier, οποτε ειναι σκορπισμενες εδω κι εκει.... :PP
Δεν ξέρω που διάολο τα ανακαλύπτεις όλα αυτά αλλά είναι από τις ειδήσεις που σου αφήνουν μια γλυκιά νοσταλγική γεύση. Εγώ θέλω να μείνω και στο "Χάρις στην εναλλακτική αυτή συλλογή φωτογραφιών μπορεί να επανεξετάσει κανείς τη καθημερινή ζωή στη ΓΛΔ".
ΑπάντησηΔιαγραφήvarometro
Που τα ανακαλυπτω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεφτει διαβασμα, Νικο μου, οχι αστεια...:PP Ηταν αυτη η γλυκεια νοσταλγια που με εκανε να προβαλλω το θεμα και αυτο το .."χαρις", που λες και εσυ, που σε κανει να σκεφτεσαι και να επανεξεταζεις....
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή