Ταξιδιάρικη ωδή (for..tough Mondays!)

Ode Marítima (Maritime Ode) Alvaro de Campos (Fernando Pessoa)
(Αποσπασμα)

"...Α, και τα ταξιδια, αυτα της αναψυχης και τ αλλα
τα θαλασσινα ταξιδια, οπου ολοι γινομαστε μια παρεα
Μ ενα τροπο ιδιαιτερο, σαν καποιο θαλασσινο μυστηριο
να φερνει κοντα τις ψυχες μας και μας κανει
για λιγο προσωρινους πατριωτες μιας αβεβαιης πατριδας
αλλαζοντας συνεχεια τοποθεσια πανω στον απεραντο ωκεανο
Μεγαλα ξενοδοχεια της απεραντοσυνης, υπερωκεανια μου!
Με τον απολυτα σωστο κοσμοπολιτισμο
που δε σταματατε ποτε σ ενα σημειο,
αλλα χωρατε μεσα σας ολες τις ενδυμασιες, προσωπα, φυλες
Tαξιδια και ταξιδιωτες — ποσα διαφορετικα ειδη
Ποσες εθνικοτητες στο κοσμο! Ποσα επαγγελματα!
Ποσοι ανθρωποι!
Ποσους διαφορετικους δρομους μπορει να παρει η ζωη
Η ζωη, που στο βαθος ειναι παντα ιδια
Τι παραξενα προσωπα, ολα τα προσωπα ειναι παραξενα
Και τιποτα δε σου δινει την αισθηση της εξιδανικευσης
Τοσο πολυ οσο το να παρατηρεις τον κοσμο συνεχως.
Η αδελφοσυνη δεν ειναι τελικα μια επαναστατικη ιδεα
Ειναι κατι που μαθαινεις με το να ζεις τη ζωη
Οταν πρεπει να αντεχεις τα παντα
Και οταν αρχιζεις να βρισκεις ευχαριστα αυτα
που πρεπει να αντεχεις
Για να φθασεις να να κλαις πραγματικα

για ολα αυτα που ανεχεσαι!.... "

.."And ah the voyages, the holiday cruises, and the rest
The sea voyages where we all get to be fellow passengers
In a special way, as though some mystery of some custom
Had touched our hearts and momentarily changed us
Into travelling compatriots of indeterminate fatherland,
Forever changing location on the vast ocean!
Grand Hotels of the Infinite, oh my transatlantic liners!
With the totally perfect cosmopolitanism of never stopping
at any point
And encompassing every type of costume, countenance and race!
Voyages and voyagers—and so many types of them!
So many nationalities on earth, so many professions,
so many people
So many different directions to steer one´s life,
And life itself , in the end and at heart always the same!
So many strange faces! All faces are strange
And nothing gives one the sense of what’s holy
so much as watching people constantly.
Brotherhood isn’t finally a revolutionary idea,
It´s something you learn by living your life,
When you’ve got to tolerate everything,
And where you begin finding pleasant
what you´ve got to tolerate,
And you end up nearly weeping with tenderness
Over the things you tolerate!..."


Link: Maritime Ode: Alvaro de Campos (Fernando Pessoa)