Ζώντας, ή επιβιώνοντας;

Στη χθεσινη αναρτηση του Asteroid διαβασα οτι "οι λίγοι, που συμφωνούν με τα μετρα και επαυξάνουν είναι είτε υπεράνω της Ελληνικής καθημερινής πραγματικότητας είτε απλώς εκτός Ελλάδας και εκτός παραγωγικής διαδικασίας."!

Δεν ξερω απο που βγηκε το παραπανω συμπερασμα και αν πραγματι ειμαι μειοψηφια, αλλα και να ειμαι δεν με πειραζει να πω οτι αν και δεν ζω στην Ελλαδα δε συμφωνω καθολου με τα νεα μετρα!
Τα μετρα αυτα που παρθηκαν και παλι χωρις τη συγκαταθεση του κοσμου ειναι οχι μονο αδικα και απανθρωπα, αλλα μας πανε πολυ πισω στελνοντας στο υπερπεραν κατακτησεις και αγωνες που εκαναν οι προηγουμενες γενιες καποιων απο εμας, γιατι κακα τα ψεμματα καποιων αλλων, ισως και να γυρνουσαν καποτε την επικρατεια, (οπως λεει ο μπαρμπα Γιαννης), με ...κουκουλες στο κεφαλι, παρεα με ντοπιους και ξενους συνεργατες!
Ολα μεσα στο παιχνιδι ειναι, ετσι μου λεει και ετσι καταλαβαινω κι εγω το γεγονος οτι καποιοι ΔΕΝ αγανακτουν μπροστα στο βιασμο συνειδησεων που γινεται στη χωρα αυτη, αλλα παπαγαλιζουν τα ιδια mantra, που λενε εκ περιτροπης "δημοσιογραφοι" και πολιτικοι στα καναλια... "Πληγμα στον τουρισμο" το λενε, αυτοι, οταν πολλοι απο εμας ξερουν οτι ηταν απο τις λιγες φορες που νιωσαμε περηφανοι βλεποντας ενα τετοιο ελπιδοφορο μηνυμα και μαλιστα στο βραχο της Ακροπολης.

"Τα μετρα ειναι αναγκαια", συνεχιζουν, "Οι θυσίες δεν πρέπει να πάνε χαμένες" διαμηνυουν με σκοπο τη παραπλανηση και παλι...

Για ποιων, ομως, τις θυσιες μιλανε; Ακομη και στις αρχαιες θυσιες ξερουμε οτι υπηρχαν δυο φασεις, ομως, εδω αφησαμε τα προκαταρτικα για τους ...ερασιτεχνες και περασαμε κατ ευθειαν στο ψητο και συγκεκριμενα στο....σφαγιασμο! Ξεκαθαρα πραγματα, βγαλανε ...μαχαιρι και οποιος μισθωτος και συνταξιουχος αντεξει!

Υπαρχει, αραγε, κανεις λογικος ανθρωπος που να αμφιβαλλει, πια, οτι ολα αυτα δε γινονται για να σωσουν τις τραπεζες και να μας πανε πισω στον εργασιακο μεσαιωνα, εκει που οι ανθρωποι παραιτημενοι, πια, απο το πνευμα ηταν στη κυριολεξια στο ελεος του καθε φεουδαρχη που αποφασιζε ξεδιαντροπα και χωρις ενοχες για τη ζωη και το θανατο των δουλοπαροικων του;

Η χωρα θα επιβιωσει μεν, δεν ειναι εκει το θεμα, αλλα, με τι κοστος; Μηπως ειμασταν, ή θα ειμαστε ποτε συγκρισιμοι με χωρες των οποιων οι οικονομιες, αν και μεσα στα χρεη, δεν θα οδηγηθουν ποτέ σαν προβατα προς σφαγη στο ΔΝΤ οπως εμεις και των οποιων οι πολιτικοι δεν τους ξεπουλησαν (αν τολμουσαν κατι τετοιο σιγουρα θα τους τιμωρουσαν μετα, ενω δε βλεπουμε να συμβαινει το ιδιο στη δικη μας....δημοκρατικη χωρα!).

Μιλουσα με ενα φιλο Σουηδο και ενω αυτος ελεγε για τα παιδια του και τα σχεδια του για το μελλον, εγω σκεφτομουν τι τυχερες πραγματι ειναι μερικες γενιες ανθρωπων, που αν οχι τι αλλο τουλαχιστον μεγαλωσαν χωρις τη μαυρη σκια της χουντας απο πανω τους, χωρις φοβο και πολεμους, χωρις αγχη για την επαγγελματικη τους αποκατασταση, χωρις οι γονεις τους να ειναι ιδιαιτερα ευποροι..Η ζωη και η προοδος ηταν αυτη που σας χαρισε την Ακροπολη, ειπε ο Σουηδος φιλος και οχι η ...επιβιωση που σας οριζει τωρα το ΙΜF.

Ανθρωποι σαν κι αυτον εχουν μαθει απο μικροι να μιλουν για τη ζωη, τη τεχνη, τις χαρες της, τα ονειρα τους, κατι που πολλοι Ελληνες στερηθηκαν επειδη μια ζωη στην Ελλαδα εμεις εχουμε...θυσιες, επι θυσιων χωρις, κανενα, αντικρυσμα για το λαο. 

Ετσι και χειροτερα, βεβαια, μεγαλωσαν οι παπουδες μας και οι γονεις μας και εμεις πιστεψαμε οτι ειμαστε "τυχεροι που δεν περασαμε πολεμους", επειδη νοιωσαμε για λιγα χρονια μονο μια μικρη ψευδαισθηση του τι μπορει να ειναι ZΩΗ και οχι μονο ΕΠΙΒΙΩΣΗ! Ειναι δυνατον να ειναι ποτε συγκρισιμες οι εννοιες; Συγκρινεται η μερα με τη νυχτα; 

Το διαλειμα τελειωσε, τα κεφαλια μεσα, μας φωναζουν τωρα, απο κοντα και μακρια οι ..."γκαουλάιτερ" ντοπιοι και ξενοι....Μας εξαπατησαν και μας εξαπατουν και οσοι το εχουμε συνειδητοποιησει μας ποναει διπλά, γιατι χωρα μας ειναι, κι ας ζουμε, μακρια. Δε θελουμε να καψουμε τις γεφυρες με αυτην, μονο με οσους την εκαναν να δειχνει ετσι, μιζερη και ζητιανα....

Αυτοι ομως θα τη γλυτωσουν και παλι καταστρεφοντας τα δικα μας ονειρα για μια Ελλαδα, που μπορει να χωρεσει ολων τα παιδια, μαζι με αυτα των μεταναστων που συνεισφερουν ηδη και θα συνεισφερουν ακομη περισσοτερο, αν τους αγκαλιασουμε....

Για τα παιδια των κυβερνωντων, καθολου δεν ανησυχω, θα γινουν αναμφιβολα κι αυτα πολιτικοι και θα ερθουν με εκεινο το θρασος του "ζητω τη ψηφο σας", σε μερικα χρονια και παλι, οταν πολλα απο τα σημερινα θα εχουν ξεχαστει. Και περναει η ζωη, επιβιωνουμε μεν, δεν γινομαστε, ομως, νεοτεροι, ουτε και σοφοτεροι, δυστυχως.....