Νο regrets - Ενα όμορφο πρωινό πάνω από τον Ειρηνικό!

Kαι περισυ, ακριβως την ιδια μερα, ειχα καποιες ελπιδες οτι θα διαβαζα κατι στον τυπο, ή θα ακουγα καποιους απο τα εναπομειναντα μελη του Εnola Gay που θα με εκανε να νιωσω καποια ελπιδα, μια απολογια, βρε αδερφε, για τη συμμετοχη τους στη πρώτη πυρηνική επίθεση στην Ιστορία στην Hiroshima της Ιαπωνιας, αλλα ματαια....
Διαβασα μαλιστα, περισυ, οτι 6 στους 10 Αμερικανους πιστευαν 65 (φετος) χρόνια μετα, ότι η χώρα τους είχε απόλυτο δίκιο που έριξε τις ατομικές βόμβες....

Φετος διαβαζω μια ακομη συγκλονιστικη συνεντευξη  του αξιωματικου πορείας (navigator) του Εnola Gay, Theodore Van Kirk, του επωνομαζομενου ''Ολλανδου'', ο οποιος δηλωνει οτι το πρωι της 6ης August, 1945 εκανε απλα το χρεος του, οταν αυτος, δυο καλοι του φιλοι και 9 ακομη Αμερικανοι ξεκινησαν για τη πτηση που εισηγαγε τον κοσμο στη πυρηνικη εποχη! 

"Κοίταξα από το παράθυρο και είδα την ανατολή του ηλίου και σκέφτηκα τι ομορφο που ηταν το πρωί πάνω από τον Ειρηνικό, θυμάται, καθισμενος στο γραφείο, του σπιτιου του, που περιβάλλεται από εικόνες, βιβλία, μοντέλα αεροπλάνων, βραβεία και αναμνηστικά της αποστολής".

Δεν ηξεραν ακριβως τι θα εκαναν. Μονο ότι αυτο που θα εκαναν "ίσως θα συντομευε τον πόλεμο". Η βόμβα σκότωσε περίπου 100.000 Ιάπωνες, αλλά τελείωσε ο πόλεμος και απεκλεισε την εισβολή της Ιαπωνίας, και ο Van Kirk λέει ότι δεν έχει μετανιώσει γι αυτο. Κανένας από το πληρωμα δεν μετανιωσε λεει. [ Πως ειναι τοσο σιγουρος, αναρρωτιεμαι ....]

"Για 43 δευτερόλεπτα, δεν συνέβη τίποτε» Ενα κρουστικο κύμα..

"Και τότε ειδαμε ένα φως πορτοκαλί τόσο φωτεινο από το πίσω μέρος του αεροπλάνου που νομίζω ότι αν δεν ειχε κανεις προστατευτικα γυαλια, ίσως και να είναι τυφλωνοταν."
Ενα σύννεφο σε σχημα μανιταριου μετά το βομβαρδισμό. Το κυμα κρουσης χτυπησε με σφοδρότητα το αεροπλάνο σαν αντιαεροπορικά πυρα. Ένα δεύτερο κρουστικο κύμα ακολούθησε.

"Είναι όπως όταν ένας βράχος πεφτει μεσα σε ηρεμα νερα", λέει. "Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος που μπορώ να το περιγράψω" λεει στη συνεντευξη του στο ΒΒC ο Van Kirk.

Αραγε ποσες φορες δεν εχουμε ακουσει απο στρατιωτικους τη κλασσικη φραση, που και ο Van Kirk οπως και αλλοι, κατα καιρους, λενε: "Κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε"...

Κουραστηκα να αγανακτω καθε φορα που διαβαζω τετοιου ειδους δηλωσεις απο αναλγητους γερους, πρωην στρατιωτικους, που αντι να ντρεπονται και να ζητησουν εστω κι ενα τυπικο συγγνωμη, για τις απανθρωπες καταστροφες που προκαλεσαν, δηλωνουν οτι "εκαναν το καθηκον τους" και δεν το μετανιωνουν....

Γεροι αποστρατοι, που δε ξερω τι ειδους παραμυθια μπορει να λενε, (αν ποτε λενε παραμυθια) στα εγγονια τους...Για ποιο πραγμα, θα μπορουσαν, αλλωστε, να λενε παραμυθια, ..Για την 4 τονους βομβα που την ονομασαν..Little Boy, ή μηπως για το χρωμα του ουρανου, μετα τη ριψη της βομβας; Ο Van Kirk, παντως, δηλωνει οτι επαιξε...ποκερ, αργοτερα, εχοντας μια μικρη δυσκολια στο να αποκοιμηθει, οπως του ειχαν συστησει οι επιστημονες....

Και βεβαια οι ανθρωποι αυτοι εχουν ευθυνη και μαλιστα τεραστια για τους χιλιαδες θανατους! Ευχομαι καποτε, καποιοι απο ολους αυτους που σφαγιασαν και σφαγιαζουν κοσμο με τις πραξεις τους, που τις ονομαζουν ''καθηκον'', εστω και στο τελος της ζωης τους, να ζητησουν ενα συγγνωμη απο τα θυματα τους, οι αναλγητοι....