Πως γίνεται να μη θυμώνεις; (ΓΥΝΑΙΚΑ)

Σημερα εκτος, απο μια ακομα..Πεμπτη του 2012, ειναι και η Ημερα της Γυναικας, γι αυτο δινε μας κουραγιο μεγαλοδυναμη..Ροζα (Λουξεμπουργκ!) ν' αντικρούσουμε τα επιπλεον εμποδια που βαζουν καθημερινα στη ζωη μας, ως εργαζομενες και μητερες, οι επι το πλειστον,..ανδροκρατουμενες, ηγεσιες, ανα το κοσμο, αν και πολλες φορες και οι ''γυναικοκρατουμενες'' τα ιδια, δυστυχως, κανουν!

Δεν ειναι λιγο το να σκεφτεσαι πως θα καταφερεις να προλαβεις οσα εχεις στο μυαλο σου, για την ημερα, εσυ η μανα μικρων παιδιων, στο Βangladesh, με χιλιες δυο αναγκες, που δουλευεις σ ενα υφαντηριο, 12 ωρες την ημερα για 30 ευρω το μηνα (!) ενω τα κερδη της πολυεθνικης που αγοραζει τα ρουχα απ τα εργοστασια των αφεντικων σου, μετριουνται σε δισεκατομμυρια δολλαρια καθε χρονο και σε λουσατες γιορτες και βραβευσεις που εσυ δεν θα πας ποτε, γιατι εσυ εισαι μονο η εργατρια που κανει τα αφεντικα της πλουσια με τον ιδρωτα της!

Αυτο ομως που εσυ σκεφτεσαι μερα νυχτα ειναι να μην αρρωστησουν τα παιδια σου, κι εσυ, που εισαι εκτεθειμενη στα δεκαδες δηλητήρια που χρησιμοποιουν στα εργοστασια βαφης υφασματων.

Ο μισθος σου, αν και δουλευεις απ οσο θυμασαι, μενει απανθρωπα χαμηλος, για τις αναγκες που πρεπει να καλυψεις και στη καλυτερη περιπτωση μπορεις να ταιζεις κατι τα παιδια σου, που τους μιλας καθημερινα για την αναγκη να μορφωθουν, κρυφα σκεπτομενη οτι δεν θελεις να γινουν κι αυτα εργατες για ...ψιχουλα, σε μια μιζερη ζωη, οπως εσυ. 
Ισως βεβαια τα παιδια αυτα σε ξεχασουν οταν μεγαλωσουν και αποκτησουν λιγα χρηματα, το εχεις κι αυτο υπ οψιν σου, αλλα δεν σε σταματα, γιατι εσυ θελεις μονο το καλο τους και τιποτα αλλο.

Αυτο ειναι αγαπη και κανεις δεν μπορει να σου το παρει, οσο λιγα χρηματα και να σου δινουν, οσο κι αν κουραζεσαι δουλευοντας σε μια φυτεια, καπου στην Αφρικη, ειτε να σε υποτιμουν οι αλλοι γιατι ανηκεις, ισως, στη κατατρεγμενη καστα των «Νταλίτ», the untouchables, («εκείνοι που δεν πρέπει να αγγίζει κανεις») και η δουλεια που σου επιτρεπουν να κανεις ειναι να καθαριζεις τουαλεττες-λακους, σε καποιο χωριο της Ινδιας!

Ομως, μπορει και να εισαι απο τη Λεττονια, τη Πολωνια, τη Μολδαβια και να εχεις αφησει τα μικρα παιδια σου σε μια γιαγια, ενω εσυ δουλευεις χιλιαδες χιλιομετρα μακρια, τοσο μακρια που νομιζεις οτι εισαι σε αλλο πλανητη, υπηρετωντας τις αναγκες καποιας πλουσιας οικογενειας της Ευρωπης, που θεωρει, ισως, οτι σε πληρωνει πολλα για τη δουλεια που κανεις και ισως, χρειαστει να φορτωθεις περισσοτερα καθηκοντα απο αυτα που, ηδη, εχεις καθημερινα!

Τι σκεφτεσαι, αραγε, οταν πας για υπνο και πως γίνεται να μην θυμώνεις, οταν καταλαβαινεις οτι ο κοσμος γινεται καθε μερα πιο σκληρος, πιο απαιτητικος πιο απανθρωπος και δεν νοιαζεται, πια, ουτε για το οτι χιλιαδες μικρα παιδια, καθε μερα σ ολο το κοσμο μεγαλωνουν χωρις μητερα κοντα τους, ουτε βεβαια για το οτι ολο και περισσοτεροι ανθρωποι, πια, δεν εχουν ουτε δουλεια, αλλα ουτε καν στεγη πανω απ το κεφαλι τους!