Ενα γράμμα

    

''Εχω απογοητευτει, γι αυτο ''χαθηκα'' λιγο. 

Αν και δεν ειναι ευκολο, θα προσπαθησω να σου εξηγησω πως αισθανομαι. Καθε μερα που περναει νιωθω οτι χανω ολο και πιο μεγαλα κομματια της εμπιστοσυνης και της ελπιδας μου για ενα "καλυτερο αυριο", ειτε μενω εδω, ειτε μακρια, οπως εσυ. Η καμπανα του εκφασισμου της ζωης χτυπα για ολους μας, μην εχεις αυταπατες. 

Οι ειδησεις στα καναλια και τις εφημεριδες με βομβαρδιζουν μ ενα τροπο που πολλες φορες δισταζω να τις διαβασω. Εχεις παρατηρησει τελευταια τον καταιγισμο σεξ και βιας; Ο φασισμος της εικονας τους ειναι απολυτος.

Ετσι μας κρατανε, πιστεψε με.

Συναισθηματικα δεν εχω πολλους ν ακουμπησω. Εκτος απο σενα, εχω δυο τρεις φιλους που τους χανω κι αυτους, σιγα σιγα (το καταλαβαινω). Το συστημα μας επιτιθεται τοσο σφοδρα, που ο καθένας μας- το βλεπεις κι εσυ- κλείνεται ολο και πιο πολυ στον εαυτο του, μεσα στο πρόβλημά του.

''Αιμορραγω'' πισω απο μια οθονη και κανεις τους δεν το ''βλεπει'', δεν το ξερει, γιατι κι αυτοι περνουν ενα αναλογο, ισως και χειροτερο, απο μενα, δραμα, που δεν θα το μαθω ποτε, αφου δεν εχουμε πια επαφη. Ειμαστε ενηλικες, ξερουμε καλυτερα να κρυβουμε τις πληγες μας. Σε ποιον αρεσει να εξευτελιζεται και να λεει οτι δε ''βγαινει'';

Ολα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της εξουσίας και των συμφερόντων τους, οπως καταλαβαινεις. Απο τα χρονια του σχολειου, η παιδεια που πηραμε ηταν εναρμονισμένη να παράγει τους πολίτες που χρειαζεται το συστημα. Ακουγες εσυ στο σχολειο για ..κριτικο πνευμα, για πραγματικη γνώση που οδηγει στην Ελευθερία;

  

Ελευθερία, ομως, φιλε μου, ειναι η γνώση της αναγκαιότητας. Αν τα παιδια πάρουν τις γνώσεις που έχει συσσωρεύσει η ιστορία, η επιστήμη και η τεχνολογία, αν γίνουν φορείς της ουσιαστικής γνώσης, τότε το σύστημα κινδυνεύει. Το σύστημα θελει πολίτες παραδομένους, αποπροσανατολισμένους, καημενους, και κυριως ΜΟΝΟΥΣ. 
Ετσι μπορεί να τους χειραγωγεί, να τους χρησιμοποιεί. Γι΄αυτό και μέσα από τη παιδεια στοχεύει στην συνείδησή τους. Κάποιοι τους την "κοπανάνε", κάποιοι πηδούν την διαχωριστική γραμμή. Και αυτοί γίνονται όλο και περισσότεροι, αναπόφευκτα.

Γιατι απογοητευτηκα, ομως αναρρωτιεσαι...Μα επειδη χρονια τωρα πιστευα οτι μονο "ο ανυποψιαστος" ηταν αυτος που δεν ειχε καταλαβει οτι εδω και πολλα χρονια αυτοι μας χωριζουν σε ολο και πιο πολυπλοκα, σε ολο και πιο χαοτικα "στρατοπεδα", οπου εκει μας αφηνουν...ημι-μορφωτους, (ενας δικος μου ορος) μας στερουν την αξιοπρεπεια, μας ριχνουν ακομα και στην ανεργια σαν..τιμωρια για το οτι καποιοι απο εμας συνεχιζουμε να σκεφτομαστε, να βλεπουμε και να καταγγελουμε τους πολιτικους, ναι, αυτους τους φτηνους ξιπασμενους υπηρετες του συστηματος, που ψηφισαμε για..."καλυτερες μερες", ενω αυτοι μας ρημαζουν τωρα ανενοχλητοι τη ζωη! 

Λες οτι ''μαλλον θα συγκυβερνήσουν''. Ειναι πανω απο σιγουρο οτι θα γινουν αλλο ενα αναχωμα ολοι αυτοι! 
Θα προσπαθησουν να φραξουν και παλι το ποτάμι της οργής του κόσμου. Δεν τους ξερεις; Έχουν εφεδρείες αυτοι, εμεις ομως οχι και φοβαμαι...

Θα φανεί η οργή του κοσμου, αυτη τη φορα, με ρωτας; 

Το ελπιζω, αλλα ξερεις κατι; Μαζι μ αυτην θα φανουν αναποφευκτα και οι δικες μας αδυναμίες να στρέψουμε τον κοσμο στο σωστο κανάλι. Φταιμε κι εμεις, το ξερεις, τα εχουμε ξαναπει...

Αυτο ομως, που ανησυχω πιο πολυ, ειναι οτι ενω βιωνουμε ενα απιστευτο καθεστως βιας, πολλοι συμπεριφερονται σαν τραγικες φιγουρες σε ενα δραμα, οπου το διλημμα μοιαζει να ειναι το να διαλεξει κανεις μεταξυ του να δεχθει τους...βιαστες του, ειτε να..αυτοκτονησει ως ...ταξη!  

Δε θα τους κανουμε, ομως, τη χαρη! Τι λες;''

ΣΗΜ. Αφιερωμενο στη καλη φιλη Βlack Βedlam, μερικα σχολια της οποιας χρησιμοποιησα σ αυτη την αναρτηση. 
Επισης αφιερωμενο σε οσους εχουν ''χαθει''. Ξερουν αυτοι...