"Aλλο ενα Πάσχα..ραγιάδες, (Μισσυ μου)"

''Τα τελευταια χρονια ολα αυτα που συμβαινουν, η ταχυτητα με την οποια τα περισσοτερα γεγονοτα συμβαινουν, με απελπιζουν, σ ενα βαθμο που επηρεαζουν οχι μονο τη καθημερινη ζωη, αλλα και τις αναμνησεις των περασμενων χρονων. 

Δεν ειναι περιεργο; αναρρωτηθηκε μπροστα στον καθρεπτη.

Ετσι δε θυμαμαι καθολου πως περασα περισυ το Πασχα, σκεφτηκε, αλλα ουτε τα περισυνα Χριστουγεννα, ουτε καν τι εκανα δυο, τρια καλοκαιρια πριν. Ισως επειδη δεν εκανα τιποτε διαφορετικο, ημουν εδω, οπως παντα, παρεα με τη Μισσυ, κι εβλεπα την ιδια θεα απο το ιδιο παραθυρο, κι ας αλλαζαν οι εποχες. Μεγαλωσα.

Η ζωη που εζησα εγινε μια περιεργη φυλακη που μου επιβληθηκε, ή μηπως μονη μου, φυλακιστηκα; Ειναι πολλα που δε θυμαμαι, ισως και να μη θελω πια να θυμαμαι πως ηταν οταν ειμασταν ξενοιαστοι και τα παιδια ηταν μικρα.

Τι αφελεις που ειμασταν οταν πιστευαμε νεοτεροι οτι δεν ειμασταν ΤΟΤΕ ευτυχισμενοι και περιμεναμε μια αλλη εποχη που θα αισθανομασταν διαφορετικα, ισως, την ευτυχια; 

Γιατι, τοτε, δεν του ειπα τιποτα;

Πως αφησαμε κι εφυγαν εκεινα τα χρονια; Ηταν απατηλη η ζωη μας, τοτε; Τωρα ομως δεν ειναι; Ειναι μηπως καλυτερη επειδη συνειδητοποιησαμε οτι μας εξαπατουν καθημερινα και εμεις το δεχομαστε; 

Ποτε ηταν καλα, τοτε, ή τωρα;

Aλλο ενα Πασχα,..ραγιαδες, Μισσυ μου και μετραω ποσα ακομη....''

Y.Γ Με την ευκαιρια της Μ Εβδομαδας που εχουμε τωρα, εδω, «Καλη Ανάσταση», κι ας...χιονιζει απ το πρωι :-)