H εξαθλίωση μας είναι τα...κέρδη τους!

Χθες, κι ενω διαβαζα ενα αρθρο για την εδω και ...40 χρόνια συνεχιζομενη εξαθλίωση του Αμερικανικου λαου, οπου το βιοτικό επίπεδο, μειώθηκε περισσότερο από 50%, ενω οι εργατικες κατακτησεις  έχουν ηδη λεηλατηθεί, ειδα οτι το ζητημα της ..εξαθλιωσης των λαων, απασχολει ολο και περισσοτερους, μια και αρχιζει, δυστυχως, να γινεται η θλιβερη πραγματικοτητα των ημερων μας... 

«Είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια ότι ο κόσμος όταν εξαθλιώνεται δεν σημαίνει κι ότι επαναστατεί...», εγραψε xθες σ ενα σχολιο του, ο φιλος Rocean, προσθετωντας επισης και τα εξης, με τα οποια συμφωνω απολυτα:

«Κάποτε μας λέγανε "εσείς του ΚΚΕ θέλετε τον κόσμο να καταστραφεί για να κάνετε επανάσταση". Βλέπουμε ότι αποδεικνύεται ότι εξαθλίωση δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση και ανάλογη ριζοσπαστικοποίηση. Θέλω να πιστεύω ότι το ΚΚΕ όσο δυναμώνει (και ποσοτικά και ποιοτικά) θα γίνεται ικανότερο να σπάει συνειδήσεις που έχουν εξαγοραστεί και διαφθαρεί μέσα από διαδικασία δεκαετιών. 

Αν και έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την απογοήτευση σε εμάς τους ίδιους που είμαστε στο Κόμμα. Είμαι ένας από αυτούς που έχουν κάνει κάπως πίσω αυτά τα χρόνια.Αλλά που θα πάει? Θα βρεθεί αυτό το κλικ που θα με βοηθήσει να κάνω και πάλι restart στην αισιοδοξία. :-) 

Όχι. Δεν θα είναι αυτό ένα καλύτερο ποσοστό του Κόμματος. Μετά από τόσα χρόνια έχω σταματήσει να θεωρώ σημαντικά τα εκλογικά ποσοστά, είτε ανεβαίνουν, είτε κατεβαίνουν. Είναι εντελώς στιγμιαίες μεταβολές που ξεγελούν πανεύκολα. Θέλω να δω κάτι πιο ποιοτικό. Περισσότερη ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ δράση σε συνδικάτα. Ουσιαστικούς μαζικούς ταξικούς πολιτικούς αγώνες. Έχω βαρεθεί να βλέπω εξοργισμένους φωνακλάδες ».

Απο τη μια εχουμε την Ελληνικη πραγματικοτητα, απο την αλλη ομως ας δουμε και τι συμβαινει σε αλλες χωρες. 

Για τη συζητηση, θεωρησα καλο να μεταφρασω το πιο πανω αρθρο (link), που αναφερεται στους μισθους των εργατων σημερα στις ΗΠΑ, μια χωρα που οι περισσοτεροι ηγετες στον κοσμο συνεχιζουν να ...θαυμαζουν και φανταζομαι, ολοι πια καταλαβαινουμε, το γιατι!  

 «Χρησιμοποιώντας το έτος 2000 ως αριθμητική βάση διαπιστωνει κανεις, οτι οι πραγματικοί μισθοί κορυφώθηκαν στα 1970 σε περίπου $20/ωρα. Σήμερα, ο μέσος εργαζόμενος αμείβεται με $8.50/ωρα - πάνω από 57% λιγότερο από ό, τι το 1970!

Και δεδομένου ότι ο μέσος μισθός καθορίζει άμεσα το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας μας, μπορούμε να δούμε ότι το μέσο βιοτικό επίπεδο στις ΗΠΑ έχει πέσει πάνω από 57% σε διάστημα 40 ετών!

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ (και οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις) λενε ψέματα για τον πληθωρισμό τα τελευταία 40 χρόνια επιτηδες για να κρύψουν το 50 +% της κατάρρευσης του βιοτικού επιπέδου για το μέσο άτομο. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση είναι περισσότερο από αντιστραμενη εάν είστε ένας απο τους εχοντες στην κορυφή.

Ενω ο μέσος Αμερικανός εργαζόμενος έχει δει το μισθο του να κατρακυλα κατά 57% τα τελευταία 40 χρόνια, σε μόλις 15 χρόνια (1992-2007), οι 400 πλουσιότεροι Αμερικανοι είδαν τα εισοδήματά τους να αυξανονται κατά 700%! 

Τώρα έχουμε την πλήρη εικόνα: Οι μισθοί να κατεβαινουν χαμηλότερα, χρόνο με το χρόνο, δεκαετία μετά δεκαετία, για τους φτωχους, ενώ οι απολαβες των πλουσιων να ανεβαινουν συνεχως. Για να πουμε οτι αυτο είναι ...άδικο, θα μπορουσε να καταχωρηθει ως μια απο τις μεγαλύτερες υποτιμησεις της ιστορίας. Ειναι ενας οικονομικος βιασμός και τιποτα αλλο!

Μπορείτε πάντα να υπολογιζετε οτι η κυβέρνηση είναι αναξιόπιστη. Όπως έχω ξαναπεί, δεν έχουμε καπιταλισμό σε αυτή τη χώρα πια, έχουμε συντεχνιασμό, (corporatism) τον ανίερο γάμο μεταξύ μεγαλων εταιρειων και της κυβέρνησης. Ο Αμερικανικός λαός εργάζεται ολο και περισσότερο και έχουν πολύ λίγες ημέρες διακοπών, ενώ είναι απο τους πιο παραγωγικους εργαζόμενους στον κόσμο.

Ποιο ειναι το ευχαριστω ;

Η μείωση των αμοιβών και η κατάρρευση του βιοτικού τους επιπέδου. Ακόρεστη απληστία και δίψα για εξουσία οδηγεί τα "μεγαλα αφεντικα" και τις ελίτ συνεργασιες τους, που γινονται πλουσιοτεροι και πιο ισχυροι, οσο εμεις γινόμαστε φτωχότεροι και πιο αδύναμοι».