Midsommar, Σουηδοι και Βarbarossa

Το Σαββατο που περασε, γιορταστηκε τo Midsommar, (μεσοκαλοκαιρο), ισως η πιο γνωστη Σουηδικη εθνικη γιορτη. Oσο μπορεσε βεβαια, ο κοσμος, αφου η ασταματητη βροχη και οι χαμηλες- για την εποχη- θερμοκρασιες δεν αφησαν τους Σουηδους να γιορτασουν την ημερα, στην εξοχη, οπως συνηθως γινεται.
Λιγα πραγματα χαρακτηριζουν τους Σουηδους περισσοτερο απο το sill (ρεγγα) και το nubbe (ειδος ποτου, snaps), (το πρωτο δεν το συζηταω, για το δευτερο ενα-δυο ποτηρακια πινονται, μετα βαραει ασχημα!) και βεβαια ο χορος γυρω απο το midsommarstången, (...που μονο σε περιπτωση... γεροντικης ανοιας θα τον χορευα!!), ειναι ενα εθιμο με ριζες στον Γερμανικο παγανισμο.

Αυτη ειναι η εικονα που ερχεται στο μυαλο των περισσοτερων, οταν σκεφτει κανεις το Midsommar. Η εικονα της εξοχης του πρασινου, της φυσης ειναι συνδεδεμενα στο μυαλο των Σουηδων, οι οποιοι εχουν ακομη μια αγροτικη νοοτροπια, αφου αρχισαν να ζουν σε πολεις πολυ αργοτερα απο αλλους Ευρωπαιους. Ετσι δεν ειναι παραξενο, που η επαφη με την εξοχη, τη θαλασσα, τους ''ανανεωνει''. Ο Mauricio Rojas, πρωην βουλευτης του κεντροδεξιου κoμματος, με καταγωγη απο τη Χιλη, ειπε οτι ειχε εκπλαγει, οταν ειχε δει για πρωτη φορα κατοικους της Βορειας Σουηδιας που, ενω ολο το χρονο ηταν "ακαμπτοι", το καλοκαιρι μετατραπηκαν σε...λατρεις της ζωης! (...και φυσικα μετα απο μεγαλη καταναλωση πασης φυσεως...nubbe & βοτκας, να συμπληρωσω εγω!)
Τωρα που σιγα σιγα αρχιζει να εκλειπει η λεγομενη αγροτικη κοινωνια, βλεπει κανεις μια νοσταλγια παντου και μια ταση για ωραιοποιηση της καταστασης. Σε καιρους απειλητικων αλλαγων προτιμουμε να κοιταμε το παρελθον και τον εσωκοσμο μας.
Ομως σαν σημερα, στις 22 Ιουνη, του 1941, ξεκινησε ο Hitler την επιχειρηση Barbarossa εναντια στην Σοβιετικη Ενωση, μια επιχειρηση η αποτυχια της οποιας εγινε μια αποφασιστικη καμπή που αλλαξε την παγκοσμια Ιστορια. Την ιδια ημερα η Γερμανια ζητησε αδεια να περασουν απο το εδαφος της Σουηδιας 15.000 στρατιωτες και η τοτε Σουηδικη κυβερνηση, μετα απο πολλες πολιτικες κρισεις (Midsommarkrisen) και περιπετειες, τελικα τους επετρεψε να περασουν.
Η αποφαση αυτη για την εποχη εκεινη ισως να ηταν ''κατανοητη'', παντως για την σημερινη ειναι κατι που κανενας Σουηδος δεν περηφανευεται. (Οι ηλικιωμενοι Σουηδοι συνηθως εφαρμοζουν την αγαπημενη τους τακτικη, του να αλλαζουν θεμα συζητησης, οταν πεσουν στα...''δυσκολα''!)

Πολλα εγιναν απο τοτε που η Σουηδια ηταν μια αγροτικη χωρα και δε γινεται πια να κλεινουμε τα ματια μας, σε ολα αυτα που βλεπουμε γυρω μας. Ο αγωνας για την σημασια της Σουηδικοτητας συνεχιζεται και θα συνεχιζεται για πολυ ακομα.... Skål då! (Στην υγειά μας!)

Håkan Boström, DN